Als de bruidegom geld of goederen betaalt aan de (familie van de) bruid, heet dit een bruidsprijs. In de islam betaalt de bruidegom een bruidsprijs (mahr) aan de bruid.
In de Marokkaanse cultuur is het gebruikelijk dat de kosten van de bruiloft worden gedeeld tussen de families van het bruidspaar. Traditioneel dragen de ouders van zowel de bruid als de bruidegom bij aan de kosten van de bruiloft, hoewel tegenwoordig ook vaan het bruidspaar zelf betaald of mee betaald.
Bij Arabische bruiloften doen ze het meer traditioneel vanuit een islamitisch perspectief, waarbij de bruidegom betaalt voor alles wat met de bruiloft te maken heeft. Terwijl in de Zuid-Aziatische cultuur de familie van de bruid voornamelijk betaalt voor alles wat met de bruiloft te maken heeft, behalve de Valima.
In vele islamitische culturen is de bruidsgave een manier voor de echtgenoot om te laten zien dat hij zijn verantwoordelijkheid wil nemen om zijn vrouw en toekomstige kinderen te onderhouden. Deze bruidsgave is naar islamitisch recht echter geen vrijwillige schenking maar een plicht van de man jegens de vrouw.
Vroeger was het traditie dat de ouders van de bruid de bruiloft betaalden, maar tegenwoordig nemen de meeste bruidsparen zelf de verantwoordelijkheid voor de kosten van hun grote dag.
Wat betalen de ouders van de bruid? Het is gebruikelijk dat de ouders van de bruid een onderdeel van de bruiloft betalen, maar dat hoeft niet. Vaak kiezen ze voor het betalen van de receptie of de bruidsjurk.Ze kunnen er ook voor kiezen om meer te betalen of bijvoorbeeld de huwelijksreis cadeau te doen.
Traditioneel gezien is de familie van de bruid verantwoordelijk voor het dekken van de meeste kosten die met de bruiloft gepaard gaan . Dit omvat verwachte kosten, zoals de jurk van de bruid; kleinere details van de grote dag, zoals de uitnodigingen en de taart; en dure items, zoals de fotograaf en de locatie.
Maher (ook wel getranslitereerd als mahr, mahar, mehr of mehrieh) is een contract dat sommige moslims aangaan bij het huwelijk. Het verwijst niet naar het huwelijkscontract zelf, maar naar een contractuele bruidsschat die de echtgenoot aan zijn vrouw moet betalen in geval van echtscheiding of overlijden .
De bruidsschat is eigendom van de vrouw en moet aan haar volledig worden overhandigd. Het is niet toegestaan voor haar voogd om iets daarvan achter te houden. Imam Aboe Saalih zegt: “Vroeger als de man zijn dochter aan iemand huwde, dan eigende hij zich de bruidsschat toe.
Bruidsschat/diefstal: N148.446 . Bloedgeld/Diyyah: N597.784.000. Zakat Nisab is het minimumbedrag in Nigeriaanse Naira dat een moslim moet bezitten om Zakat verschuldigd te zijn na één islamitisch jaar. Bruidsschat/diefstal is het minimumbedrag dat een man moet betalen als bruidsschat.
Omdat de bruidegom een bruidsschat moet betalen, geven zijn broers hem meestal een deel daarvan. Bovendien kunnen zijn neven hem meenemen om spullen te kopen die hij nodig heeft voor zijn bruiloft, zoals zijn thoob en besht, traditionele kleding voor mannen in Saoedi-Arabië. De bruid krijgt ook steun van de familieleden vóór de bruiloft.
Volgens de islam mag een man meerdere vrouwen trouwen, maximaal vier. Ook in Nederland komt het geregeld voor dat een man een 'islamitisch' huwelijk aangaat met een tweede vrouw....
