De vagus innerveert ook de slokdarm: het bovenste 1/3 deel door de ventrale tak, de onderste 2/3 delen door de dorsale tak.
Innervatie. De nervus vagus innerveert delen van het hoofd - net als de andere hersenzenuwen - maar loopt ook naar de borst- en buikholte, waar hij zich in de ingewanden als een plexus vertakt. Rami pharyngei: slijmvlies van de trachea, oesofagus en epiglottis (sensibel)
De nervus vagus is een zenuw die uit de hersenen komt en naar organen in de borstkas en buik gaat. De mens heeft een linker en een rechter nervus vagus, onder elk sleutelbeen. Ze geven allebei vooral informatie door in de richting van het lichaam naar de hersenen.
Wat is nervus vagus stimulatie? De belangrijke rol van de nervus vagus in de hersenen wordt geïllustreerd door de zogenaamde NVS-behandeling tegen epilepsie. Bij deze behandelmethode (voluit nervus vagus stimulatie) wordt de tiende hersenzenuw met een elektrisch stroompjes vanuit een elektrode kunstmatig geprikkeld.
De Nervus Vagus daalt via de hals af naar beneden, daar heeft hij takken die het strottenhoofd, de slokdarm en de luchtpijp bezenuwen. Verder naar beneden loopt de zenuw naar de borst en vertakt daar richting het hart en longen.
Zingen, neuriën, gorgelen
Onderzoek heeft aangetoond dat zingen, neuriën en zelfs gorgelen kan helpen de nervus vagus te stimuleren (1). Zing dus gerust mee met je favoriete nummer of neurie je dag door om relaxt te blijven. Gorgelen kan je daarnaast standaard twee keer per dag doen bij het tandenpoetsen.
Ook spoort de zenuw de productie van neurotransmitters aan, waaronder GABA, wat een inhiberende (remmende) werking heeft op ons zenuwstelsel. De functie van de nervus vagus is kortom het bewerkstelligen van voldoende rust en herstel in je lichaam, zodat je je goed voelt.
Die balans is mogelijk te herstellen door een zenuw te stimuleren die het hartritme vertraagt. Vooral een bepaalde zenuw lijkt hiervoor geschikt. Die heet de nervus vagus. Deze zenuw vertakt naar verschillende delen van het lichaam, waaronder je oor én je hart."
De zwervende zenuw maakt deel uit van het autonome zenuwstelsel, het systeem dat de functies van ons lichaam regelt waar we niet over na hoeven te denken (ademhaling, hartslag, spijsvertering, hormonen), dingen die we op onbewust niveau doen, ook wel het parasympatische deel genoemd.
Zwervende zenuw
Deze zenuw, die ook wel zwervende of zwerfzenuw wordt genoemd, loopt vanuit je hersenen door je borstholte naar je buikholte. De vaguszenuw is een forse zenuw en bezit een kalmerende werking. Deze kun je zelf beïnvloeden en als sporter heeft dat een heel gunstige werking voor je herstel.
Een van de belangrijkste manieren waarop je de gezonde functie van de nervus vagus kunt stimuleren, is door een diepe, langzame buikademhaling. Adem langzamer en dieper vanuit de buik. Denk aan het vergroten van de buik en het verwijden van de ribbenkast terwijl je inademt. Adem vervolgens langer uit dan je inademt.
Het sympatisch zenuwstelsel wordt geactiveerd tijdens stressvolle en gevaarlijke situaties en het parasympatisch zenuwstelsel wordt vervolgens geactiveerd zodat we weer kunnen ontspannen en herstellen. Ter verduidelijking: bij stimulatie van de nervus vagus vertraagt de hartslag.
De nervus laryngeus recurrens staat ook wel bekend als de terugkerende strottenhoofdzenuw. De nervus vagus voert naar beneden, beginnend bij de hersenstam, door de hals, naar de lager gelegen organen in je lichaam.
De aangezichtsspieren worden aangestuurd door de aangezichtszenuw ook wel nervus facialis of de 7de craniale zenuw genoemd en geeft zo de gelaatsexpressie of mimiek. Beide kanten van een normaal gelaat hebben een nervus facialis. Ook het sluiten van de ogen en de mond wordt door deze zenuw geregeld.
De twaalfde zenuw is de nervus hypoglossus (N XII), een motorische zenuw die bewegingen van de tong tijdens het spreken en slikken aanstuurt.
Het parasympathisch zenuwstelsel is onderdeel van ons autonome zenuwstelsel en de tegenhanger van het sympathisch zenuwstelsel. Het parasympathisch zenuwstelsel kun je zien als ons rempedaal en zorgt ervoor dat we kunnen ontspannen.
Het dorsale vagale systeem (de ongemyeliniseerde vagus), is het oudste systeem. Dit mechanisme bestond al in de meest primitieve levensvormen. Het is de zenuw die zorgt dat het organisme bij gevaar inkrimpt en samentrekt en de lichaamsfuncties vertraagt.
Het hart zou wel trager gaan kloppen, omdat de cellen in de sinusknoop het snelst een prikkel af kunnen leveren. De sinusknoop geeft als het ware het tempo aan. Vanuit de sinusknoop verspreidt de elektrische prikkel zich aanvankelijk over de spiercellen van beide boezems en wordt dan even opgehouden in de AV-knoop.
De sinusknoop ligt boven in de rechterboezem. Hier begint de elektrische prikkel. De cellen van de sinusknoop geven het snelst van alle cellen in het hart een elektrische prikkel af. Samen zijn ze een natuurlijke pacemaker.
Waar bevindt de nervus vagus zich? De zenuw loopt van de hersenstam via o.a. de tong, keel, hart, longen, diafragma, lever, milt, darmen, alvleeskier en nieren naar de maag. Het is een dwalende zenuw, hij komt langs heel veel gebieden in het lichaam.
De nervus vagus, ook wel de zwervende zenuw genoemd, is een lange zenuw die vanuit je hersenstam een connectie heeft met verschillende gebieden in jouw lichaam, zoals jouw hart, keel, maag en darmen.
Waar het sympatisch zenuwstelsel is gekoppeld aan dagelijkse acties zoals opstaan, lopen, zitten, eten en drinken, zorgt het parasympatisch zenuwstelsel voor onbewuste acties in het lichaam zoals slapen, spijsvertering, ademen en zuurstof binden. Het parasympatisch zenuwstelsel zorgt voor rust en herstel na een actie.
De polyvagaaltheorie benadrukt dat ons zenuwstelsel meer dan één verdedigingsstrategie kent en dat we niet vrijwillig kiezen voor een mobiliserende vecht/vluchtstrategie of een immobiliserende bewustzijnsverlagingsstrategie.
Wat is Nervus Vagus Stimulatie (NVS)?
Bij nervus vagus stimulatie implanteren we een soort pacemaker op die zenuw. Deze pacemaker geeft stroompjes af die door de zenuw naar de hersenen gaan. Hierdoor kunnen de epileptische signalen van de hersenen worden beïnvloed.