Over een gedwongen opname beslist de burgemeester of de rechter. Zij nemen een maatregel: de burgemeester geeft een inbewaringstelling (ibs) af en de rechter een rechterlijke machtiging (rm). Bent u gedwongen opgenomen, dan mag u het ziekenhuis niet meer zonder toestemming verlaten.
De Wet zorg en dwang regelt ook de opname van mensen met dementie of een verstandelijke beperking in een zorginstelling als zij daar niet mee instemmen. Als de cliënt zich verzet tegen een gedwongen opname, beslist de rechter over de opname.
Wij vragen de rechter om een beslissing te nemen. Hij kan beslissen dat opname nodig is en geeft dan een rechterlijke machtiging af. Soms besluit de rechter dat een opname niet nodig is. Bijvoorbeeld omdat er toch minder ingrijpende mogelijkheden dan een opname zijn.
Soms is een onvrijwillige spoedopname nodig. Bijvoorbeeld omdat iemand een gevaar vormt voor zichzelf of voor zijn omgeving. De burgemeester kan dan een inbewaringstelling (ibs) afgeven.
InBewaringStelling (IBS): een IBS is een spoedprocedure waarbij de burgemeester beslist over de gedwongen opname. De aanvraag van een IBS wordt door een arts gedaan. een IBS is van korte duur: ongeveer 4 weken. Rechterlijke Machtiging (RM): De procedure van een RM duurt wat langer.
Opname in de ggz kan nodig zijn wanneer je psychische problemen zodanig groot zijn dat het je leven ontwricht en ambulante behandeling niet effectief genoeg is. Klinische opname kan vrijwillig zijn of gedwongen. Als je zelf de keuze maakt om opgenomen te worden, noemen we dat vrijwillige opname.
Een Rechterlijke Machtiging (RM). Die wordt ingezet als de veiligheid van je naaste niet direct in gevaar is 2. Een inbewaringstelling (ibs). Die wordt ingezet als de veiligheid van je naaste wel direct in gevaar is.
Besluit tot opname en verblijf
Als er vooraf getwijfeld wordt over verzet tegen opname kan eerst nog overlegd worden met het CIZ. Indien zeker verzet tegen opname verwacht wordt, kan besloten worden direct een rechterlijke machtiging (RM) aan te vragen.
Hoe regelt u crisisopvang? Vanaf 1 januari 2015 zijn zorgkantoren verantwoordelijk voor het regelen van crisiszorg voor cliënten met een Wlz-indicatie. Bijvoorbeeld voor mensen die ondanks hun verpleeghuis / 24 uurszorg indicatie thuis wonen met een PGB.
De wetgever heeft bepaald dat de wilsbekwaamheid van een cliënt ter zake moet worden beoordeeld door een deskundige zorgverlener. Deze deskundige zorgverlener moet de beoordeling verrichten conform de gangbare richtlijnen(artikel 3 lid 2 Wzd).
In volgende gevallen is het mogelijk om over te gaan tot een gedwongen opname of 'collocatie': iemand gedraagt zich zo agressief dat er ernstig gevaar is voor anderen in de omgeving. iemand brengt zijn eigen gezondheid en veiligheid zeer ernstig in gevaar. er is sprake van een 'geestesziekte'.
Iemand die een gevaar voor zichzelf of zijn omgeving vormt door een geestelijke stoornis kan tegen zijn of haar zin in worden behandeld. De verplichte behandeling kan een gedwongen opname zijn, maar dat hoeft niet. Iemand kan ook verplicht worden om regelmatig naar een instelling terug te komen.
Vrijwillige opname gebeurt met toestemming van de persoon zelf; met de betrokkenen en in overleg met hulpverleners of huisarts. Een dergelijke opname zorgt ervoor dat mensen worden opgevangen wanneer ze in crisis zijn.
Wie opgenomen wordt, verblijft dag en nacht op de psychiatrische afdeling van een ziekenhuis (PAAZ) of in een kliniek. Dat kan een universiteitskliniek zijn of een ggz-instelling. De duur van een opname kan verschillen, variërend van enkele weken tot een jaar, met veel variaties daar tussenin.
U kunt een aanvraag doen bij het CIZ voor een besluit tot opname en verblijf (artikel 21). Dit kan als u de feitelijke zorg verleent aan de cliënt. U kunt ook een aanvraag doen als de cliënt al opgenomen is en er een verlenging nodig is.
Bij een crisisdienst werkt een team van psychiaters, psychologen en psychiatrisch verpleegkundigen. U krijgt er direct hulp en behandeling. Daarna gaat u weer naar huis en krijgt u zo nodig behandeling op afspraak. Soms is een verblijf met behandeling in de GGZ-instelling de beste keuze.
In de Wet zorg en dwang staat dat er ernstig nadeel is als er (een grote kans is op) bijvoorbeeld verwonding of levensgevaar. Er is ook sprake van ernstig nadeel als uw familielid zichzelf verwaarloost of financieel in de problemen raakt. Of als hij agressie bij anderen oproept.
De Wet zorg en dwang (Wzd) is er voor mensen die zorg nodig hebben en een verstandelijke beperking of psychogeriatrische aandoening (zoals dementie) hebben. De Wzd kan onder voorwaarden ook gelden voor mensen met een zogenaamde 'gelijkgestelde aandoening'.
U kunt deze aanvraag via het CIZ indienen. Vul hiervoor het aanvraagformulier in. Het kan ook zijn dat u een aanvraag heeft gedaan voor een besluit tot opname en verblijf. Als het CIZ beoordeelt dat uw familielid niet opgenomen wil worden, behandelen wij deze aanvraag als een aanvraag voor een rechterlijke machtiging.
De eerste rechterlijke machtiging duurt maximaal zes maanden. Daarna kan het CIZ weer een rechterlijke machtiging vragen. De maximale geldigheidsduur van de tweede machtiging is: voor mensen met een verstandelijke beperking 2 jaar.
Een opname voor de behandeling van een ernstige depressie duurt gemiddeld 16 weken.
Een crisisopname duurt maximaal 14 aaneengesloten dagen. Tijdens uw verblijf bekijken we samen met u of en welke vervolgzorg er nodig en mogelijk is.