Kus je de bruid op een islamitische bruiloft? Het is de bruid en bruidegom niet toegestaan om op welke manier dan ook intiem te zijn voordat de Nikkah heeft plaatsgevonden. Zelfs daarna is het ongebruikelijk om de bruidegom de bruid te zien kussen of een soortgelijke handeling te zien . Islamitische bruiloften zijn in dat opzicht over het algemeen relatief conservatieve evenementen.
Traditioneel betalen de bruid en haar familie voor de bruiloft, terwijl de valima (zie hieronder) wordt betaald door de bruidegom en zijn familie. Echter, de laatste jaren is er een samenwerking van beide evenementen op één dag, wat resulteert in het verdelen van de kosten tussen beide partijen.
De bruidsschat kan bestaan uit geld of sieraden, betaalt door de vader van de bruidegom. Tegenwoordig zie je deze traditie nog maar weinig, maar is er vaker sprake van een financiële bijdrage aan de bruiloft door de ouders van de bruidegom.
De vraag of de trouwring rechts of links gedragen wordt, is binnen de islam ondergeschikt aan de vraag of een trouwring überhaupt mag. De koran verbiedt mannen immers het dragen van goud en zijde. Die materialen zijn voorbehouden aan de vrouw. Een man mag wel een trouwring uit een ander edelmetaal zoals platina dragen.
Als de bruidegom geld of goederen betaalt aan de (familie van de) bruid, heet dit een bruidsprijs. In de islam betaalt de bruidegom een bruidsprijs (mahr) aan de bruid.
Wat de hoogte moet zijn van een bruidsschat is natuurlijk aan jullie zelf. Daar zijn geen richtlijnen voor. Sommige mannen kiezen ervoor om een symbolisch bedrag of een symbolische gift te schenken, andere mannen komen tot een passende bruidsschat in overleg met de aanstaande bruid.
Afhankelijk van wat er in het contract is afgesproken, kan de Mahr direct na het huwelijk volledig worden betaald of worden uitgesteld tot een toekomstige datum of tot een moment in de toekomst wanneer de vrouw erom vraagt . Sommige mensen kiezen voor een gedeeltelijke betaling bij het sluiten van het contract, waarbij het restant op een later tijdstip verschuldigd is.
Een bruidsschat in het islamitische geloof is een geschenk, of een belofte van een geschenk, aan de vrouw door de echtgenoot . Het wordt kort voor het huwelijk van het paar onderhandeld en is vaak in schriftelijke vorm. Het is vaak in de vorm van gouden munten, contant geld of land.
Hoewel men doorgaans denkt dat een bruidsschat altijd door een vrouw aan haar toekomstige echtgenoot wordt gegeven, is het in andere culturen andersom, waar de bruidegom een geschenk aan de bruid of haar familie aanbiedt bij het huwelijk . De bruidsschat kan dienen als een geschenk aan schoonfamilie of als verzekering voor de bruid als zij besluit haar echtgenoot te verlaten.
Moet de Mahr worden gegeven op het moment van de Nikkah? Nee. De Mahr kan onmiddellijk, uitgesteld of een mix van beide zijn. Het wordt echter als gewoonte beschouwd om iets aan de vrouw te geven voordat het huwelijk wordt geconsummeerd .
Heel eenvoudig, nee, er is geen verplichting voor ouders om voor jullie bruiloft te betalen. Hoewel het traditie is dat de vader van de bruid de kosten van de bruiloft voor zijn rekening neemt, is dit vandaag de dag zeker niet te verwachten.
Vader van de bruid bruiloft
Met een gastenlijst van 572 mensen zou deze filmbruiloft minstens $ 143.000 hebben gekost (exclusief de decoratie, de jurk, het briefpapier en andere benodigdheden).
Hoeveel geld moet u uitgeven aan het huwelijkscadeau van uw kind? Als u besluit om uw kind en zijn/haar toekomstige echtgenoot een huwelijkscadeau te kopen, adviseert Ritchie een prijsklasse van $ 50 tot $ 150 als algemene richtlijn.