Het zetten van een injectie mag alleen gedaan worden door bevoegde personen. Echter is er een uitzondering als er sprake is van een noodsituatie. Nu is een anafylaxie (allergische reactie) altijd een noodsituatie en moet degene die getuige is, altijd helpen als degene in levensgevaar is.
In Nederland valt het gebruik van de EpiPen eigenlijk buiten de eerstehulpverlening en is voorbehouden aan het slachtoffer zelf of hiertoe geïnstrueerde mantelzorgers, die volgens de instructie van de arts eerste hulp kunnen geven bij een anafylactische shock.
Een Epi-pen is geen vrij verkrijgbaar geneesmiddel en wordt door de apotheek alleen verstrekt op voorschrift van de huisarts.
Een nauwkeurige plaatsing in de spieren van het bovenbeen is niet noodzakelijk. Als de EpiPen ferm tegen de spieren wordt gestoten, komt een door een veer geactiveerde zuiger vrij die een verborgen naald in de bovenbeenspier drukt en een dosis adrenaline afgeeft. De EpiPen kan dwars door kleding heen gebruikt worden.
Verwijder de blauwe veiligheidsdop van de EpiPen®. Stoot het oranje uiteinde van de EpiPen® in één beweging loodrecht in het dijbeen. Dit mag door de kleding heen. Een klik is hoorbaar en voelbaar.
Anafylaxie kenmerkt zich door de symptomen die binnen enkele seconden tot twee uur optreden, nadat u in contact bent gekomen met een allergeen (stof) waar u allergisch voor bent. Veelvoorkomende symptomen zijn: Jeuk, roodheid en zwelling van de huid.
Adrenalinepennen, zoals de EpiPen en JEXT, zijn onmisbaar in het geval van levensgevaarlijke anafylactische reacties op voedsel. Maar hoe lang kun je ze nu eigenlijk bewaren? Het antwoord komt van de fabrikanten: de houdbaarheid van adrenalinepennen wordt gegarandeerd voor 18 maanden, oftewel anderhalf jaar.
Adrenaline zo snel mogelijk toedienen bij de eerste tekenen van anafylaxie: Adrenaline-injectievloeistof: 0,5 mg i.m. gevolgd door 0,025–0,05 mg i.v., zo nodig elke 5–15 min herhalen; in kritieke situaties: 0,1–0,25 mg i.v., niet sneller dan 0,02 mg per min (oplossing 0,1 mg/ml), zo nodig elke 5–10 min herhalen.
Een levensbedreigende acute allergie wordt ook wel “anafylaxie” genoemd. Andere benamingen zijn anafylactische reactie of anafylactische shock. Een anafylaxie kan binnen enkele minuten ontstaan nadat u met een allergische prikkel in contact bent geweest. U merkt dat u duizelig wordt en dreigt flauw te vallen.
Adrenaline toedienen op zo'n moment zorgt er namelijk voor dat je lichaam een overlevingsmechanisme start. Personen die al eens eerder een anafylactische reactie hebben doorgemaakt dragen vaak een zogenaamde adrenalinepen met zich mee voor het geval dat zij opnieuw een anafylactische reactie krijgen.
Geef 1 mg Adrenaline intraveneus / intraossaal (IV/IO) en herhaal dit om de 3 - 5 minuten (dit is om de andere defibrillatie). Geef amiodaron 300 mg IV/IO in bolus. Bij persisterend VF/VT geef de volgende dosis van 150 mg na de vijfde schok.
Een anafylaxie is een acute ernstige reactie waarbij er een belemmering van de ademhaling kan ontstaan of een te kort schietende bloedcirculatie met benauwdheid of slap worden tot gevolg. De oorzaak is meestal een allergie, maar soms is de oorzaak anders of onbekend.
Soms op andere plaatsen of over heel het lichaam: roodheid, zwelling, netelroos (jeukende bulten), zwellingen van huid of slijmvliezen. Zwelling in de keel kan gevaarlijk zijn: moeilijke ademhaling. Piepende adem, kortademigheid of een drukkend gevoel op de borst. Hartkloppingen.
Wordt u gestoken? Slik onmiddellijk antiallergische medicatie. Bijvoorbeeld 2 tabletten Zyrtec en cortisone (Medrol 32 mg).
Bij een type I allergische reactie maakt het lichaam allergische antistoffen aan die zorgen voor een heftige reactie. De reactie treedt vaak binnen een paar minuten op en bijna nooit later dan een uur nadat u in aanraking bent gekomen met de stof waar u allergisch voor bent.
Bel 112, vraag naar een ambulance en vertel dat het om een anafylactische reactie gaat.
Anafylactische shock (anafylaxie) is een ernstige allergische reactie, die snel kan evolueren naar een levensbedreigende situatie. Een anafylactische reactie komt vaker voor bij mensen met een gekende allergie.
Bij 70% van de mensen die allergisch zijn voor insectengif treden de klachten binnen een kwartier op, bij slechts 2% komen de klachten pas na een uur. Wanneer je (ernstig) allergisch bent voor insectengif kunnen daar meerdere klachten bijkomen.
Een feochromocytoom is een gezwel dat ontstaat in het bijniermerg en dat te veel van de stresshormonen adrenaline en/of noradrenaline produceert. Klachten die hierbij passen zijn hoge bloeddruk, hoofdpijn, duizeligheid en transpireren.
Adrenaline (Latijn: ad = bij, ren = nier dus: bijnier) of epinefrine (Griekse benaming) is een hormoon en een neurotransmitter. Het is een catecholamine die wordt geproduceerd in het bijniermerg en in sommige zenuwcellen.
Dus in feite is het verschil tussen adrenaline en cortisol dat adrenaline meer is als druivensuiker. Dus snelle, korte en krachtige energie. Terwijl cortisol meer is als een bruine boterham met kaas. Dus cortisol is langzamer, maar het geeft je wel langdurige energie.