Er zijn verschillende aandoeningen die kaalheid en haaruitval veroorzaken. De meest voorkomende aandoeningen zijn Alopecia androgenetica, Alopecia areata en Telogeen haarverlies.
U verliest meer haren dan normaal en krijgt een dunne haardos. Dit kan komen door bijvoorbeeld stress, koorts, te laag gewicht, ijzertekort, een bevalling, ziekte (zoals schildklierziekte), operatie of medicijnen. Hierbij kunt u (een groot deel van) uw haar in vrij korte tijd verliezen.
Wat kan je tegen haarverlies doen? Er zijn verschillende haarvitamines die een positieve invloed kunnen hebben op je haargroei. Je krijgt deze vitamines binnen via je voeding en/of via een voedingssupplement. Denk dan vooral aan vitamine D, biotine, ijzer en zink.
Oorzaken van haaruitval bij vrouwen. Wanneer je als vrouw zijnde te maken krijgt met haaruitval, kan dit verschillende oorzaken hebben. Zo kan een verandering in de hormoonhuishouding, dieet of stress een rol spelen of kan er een aandoening aan ten grondslag liggen.
Het onmisbare boodschappenlijstje en voedingsmiddelen tegen haaruitval: Linzen en eigeel zijn rijk aan eiwitten, vitamine B, ijzer, zwavel en zink. Tank eiwitten bij met soja, bonen, vlees en kaas. Vul uw gehalte aan vitamine B en magnesium terug aan met droge groenten, vis, bananen en avocado's.
Wanneer je last hebt van haaruitval door vitaminetekort is er sprake van een tekort aan vitamine B en/of ijzer.
Waarschijnlijk is alopecia areata een auto-immuunziekte. Dat betekent dat uw afweer uw eigen lichaam aanvalt.
Omdat er vaak even veel haren terug groeien als uitvallen, valt het uitvallen van de haren normaal gesproken niet op, tenzij dit gebeurt op 1 plek. Normaal gesproken gebeurt dit echter niet op 1 plek. Wanneer dit wel gebeurt, kan er sprake zijn van een haarziekte.
De oorzaak van haaruitval door stress ligt in de aanmaak van cortisol. Cortisol zorgt voor een verhoogde productie van adrenaline, dat bij ophoping in de talgklieren weer voor een overproductie melkzuur zorgt. Teveel melkzuur is op zijn beurt schadelijk voor je haren, zodat haaruitval optreedt.
Wanneer u uw haar of huid wilt laten onderzoeken, kunt u contact opnemen met een dermatoloog. Een dermatoloog kan o.a. vaststellen waardoor haarverlies veroorzaakt wordt en kan medicijnen/haargroeimiddelen voorschrijven.
Bij veel oorzaken is de haaruitval tijdelijk. De haren groeien dus na een tijdje weer terug. Het is dan niet noodzakelijk om precies te weten waardoor het kwam. bijvoorbeeld door een verhuizing, een huwelijk, de geboorte van een kind of een operatie.
Deze vorm van haaruitval door stress is meestal tijdelijk. Zodra de stressfactor geen rol meer speelt, zal het haar meestal weer vanzelf aangroeien. Dit proces is echter traag. Het kan wel een jaar duren voordat het haar weer is aangegroeid na haaruitval door stress.
Hoe vaak per week je dan het beste je haar kunt wassen met shampoo, ligt dus zo rond de 3 à 4 keer per week voor dit haartype. Dit in tegenstelling tot de huidige trend, namelijk het haar minder met shampoo wassen. Het is een misvatting dat veelvuldig wassen de kans op haaruitval vergroot.
Vanaf eind augustus, begin september neemt de dagelijkse haaruitval plotseling toe. Het hoogtepunt van het haarverlies ligt in oktober. De herfst is de periode van het jaar waarin het haarverlies extra heftig is. Dit wordt gevolgd door het voorjaar, in de maanden maart en april.
Haaruitval door schildklierproblemen is in de meeste gevallen tijdelijk. Eventueel kunt u lasertherapie of mesotherapie overwegen om de haarzakjes optimaal te stimuleren.
Afhankelijk van de oorzaak van haaruitval groeit het haar na een bepaalde periode weer terug. De meeste vormen van haarverlies kunnen alleen niet zomaar worden genezen. Er zijn wel verschillende behandelingen die haaruitval in veel gevallen kunnen vertragen of mogelijk zelfs kunnen stoppen.
Naast ontstekingsremmers hebben sommige vormen van haarverlies dan weer baat bij zogenaamde lasertherapie. Dermatologen kunnen ook wetenschappelijk bewezen haargroeimiddelen als Finasteride, Minoxidil en Dutasteride voorschrijven.
Soms kan het leiden tot volledig verlies van haar op de hoofdhuid (alopecia totalis) of, in extreme gevallen, het hele lichaam (alopecia universalis). De aandoening kan iedereen treffen, ongeacht leeftijd en geslacht, hoewel de meeste gevallen zich voor de leeftijd van 30 jaar voordoen.
Het komt voor bij naar schatting 0,05 tot 0,1 procent van de bevolking. Mannen hebben evenveel kans om de ziekte te krijgen als vrouwen. Ook bij kinderen komt alopecia voor, soms zelfs als ze nog heel jong zijn. De eerste kale plekken kunnen op elke leeftijd beginnen, meestal vóór het veertigste jaar.
Een chemotherapie (cytostatica) kan haaruitval veroorzaken van het hoofdhaar, de wimpers, wenkbrauwen, neushaartjes, het okselhaar en het schaamhaar. Meestal is deze haaruitval slechts tijdelijk. Soms beginnen de haren al tijdens de behandeling weer te groeien.
Een vitamine D tekort kan dunner haar en haarverlies veroorzaken, dat moeilijk terug te draaien is. Hier wil je dus op letten. Er is ook een link gevonden tussen lage ijzer- en zinkwaardes en tijdelijk haarverlies, genaamd telogeen effluvium. Naast zonlicht is voeding een belangrijke bron van vitamine D.