Uit een onderzoek van het Nederlandse Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) is gebleken dat niet Nederland maar Spanje het land is waar de meeste drop wordt gemaakt. Spanje heeft daarmee Nederland van de eerste plaats geschopt. In Nederland eten we er dus het meeste van, maar de productie komt uit een ander land.
De veelkleurige dropjes worden in Europa en Amerika gegeten en werden voor het eerst gemaakt in de stad Sheffield in Engeland, anno 1899. Dus ja: Engelse drop is écht Engels.
De industriële verwerking van de zoethoutwortel tot drop werd mogelijk toen de Italiaan Giorgio Amarelli er in 1731 in slaagde om het sap uit de zoethoutwortel (Glycyrrhiza glabra), tot drop te verwerken.
Het snoepje werd bedacht door de firma George Bassett & Co uit Sheffield. Hun promotieverhaal was dat een vertegenwoordiger ooit per ongeluk wat snoepsamples had laten vallen en ze in de haast weer willekeurig in elkaar zette. De klant was zeer tevreden met het resultaat. En zo werd de Engelse drop geboren.
De echte oorsprong van Drop
Maar volgens ons is Italië het moederland van het dropje. Daar maken ze het nog steeds op dezelfde manier als vroeger. De blokdrop gaat de hele wereld door, om als basisbestanddeel in elk dropje terecht te komen.
In Nederland (13de eeuw) werd in de natuurencyclopedie van Jacob van Maerlant drop aanbevolen als middel tegen hoest en aandoeningen van de luchtwegen in het algemeen. Tot op de dag van vandaag wordt zoethoutwortelextract nog steeds gebruikt in geneesmiddelen tegen hoest en keelverzachting.
De lekkerste Engelse drop vinden we zelf van het merk Klene. Het lijkt wel of er net even wat meer aandacht en smaak wordt meegegeven aan door het merk Klene. De prijs van Klene is weliwaar iets hoger, maar daar lijk je dus meer smaak voor terug te krijgen.
Engelse drop is, hoe kan het ook anders, een echt Engels product. Het werd rond 1899 voor het eerst gemaakt in de snoepfabriek van Basssett & Co in de Engelse plaats Sheffield. In Groot-Brittannië heten deze snoepjes gewoon “Liquorice allsorts”, wat vrij vertaald zo iets als “gemengde soorten drop” betekent.
Als je een grote hoeveelheid drop eet, krijg je ook veel glycyrrhizine binnen. Je lichaam gaat dan meer vocht vasthouden, waardoor je bloeddruk stijgt. Een verhoogde bloeddruk kan verschillende ziektes veroorzaken en is één van de risicofactor van dementie.
In Nederland eten we gemiddeld zo'n 2 kilo drop per jaar.
Ingrediënten. Ingrediënten: suiker, glucosestroop, tarwebloem, melasse, geraspte kokos, varkensgelatine, zoethoutwortelextract, tarwezetmeel, cacaopoeder, emulgator (E471), natuurlijke aroma's, kleurstof (paprika-extract, bietenrood), kleurend saffloerconcentraat, kokosolie, glansmiddel (bijenwas).
In landen als Noorwegen, Finland, Zweden en Denemarken houden ze van drop zoals wij van drop houden: met een beetje zilte nasmaak. Je hoort wel eens dat dit komt doordat al die landen aan zee liggen, zoals Nederland aan zee ligt. Maar Frankrijk, Kroatië en Brazilië liggen ook aan zee.
Waarom drop juist in Nederland zo populair is, is niet geheel duidelijk. Volgens sommigen komt het doordat we in Nederland (net als in Engeland en Scandinavië) aan de zee wonen en dat we daarom zo van de zilte smaak van drop houden. Maar er zijn wel meer landen die aan de zee liggen. Japan bijvoorbeeld.
Volgens Wikipedia consumeert ongeveer 80% van de Nederlandse bevolking wel eens drop, waarvan 14% regelmatig. De groep 16- tot 50-jarigen is daarbij het sterkst vertegenwoordigd.
Engelse drop bestel je snel en eenvoudig bij online Snoepgoedgroothandel.nl. Ook voor particulieren. Wij leveren in Nederland, België en Duitsland. Wij hebben Engelse drop van bekende merken zoals Klene en Red Band maar ook de echte Engelse Drop van Bassett's.
Veel Britten genieten op zondagmiddag in de pub, of thuis met familie, van dit traditionele Engelse gerecht: een groot stuk gebraden vlees (doorgaans varkensvlees of rundvlees) met groente, aardappels, Yorkshire pudding en een dikke jus.
Engelse drop is een soort snoepgoed dat bestaat uit een mix van verschillende soorten veelkleurige dropjes. De voornaamste ingrediënten zijn drop, suiker, kokos en anijs. Verder wordt veelal gelatine gebruikt bij de productie.
Wist je dat in zoete muntdrop meer zout zit dan in zoute haringdrop? Hoe gek het ook klinkt: zoete drop is zouter dan zoute drop. En dat is niet al te best voor je bloeddruk.
Drop is namelijk relatief lang houdbaar. Volgens Voedingscentrum is drop langer dan 1 jaar houdbaar, zélfs als de verpakking geopend is.
Drop wordt gemaakt van de zoethoutwortelstruik. Die groeit in zonnige landen als Spanje, Italië en Turkije. Van de wortels wordt een soort pulp gemaakt en in blokken gegoten, dit heet 'blokdrop'. Pure blokdrop is niet lekker, dus worden de harde blokken in de Nederlandse fabriek weer zacht gemaakt.
Zoethout is in de handel de aanduiding voor korte stukjes van de wortelstok van Glycyrrhiza glabra, een plant die van oorsprong voorkomt in Eurazië, Noord-Afrika en West-Azië.
Drop is een snoepgoed dat wordt gemaakt van het wortelsap van de zoethoutplant. Drop bevat vaak gelatine (beendermeel), honing of bijenwas en kan daardoor niet veganistisch zijn.