Veel van deze amines zijn belangrijke neurotransmitters en hormonen. Op deze wijze is vitamine B6 betrokken bij de biosynthese van ten minste vier belangrijke (monoamine) neurotransmitters: serotonine, dopamine, adrenaline en noradrenaline.
Eetbuien, verandering eetlust. Meer dorst dan normaal, veel urineren. Vocht vasthouden. Spijsverteringsproblemen, opgeblazen gevoel.
Oestrogeen wordt dus onder andere aangemaakt in je eierstokken en vetcellen, maar kan ook uit je voeding worden gehaald. Dit wordt plantaardig oestrogeen, of fyto-oestrogeen, genoemd. Je vindt fyto oestrogeen onder andere in sojaproducten en diverse groenten, zoals asperges en broccoli.
Ongezwavelde gedroogde abrikozen zitten vol fyto-oestrogenen. Fyto-oestrogenen dragen bij aan een evenwichtige hormoonbalans en beschermen je lichaam tegen zowel een teveel als een te weinig aan oestrogeen. Je kunt ze zien als natuurlijke middelen om het hormoon oestrogeen in balans te krijgen.
Als je lange tijd te veel vitamine B6 per dag binnenkrijgt, dan kan dat schadelijk zijn. Het kan leiden tot aantasting van het zenuwstelsel, waardoor gevoelloosheid, tintelingen of ernstige zenuwpijn in de handen en voeten kan ontstaan. Dit noem je perifere neuropathie.
Progesteron is een vrouwelijk geslachtshormoon.
Een progesteron tekort zorgt mogelijk voor een kortere luteale fase, waardoor de menstruatiecyclus verstoord raakt. Progesteron tekort symptomen zijn onder andere PMS klachten, onregelmatige of uitblijvende menstruatie, verhoogde stress, prikkelbaarheid en angst.
Het hormoonbalansdieet adviseert het eten van onbewerkte voedingsmiddelen en veel groente. Naast dit voordeel zijn er veel gezondheidsnadelen. Zo wordt aangeraden om veel vlees te eten. Meer dan 500 gram per week aan rood vlees eten verhoogt echter waarschijnlijk het risico op darmkanker.
Te veel xeno-oestrogenen uit je voeding of gifstoffen uit je omgeving kunnen zorgen voor hardnekkige vetopslag en een traag werkende schildklier zorgt ook voor een lage vetverbranding. Kortom: gezond eten maar toch vet of vocht vasthouden wijst ook vaak op een hormonale disbalans.
Te weinig oestrogeen kan vooral in de overgang voorkomen en dit kan een lange lijst van klachten geven: opvliegers, watten in het hoofd, stemmingswisselingen, depressieve klachten, laag libido, botontkalking, pijnlijke gewrichten en slaapproblemen, om er enkele te noemen.
Maar sommige stoffen uit voeding kun je als vrouw extra goed gebruiken, denk aan plantaardig oestrogeen. Dit noemen we fyto-oestrogenen. Deze komen voor in diverse groenten (zoals asperges, peulvruchten, groene paprika, broccoli), vruchten (appelen en peren) en granen (tarwe).
Wat is het effect van voeding op je hormonen? Voeding heeft veel invloed op de aanmaak en afbraak van hormonen. De hoeveelheid van het hormoon progesteron neemt bijvoorbeeld af tijdens de overgang. Het blijft van belang dat je lichaam voldoende grondstof heeft om dit hormoon nog zoveel mogelijk te kunnen aanmaken.
Gebruik geconjugeerde oestrogenen niet langer dan 1 of 2 jaar. Als u het langer gebruikt heeft u meer kans op ernstige bijwerkingen, zoals borstkanker of hart- en vaatziekten. Als u alleen dit oestrogeenhormoon gebruikt, zonder progestageenhormoon, heeft u meer kans op baarmoederkanker.
Verreweg de bekendste fyto-oestrogenen zijn isoflavonen. Deze worden in peulvruchten (vooral in soja en lijnzaad, maar ook in rode klaver) aangetroffen. De drie belangrijkste isoflavonen zijn genisteïne, daïdzeïne en glyciteïne.
Belangrijk om te weten over 50-pil met ethinylestradiol en levonorgestrel. Anticonceptiepil met 50 microgram van het oestrogeen-hormoon ethinylestradiol en met het progestageen-hormoon levonorgestrel. Het bevat meer oestrogeen-hormoon dan de meeste andere anticonceptiepillen.
Je basisgewicht (Body Set Weight, BSW) wordt bepaald door de balans tussen de hormonen insuline en leptine. Leptine wordt door je vetcellen gemaakt. Hoe voller je vetcellen zijn, hoe meer leptine je maakt. Leptine stuurt dan een seintje naar je hersenen dat je genoeg gegeten hebt en kan stoppen met eten.
Cortisol, het antistresshormoon, wordt geassocieerd met het vet op de buik. Als dit hormoon in hoge mate aanwezig in het lichaam, worden alle vetreserves verbrand voor die rond de buik wordt aangesproken. Dit hormoon kan ook beïnvloed worden door bepaalde voeding of veranderingen in levensstijl.