De maan is een ding dat om een ding heen draait, namelijk om de aarde. De maan is dus een satelliet.
De binnenplaneten Mercurius en Venus hebben geen manen; de rode planeet Mars heeft twee kleine maantjes, Phobos en Deimos. De vier reuzenplaneten in het zonnestelsel - Jupiter, Saturnus, Uranus en Neptunus - hebben het grootste aantal manen.
Er zijn 7500 satellieten in een baan om de aarde geplaatst. Daarvan zijn er op het moment nog 4300 in de ruimte. Slechts een derde (1200 satellieten) functioneert nog. Ruimtepuin met een minimale grootte van 10 centimeter is te volgen met radars vanaf de grond.
De manen van andere planeten hebben prachtige namen. Styx (Pluto), Ganymedes (Jupiter) en Enceladus (Saturnus) bijvoorbeeld. Maar onze eigen maan, heeft gewoon 'Maan'.
De maan cirkelt om de aarde en de hoge waterstand volgt de beweging van de maan. Als de maan er niet zou zijn, zouden de getijden niet helemaal verdwijnen – omdat de zon ook getijden veroorzaakt – wel zijn de getijden zonder inbreng van de maan tot wel 75 procent minder sterk. De getijden worden dus zwakker.
Op de maan is het altijd heel erg koud
De maan heeft geen atmosfeer en daarmee ook geen bescherming tegen de straling van de zon. In het zonlicht is het er 120°C boven nul. Zonder atmosfeer kan er op de maan ook geen warmte worden vastgehouden. Aan de nachtzijde is het dan ook meteen ijskoud, 170°C onder nul.
Satellieten die laag rond de aarde cirkelen, zijn maar kort te zien: tot ongeveer 45 minuten na zonsondergang en 45 minuten voor zonsopkomst. Om dezelfde reden dat we de maan kunnen zien: ze reflecteren zonlicht. Overdag is het te licht om ze te zien en 's nachts houdt de schaduw van de aarde het zonlicht tegen.
SpaceX heeft zijn grootste satelliet ooit de ruimte in geschoten. De satelliet is van het Spaanse Hispasat. Met behulp van de nieuwe satelliet wil Hispasat zijn breedbandaanbod in Europa en Noordwest-Afrika uitbreiden, meldt CNBC.
Omdat de satelliet slechts zichtbaar is doordat hij het zonlicht weerkaatst, mag hij zich niet in de schaduwkegel van de aarde bevinden. De lichtstralen die worden weerkaatst door de satelliet, moeten voldoende helder zijn om te worden opgemerkt met het gebruikte waarnemingsinstrument.
Saturnus is dan wel groot maar niet zo zwaar. Dit komt omdat het een gasplaneet is. Je kan er dus niet op staan, zoals bij ons op aarde. En Als je Saturnus in een bak met water zou kunnen leggen, dan blijft hij als enige planeet in ons zonnestelsel drijven!
Kleine planeten hebben meestal maar weinig manen: Mars heeft er twee, de aarde heeft er eentje, en Venus en Mercurius hebben er helemaal geen.
Het verschil tussen werkelijk gemiddelde oppervlakte temperatuur en effectieve temperatuur zegt dan iets over de broeikaswerking van de atmosfeer en wordt het natuurlijk broeikaseffect genoemd. De effectieve temperatuur van Venus is 238 K (=-35ºC) en verassend genoeg lager die van de aarde (Teff=255 K).
Natuurlijk of onnatuurlijk Er zijn twee soorten satellieten; natuurlijke satellieten en kunstmatige satellieten. De meeste satellieten zijn natuurlijke satellieten. Dat betekent dat ze door de natuur zijn gemaakt, zoals bijvoorbeeld onze maan. Er zijn ook andere planeten waar manen en planetoïden omheen draaien.
Het begin van de ruimtevaart In 1957 werd de eerste kunstmatige satelliet de ruimte ingeschoten. Deze satelliet werd gelanceerd door de Sovjet-Unie. De satelliet heette de spoetnik.
Veel satellieten helpen ons te navigeren, die noem je navigatiesatellieten. Zo weten we precies waar we zijn en hoe we onze bestemming moeten bereiken. Handig in de auto, maar ook voor vliegtuigen en schepen is dit belangrijk. Momenteel zweven er zo'n 5000 satellieten boven ons hoofd.
Normaal gesproken is voor een cirkelvormige baan op een hoogte van 300 km boven het aardoppervlak een snelheid nodig van 7,8 km/s (28.000 km/h). Bij deze snelheid zal een satelliet een rondje om de aarde in 90 minuten afleggen.
Wil je 'm in een lage baan rond de aarde hebben, dan kost dat je zo'n 3000 dollar (ongeveer 2600 euro). Het satellietje zelf kost enkele honderden dollars om te maken. Dat betekent dat je voor 3000 euro in staat zou moeten zijn om je eigen satellietje in een baan rond de aarde te plaatsen.
Hele wereld toegang tot internet
"Musk wil uiteindelijk een netwerk van 12.000 satellieten", vertelt Langbroek. Sinds 2019 zijn er meer dan 3.100 Starlink-satellieten gelanceerd. Daar zijn er nu ongeveer 2700 van in de ruimte.
Vallende sterren zijn SNEL. Heel snel. Ze schieten de dampkring in met snelheden die tot 100,000 kilometer per uur kunnen oplopen. Vallende sterren lichten dus in een fractie van een seconde op.
Als een lichtstraal door die trillende lucht gaat, wordt het licht ietwat gebroken. Het resultaat is een fonkelende ster. Het licht van een ster die laag boven de horizon staat, moet een langere weg door de dampkring afleggen. Daarom zullen die sterren meer flikkeren.
Vallende sterren, of meteoren, kunnen ontzettend snel gaan. Afhankelijk van waar ze vandaan komen, kunnen ze wel meer dan 100.000 kilometer per uur gaan. De gemiddelde snelheid is echter ´slechts´ 48.000 kilometer per uur. In vergelijking gaat het ISS met een snelheid van ongeveer 28.000 km/h rond de Aarde.
De maan draait constant om ons heen. Zonder de zwaartekracht van de aarde, zou de maan weg zweven, de ruimte in. Door de combinatie van snelheid en afstand tot de aarde blijft de maan altijd in evenwicht tussen vallen en ontsnappen.
Een maanwandeling maken kan daarom niet zomaar. Je kunt er alleen rondlopen als je een speciaal pak draagt, dat je beschermt tegen de kou, hitte en de UV-straling. Op de Maan en in de ruimte is geen lucht. Om op de Maan te kunnen lopen, heb je je eigen voorraad lucht nodig.
Na de vernietiging van de maan krijgt onze aarde een prachtige ring. Deze formatie duurt echter niet lang en dan beginnen de aardbewoners met moeilijkheden. Deze hele stapel puin zal op de aarde vallen en lijkt op een asteroïde aanval. Steden zullen worden vernietigd, veel mensen zullen sterven.