In de driedelige documentaireserie Dilemma's van dokters worden zowel de personen met een grensverleggende kinderwens als hun artsen gevolgd. Een vrouw die zonder partner een kind wil krijgen, terwijl ze tot voor kort een doodswens had. Een homostel dat al tien jaar droomt van een baby.
Als u zelf niet meer kunt beslissen over uw medische behandeling, kijkt de arts eerst of u een wilsverklaring heeft geschreven. Hierin staat wat er moet gebeuren in zo'n situatie. Er staat ook of u iemand die namens u praat, heeft aangewezen. Als dit niet zo is, dan vraagt de arts uw naasten om te beslissen.
Kan elke patiënt een behandeling weigeren? Elke patiënt heeft volgens de Wet op de Patiëntenrechten (22 augustus 2002) het recht om de tussenkomst van een arts of een andere zorgverlener te weigeren. De arts respecteert steeds uw beslissing en probeert alternatieven voor te stellen.
De arts mag weigeren een patiënt verder te verzorgen na zich ervan te hebben vergewist dat er geen hoogdringende pathologie aanwezig is. Er dient in dergelijke situaties steeds in eer en geweten te worden geoordeeld, rekening houdend met de globale context.
Door een medische misser kan het gebeuren dat u schade lijdt.Deze letselschade kan u tijdelijk of levenslang hinderen.Bij een medische fout heeft u dan ook recht op een schadevergoeding. Een juridisch specialist letselschade staat u bij wanneer u letselschade hebt opgelopen door toedoen van een zorgverlener.
Wanneer mag een arts behandeling weigeren? Elke arts is verplicht om goede zorg te geven. Dit staat in de Nederlandse artseneed en in de Wet op de Geneeskundige Behandelingsovereenkomst (WGBO). Een arts moet iemand die ziek is in principe behandelen.
Je zorgverzekeraar kan helpen bij het vinden van een huisarts. De zorgverzekeraar heeft zorgplicht. Zij moeten zorgen dat jij als patiënt binnen een redelijk tijd en reisafstand toegang moet hebben tot alle zorg uit het basispakket. Daar valt Huisartsenzorg ook onder.
Iemand die een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving vormt door een geestelijke stoornis kan tegen zijn of haar zin in worden behandeld. De verplichte behandeling kan een gedwongen opname zijn, maar dat hoeft niet. Iemand kan ook verplicht worden om regelmatig naar een instelling terug te komen.
Er kunnen ook andere reden zijn dat je in een ander ziekenhuis behandeld wilt worden. Bv. omdat je bent verhuisd of omdat een ander ziekenhuis gespecialiseerd is in jouw aandoening. Volgens de wetgeving in Nederland heb je recht op een vrije keuze.
Het is niet bekend op welke wijze de beademing bij patiënten die het grootste deel van de dag beademd worden het beste kan worden gestopt. Ook is niet te voorspellen hoe lang de duur tot overlijden is na het beëindigen van de beademing. Dit kan variëren tussen een aantal minuten en dagen/weken.
Ook gelden de rechten en plichten van het beroep arts niet meer voor u. Dit betekent dat u geen eerste hulp hoeft te verlenen in noodsituaties en bij calamiteiten. Wel heeft u als niet praktiserend arts, net als elke burger, de plicht om iemand in levensgevaar te helpen.
Met een klacht over een zorgverlener of arts kunt u ook naar het Tuchtcollege voor de Gezondheidszorg. Lees waarover u een klacht kunt indienen op de website van het tuchtcollege. U kunt daarbij hulp van een onafhankelijke tuchtklachtfunctionaris krijgen.
Een diagnose wordt (na verwijzing door de huisarts) vastgesteld door een psycholoog of psychiater. Deze kijkt naar al je klachten en symptomen door vragen te stellen en naar je te luisteren, soms vragenlijsten af te nemen en je gedrag te observeren.
Uw zorgverlener mag uw medisch dossier inzien en gegevens uit uw medisch dossier bij een ander opvragen. Ook mag hij die gegevens met uw toestemming delen. Soms is hij verplicht uw gegevens te delen en is uw toestemming niet nodig.
Zorgaanbieders zijn wettelijk verplicht om bij te houden wie jouw dossier hebben ingezien. Dit bijhouden heet logging. Logging is het bijhouden van wie, waar, wanneer, data heeft ingevoerd, aangepast en ingezien. De wettelijke verplichting staat beschreven in de AVG (artikel 32) en de NEN 7513.
Patiënten hebben in principe recht op vernietiging van bepaalde delen uit hun medisch dossier of van het hele dossier. Ongeacht of hierin relevante gegevens staan. Een medisch dossier wordt vernietigd als de bewaartermijn van 20 jaar is afgelopen en er geen redenen zijn om medische gegevens langer te bewaren.
Het recht op inzage in, en een afschrift van het medisch dossier geldt, naast de patiënt, ook voor personen die (op grond van een machtiging) een patiënt vertegenwoordigen, zoals wettelijk vertegenwoordigers of advocaten. Na het overlijden van de patiënt gaat het inzagerecht niet over op de nabestaanden.
Een basispsycholoog mag echter geen diagnose stellen, dat mag alleen gedaan worden door GZ-psychologen, klinisch psychologen, psychotherapeuten en psychiaters. Een basispsycholoog mag onder supervisie behandelingen en onderzoek uitvoeren, maar mag geen diagnoses stellen.
ALS kan op elke volwassen leeftijd ontstaan, maar meestal tussen de 40 en 60 jaar. De snelheid van achteruitgang is bij iedere patiënt verschillend. Patiënten overlijden door zwakte van de ademhalingsspieren, gemiddeld drie jaar na de eerste verschijnselen. Twintig procent van de patiënten leeft langer dan vijf jaar.
Huisarts kan patiënt weigeren
De huisarts die u kiest mag u weigeren als nieuwe patiënt wanneer: u te ver weg woont;de huisartsenpraktijk vol is;de huisarts niet kan instemmen met bepaalde zorgwensen, bijvoorbeeld een verzoek voor euthanasie.
Het is een werkgever niet toegestaan om de werknemer te vragen wat de werknemer mankeert, hoe dat komt en welke mogelijkheden de werknemer nog wel heeft om te werken. Een werkgever mag daarom ook geen doktersverklaring van een (huis)arts bij de werknemer opvragen.
De Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ) ziet erop toe dat huisartsen zich houden aan geldende wetten en (veld)normen.
Met een psycholoog kun je gesprekken voeren om mentaal beter in je vel te komen zitten en de psychiater kan je medicijnen voorschrijven bij ernstige psychische problemen. Met de psycholoog kun je dan bijvoorbeeld praten over hoe de medicijnen je leven nu beïnvloeden en hoe je daarmee om moet gaan.
In de praktijk kost therapie bij een gediplomeerd psycholoog tussen 90 en 130 euro per uur. Maar het kan duurder. Het maximumtarief is namelijk 101,78 euro voor een half uur diagnostiek en 85,16 euro voor een behandeling van een half uur.