Chronische stress kan grote gevolgen hebben voor de gezondheid, zowel fysiek als mentaal. Er is een verhoogde kans op hart- en vaatziekten, astma, diabetes of ernstig overgewicht. Maar ook een grotere kans om depressief te worden, in een burn-out te raken of een grotere kans op drugs- en alcoholgebruik en roken.
Stress kan bijdragen aan slecht gezondheidsgedrag dat in verband staat met een verhoogd risico op hartziekten en beroertes, zoals: Roken. Te veel eten. Te weinig fysieke activiteit.
Chronische stress vergroot de kans op hart- en vaatziekten, diabetes en depressie en heeft een ongunstig effect op leefstijl. Daarnaast beïnvloedt chronische stress de cognitieve vermogens en vaardigheden om met problemen om te gaan.
Stress kan leiden tot psychische klachten zoals slaapproblemen en moeheid, somberheid en psychose. Ook kan je last krijgen van lichamelijke klachten, zoals hartkloppingen, een gejaagd gevoel, een hoge bloeddruk en veel zweten. Dit zijn signalen dat de stress te veel wordt of te lang duurt.
Hersenmist, inclusief geheugen-, herinnerings- en denkproblemen.Moeite met het nemen van beslissingen of verminderd oordeelsvermogen.Problemen met het voltooien van taken.Onvermogen om te concentreren .
Uit onderzoek is gebleken dat een van de belangrijkste factoren in onze acute stressreactie (het hormoon cortisol) het deel van de hersenen (de hippocampus) kan aantasten dat betrokken is bij het coderen van herinneringen .
Je spieren spannen zich constant aan, je bent vermoeid, kan je moeilijk concentreren of hebt last van veel (spannings)hoofdpijn. Door chronische stress verhoog je de kans op overprikkeling, hartritmestoornissen of hartkloppingen en andere psychische klachten, zoals een burn-out, angststoornis en depressie.
Stress kan ook leiden tot veel andere negatieve effecten op de lange termijn voor de gezondheid, zoals chronische spierspanning en -pijn, spieratrofie, een verhoogd risico op hypertensie, hartaanvallen en beroertes, chronische vermoeidheid, stofwisselingsstoornissen, depressie en immuunstoornissen, het prikkelbare darmsyndroom, het polycysteus-ovariumsyndroom en kan ...
Te veel piekeren leidt tot stressklachten en dit heeft gevolgen voor je gezondheid en welzijn. Piekeren gaat vaak gepaard met slechter slapen, verminderde concentratie, vermoeidheid, een onrustig en opgejaagd gevoel.
Bij chronische stress maken je bijnieren bijvoorbeeld cortisol aan.Dit hormoon 'zet alles uit' wat niet met overleven te maken heeft. Voor een korte tijd is dat prima, duurt het lang dan kan het ziekmakend worden. Het hormoon cortisol moet chronische stress in goede banen leiden.
Studies hebben aangetoond dat kortetermijnstress het immuunsysteem versterkt, maar chronische stress heeft een significant effect op het immuunsysteem dat uiteindelijk een ziekte manifesteert. Het verhoogt de catecholamine- en suppressor T-celniveaus, die het immuunsysteem onderdrukken .
Veranderde Darmflora: Langdurige stress kan de balans van je darmbacteriën veranderen, wat leidt tot ontstekingen en een verhoogde gevoeligheid van de darmwand. Dit kan ook bijdragen aan aandoeningen zoals het prikkelbare darm syndroom (PDS).
Heftige gebeurtenissen, traumatische ervaringen, slapeloosheid of situaties die veel emoties of frustratie met zich meebrengen, kunnen allemaal oorzaken zijn van stress. Deze oorzaken noem je ook wel stressoren. Stressoren zijn dus factoren die een trigger zijn voor het aanmaken van stresshormonen.
Stress lijkt het risico op aandoeningen als obesitas, hartziekten, de ziekte van Alzheimer, diabetes, depressie, maag- en darmproblemen en astma te verergeren of te vergroten.
Grote betrokkenheid bij gezin of werk. Streven naar waardering van anderen. Moeilijk 'nee' kunnen zeggen, grenzen kunnen aangeven of voor jezelf kunnen opkomen. Moeilijk steun kunnen vragen.
Chronische stress kan een grote negatieve invloed hebben op zowel je fysieke als mentale gezondheid. Het geeft je een verhoogd risico op hartritmestoornissen, een hogere bloeddruk, het verzwakt je immuunsysteem en het kan leiden tot hevigere reacties op angst. Ook een burn-out en depressie kunnen optreden.
Langdurige stress vergroot de kans op psychische problemen zoals angst en depressie , problemen met middelenmisbruik, slaapproblemen, pijn en lichamelijke klachten zoals spierspanning.
Door stress raakt talgproductie verstoord en kun je een onrustige huid krijgen. De celvernieuwing vermindert, met als gevolg doffe huid. En stress maakt je ook niet bepaald knapper: onder invloed van stress krijg je een vermoeide en grauwere uitstraling en wallen onder de ogen.
Chronische stress veroorzaakt namelijk een verlies aan grijze massa en een teveel aan witte hersenstof (zie het vorige kopje). Deze combinatie kan schadelijk zijn voor ons rationele (verstandelijke) en emotionele systeem. Het kan zelfs angst- en stemmingsstoornissen in de hand werken.
Chronische stress kan biologisch gemeten en aangetoond worden. Via een bloedname kunnen bepaalde bloedmarkers (vb cortisol) opgespoord worden, Microscopisch onderzoek van hersenweefsel kan duidelijk schade aantonen aan de verbindingen tussen de hersencellen (dendritische schade).
Verlies van gezichtsvermogen - Als je in hevige mate last hebt van stress kan dit leiden tot centrale sereuze chorioretinopathie. Hierbij is er sprake van een vochtophoping onder het netvlies, meestal in de macula (gele vlek). Dit resulteert in een wazig of vervormd zicht en verlies van gezichtsscherpte.
Als chronische stress heeft geleid tot overspannenheid, kan je hiervan meestal binnen enkele weken herstellen. Als chronische stress tot burn-out heeft geleid, is jouw lichaam uitgeput. Bij uitputting duurt herstel meestal een halfjaar, een jaar of zelfs langer.