De Zwarte Dood (1347-1352) In de middeleeuwen werden Azië en Europa geteisterd door de builenpest. De pandemie wordt meestal toegeschreven aan de bacterie Yersinia pestis, die gevonden werd in de botten uit de massagraven van de Zwarte Dood. Tijdens deze epidemie kwam een derde van de Europese bevolking om het leven.
Builenpest kwam het meest voor tijdens de uitbraak in de 14e eeuw en veroorzaakte ernstige zwellingen in de lies en oksels (de lymfeklieren) die een afstotelijke zwarte kleur aannamen, vandaar de naam 'Zwarte Dood'.
Pest. Pest is een ziekte bij mens en dier die wordt veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis. De pestbacterie is berucht om de pandemie die ze in de 14e eeuw veroorzaakte, de 'Zwarte Dood' genaamd.
Er wordt algemeen aangenomen dat de Zwarte Dood het gevolg was van de pest, veroorzaakt door infectie met de bacterie Yersinia pestis . Moderne genetische analyses geven aan dat de stam van Y. pestis die tijdens de Zwarte Dood werd geïntroduceerd, voorouderlijk is aan alle bestaande circulerende Y. pestis-stammen waarvan bekend is dat ze ziekten bij mensen veroorzaken.
In de veertiende eeuw werd de wereld getroffen door een ernstige pandemie: de pest, een hele besmettelijke ziekte. Deze werd veroorzaakt door een bacterie. In die tijd was er nog geen medicijn, waardoor er 200 miljoen doden vielen.
De pest was een van de grootste moordenaars van de middeleeuwen – het had een verwoestend effect op de bevolking van Europa in de 14e en 15e eeuw. Ook bekend als de Zwarte Dood, de pest (veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis) werd overgebracht door vlooien die het vaakst op ratten werden aangetroffen.
Vanaf het begin van de 14e eeuw wordt Polen een toevluchtsoord voor onderdrukte joden. Joodse vluchtelingen verdreven uit Duitsland (1376) en uit Frankrijk (1394) vestigen zich in Polen waar de grootste Joodse gemeenschap ter wereld ontstaat. De Pools-Litouwse Unie kent godsdienstvrijheid voor alle geloven.
Pest is een besmettelijke infectieziekte die wordt veroorzaakt door een bacterie. De bacterie wordt overgedragen door vlooien. Bij de pest kunnen zeer pijnlijke builen op de huid ontstaan. De ziekte heeft in het verleden tot massale sterfte onder de Europese bevolking geleid.
Aangespoord door de Zwarte Dood creëerden overheidsfunctionarissen een systeem van sanitaire controle om besmettelijke ziekten te bestrijden. Hiervoor werden observatiestations, isolatieziekenhuizen en ontsmettingsprocedures gebruikt .
De dood lag overal op de loer. Kindersterfte, dijkdoorbraken, hongersnoden, stadsbranden, dodelijke ziekten, plunderende landsheren of grootschaliger oorlogsgeweld beheersten het dagelijks leven.
De bacteriën verspreiden zich met de bloedstroom door het hele lichaam. De infectie resulteert in koorts, koude rillingen en hoofdpijn. Ook bij deze vorm treden verwardheid en delirium op. De patiënt toont alle symptomen van een zware bloedvergiftiging.
Veel voorkomende ziekten waren dysenterie, malaria, difterie, griep, tyfus, pokken en lepra .
Mutatie van de pest overleefde generaties lang
Dit kwam vooral doordat deze mensen sterke genen van hun ouders hadden geërfd. Personen die de pest overleefden gaven de gunstige mutaties in hun DNA door aan hun kinderen, waardoor de mutatie bleef overleven. Zelfs vandaag de dag komt de mutatie nog veelvuldig voor.
De pest is een infectieziekte waaraan in de Middeleeuwen miljoenen Europeanen zijn gestorven. In woonhuizen en werkplaatsen wemelde het van de besmette ratten en rattenvlooien die de ziekte overbrachten op mensen. Een andere naam was 'de Zwarte Dood'.
Maar de ziekte bestaat vandaag ook nog. De uitbraken zijn echter veel beperkter en vooral: dankzij antibiotica is de ziekte te genezen. Er bestaan verschillende soorten van pest, die allemaal door hetzelfde type bacterie worden veroorzaakt, de Yersinia pestis. De bacterie wordt overgedragen door besmette vlooien.
De meeste remedies voor de pest hadden betrekking op het in evenwicht brengen van lichaamsvochten, zoals aderlating.Andere remedies omvatten goud, rozenwater en theriak . Hoewel de pest veel mensen doodde, had het een gunstig effect op de geneeskunde, vooral in Europa.
Tegelijkertijd bracht de pest ook voordelen met zich mee: moderne arbeidersbewegingen, verbeteringen in de geneeskunde en een nieuwe benadering van het leven . Sterker nog, veel van de Italiaanse Renaissance, zelfs Shakespeares drama tot op zekere hoogte, is een naschok van de Zwarte Dood.
Tuberculose , in het oude Griekenland bekend als phthisis, werd door Hippocrates, die rond 400 v.Chr. schreef, beschreven als een slopende ziekte die gepaard ging met hoesten, spugen en koorts, en die “voornamelijk aanvallen deed tussen de leeftijd van achttien en vijfendertig jaar” – een bevinding die overeenkomt met moderne observaties van een neiging tot actieve ...
In de middeleeuwen lagen ernstige infectieziekten als de pest, lepra, pokken, cholera voortdurend op de loer, zeker in de (ommuurde) steden. De pest is een infectieziekte die in de 14e tot halverwege de 19e eeuw veelvuldig voorkwam in Europa en enorme aantallen slachtoffers maakte.
Er worden drie belangrijke vormen van humane pest onderscheiden: builenpest ('bubonic plague'), sepsis ('septicemic plague') en longpest ('pneumonic plague'). De laatste twee vormen kunnen worden onderverdeeld in een secundaire en een primaire vorm.
De pest is meerdere malen ontstaan in de loop van de geschiedenis en dit kan opnieuw gebeuren, zo waarschuwen wetenschappers. Het Romeinse rijk keeg in de zesde eeuw na Christus te maken met een vorm van de builenpest die genetisch gezien niet kan worden beschouwd als een voorloper van de moderne pest.
4,5 Infectie met de pestbacterie kan zich manifesteren als builenpest of als longpest. Bij de builenpest ontstaat op de plaats van de vlooienbeet een pustel met daaromheen een donkere flegmone – vandaar vroeger de naam 'de zwarte dood' (figuur 3).
Het gebied dat nu Nederland is werd economisch steeds belangrijker voor het rijk, waardoor de Bourgondiërs het een eigen naam gaven. Rond 1400 stond Nederland bekend als 'de Lage landen bij de zee'. In de 15e eeuw werd het woord 'Nederlanden' voor het eerst gebruikt om het gebied aan te duiden.
De 14e eeuw vormt een belangrijk keerpunt in de loop van de wereldgeschiedenis. De vier meest catastrofale gebeurtenissen van het laatste millennium vonden in deze periode plaats: de Grote Hongersnood van 1315-1317, de Grote Vee-epidemie van 1317-1321, de Zwarte Dood van 1346-1353 en de tweede pestepidemie van 1356-1363.
In oktober 1347 kwam er een schip uit de Krim en Azië en meerde aan in Messina, Sicilië.Aan boord van het schip waren niet alleen matrozen, maar ook ratten.De ratten brachten de Zwarte Dood, de builenpest, met zich mee . Berichten die naar Europa kwamen over de ziekte gaven aan dat er 20 miljoen mensen in Azië waren gestorven.