Dit betekent dat u 28 wettelijke vakantie-uren mee mag nemen naar 2022. Wanneer u voor 1 juli 2022 deze 28 wettelijke vakantie-uren niet heeft opgemaakt, dan vervallen deze dagen. Dus na 1 juli 2022 kunt u geen gebruik meer maken van deze 28 wettelijke vakantie-uren wanneer u deze niet heeft opgenomen voor deze datum.
Of u bovenwettelijke vakantie-uren mag meenemen, hangt van uw nieuwe werkgever af. Om vakantie-uren mee te nemen naar uw nieuwe werkgever, heeft u een verklaring van uw vorige werkgever nodig. Hierin moet staan hoeveel vakantie-uren u over heeft.
Ja, een werknemer kan vakantiedagen meenemen naar een volgend kalenderjaar. Maar niet onbeperkt. Voor vakantiedagen geldt de volgende houdbaarheid: Voor wettelijke vakantiedagen is de houdbaarheid 6 maanden.
Bovenwettelijke vakantiedagen zijn alle vakantiedagen boven het wettelijk minimum. Deze dagen vervallen pas na vijf jaar. Deze uren kunt u dus gerust meenemen naar het nieuwe jaar.
Voor het opnemen van vakantiedagen geldt dat een werknemer altijd eerst zijn vakantiedagen opneemt die als eerste voor verval of verjaring in aanmerking komen. Voor de meeste mensen zijn dit de wettelijke vakantiedagen. U moet wettelijke vakantiedagen opnemen in het opbouwjaar of in de eerste 6 maanden daarna.
Dit betekent dat u 28 wettelijke vakantie-uren mee mag nemen naar 2022. Wanneer u voor 1 juli 2022 deze 28 wettelijke vakantie-uren niet heeft opgemaakt, dan vervallen deze dagen. Dus na 1 juli 2022 kunt u geen gebruik meer maken van deze 28 wettelijke vakantie-uren wanneer u deze niet heeft opgenomen voor deze datum.
Een werknemer heeft recht op een wettelijke vakantie van minimaal vier keer het aantal uren dat hij per week werkt. Deze wettelijke vakantie-uren moet hij ieder jaar opnemen, anders vervallen ze per 1 juli van het daaropvolgende jaar.
In Nederland is bepaald dat medewerkers vier keer het aantal contracturen als vakantieuren krijgen. Bij een 40-urige werkweek betekent dit 160 verlofuren en 20 verlofdagen. Wat is bovenwettelijk verlof? Bovenwettelijk verlof is verlof dat de werkgever extra geeft, boven op de wettelijke verlofuren.
Bovenwettelijke vakantiedagen
Die extra dagen worden afgesproken in je cao, contract of bedrijfsreglement. Dit zijn je bovenwettelijke vakantiedagen. Werk je 40 uur per week en krijg je 25 vakantiedagen? Dan heb je dus 20 wettelijke en 5 bovenwettelijke vakantiedagen.
Bovenwettelijk verlof dat in het jaar 2022 zijn opgebouwd moeten dan worden opgenomen vóór 31 december 2027. Over de opname van bovenwettelijke verlofdagen kunnen echter andere afspraken staan in het contract of de cao. Wettelijke vakantiedagen moeten dus eerst worden opgenomen.
Binnen de vijf jaar staat elk verlofuur voor het actuele loonuur. Ook kunt u deze uren meenemen naar uw nieuwe werkgever als hij binnen de sector GGZ valt. U kunt bij uitdiensttreding ook kiezen voor uitbetaling of levensloop.
Dit is de main takeaway: Meestal is het slimmer je vakantiedagen op te nemen in plaats van uit te betalen. Zelfs bij ontslag of vertrek. Je moet namelijk flink wat belasting betalen als je je vakantiedagen laat uitbetalen.
U mag een vakantie weigeren als dit is vastgelegd in aanvullende regels. Heeft u in uw arbeidsovereenkomsten of in het bedrijfsreglement vastgelegd dat er in een bepaalde periode geen vakantie mag worden opgenomen? Of staat dit vermeld in de CAO? Dan mag u in deze periode een vakantieaanvraag weigeren.
Bovenwettelijke vakantiedagen blijven tot 5 jaar na de opbouw ervan geldig. Alle bovenwettelijke dagen die je werknemers in 2022 opbouwen, kunnen ze dus nog gebruiken tot en met 2027.
De cao of de werkgever bepaalt of medewerkers bovenop hun wettelijke vakantiedagen extra vakantiedagen krijgen. Dit zijn de bovenwettelijke vakantiedagen. Die zijn niet verplicht – tenzij het in de cao staat waaronder medewerkers vallen.
Een verschil tussen wettelijke en bovenwettelijke vakantiedagen is de houdbaarheid. De bovenwettelijke vakantiedagen zijn langer 'houdbaar'. Bovenwettelijke vakantiedagen die niet worden opgenomen, vervallen pas na vijf jaar. Werknemers kunnen deze dus in principe opsparen.
Volgens de wet moet de werknemer jaarlijks minimaal 2 weken aangesloten vakantie kunnen genieten. Terugkomend op de in de titel gestelde vraag: Het is toegestaan om in een vakantieregeling te bepalen dat een werknemer maximaal 3 weken (15 dagen bij een fulltime baan) vakantie opneemt (in een bepaalde periode).
Voor werknemers die op 31 december 2016, 50 jaar of ouder zijn is een overgangsregeling opgenomen. Tot 1 januari 2023 had een werknemer van 54 jaar of ouder recht op de extra vakantie-uren. Per 1 januari 2023 geldt het recht op extra vakantie-uren geldt voor werknemers die 55 jaar of ouder zijn.
In de cao of arbeidsovereenkomst kunnen afspraken staan over deze extra vakantiedagen. Gemiddeld heeft een werknemer in Nederland een totaal van 25 vakantiedagen. De vakantiedagen bouw je op naar evenredigheid van het verstreken deel van het jaar.
Doorbetaalde, uitbetaalde en onbetaalde vrije tijd
Werknemers die in 2016 60 jaar oud waren, hebben t/m 2021 recht op 10 doorbetaalde seniorendagen en 2 niet op te nemen maar uitbetaalde dagen. Vanaf 1 januari 2022 hebben ze alleen nog recht op 12 onbetaalde seniorendagen.
Wie hard werkt, wil en moet af en toe ook uitrusten. Daarom heb je recht op een aantal vakantiedagen per jaar. Iedereen heeft wettelijke vakantiedagen. Daarnaast krijg je meestal nog extra bovenwettelijke vakantiedagen, als dat in je contract of cao staat.
Je wilt namelijk het aantal vakantie uren bij 32 uur weten. In het voorbeeld komt dit neer op 32 bovenwettelijke uren, wat resulteert in 4 extra dagen. In dit geval is er sprake van 150 vakantie uren of 20 vakantiedagen per jaar.
Meestal zegt de cao hoelang TVT-uren houdbaar zijn. Maar in het algemeen geldt: je moet deze uren opnemen binnen 6 maanden nadat ze zijn opgebouwd.
Indien de min-uren niet binnen een bepaalde periode zijn ingehaald, vervallen ze en zijn ze voor rekening van de werkgever. Daarnaast is vaak bepaald of en wanneer een werknemer openstaande min-uren bij het einde van het dienstverband moet terugbetalen.
Soms kiezen werkgevers ervoor om bepaalde dagen aan te wijzen als verplichte vrije dag, zoals bijvoorbeeld de dag na Hemelvaart, de zogenoemde brugdagen. Dat is toegestaan indien dat is overeengekomen in de arbeidsovereenkomst of cao.