In Noord-Afrika wordt de term Moren gebruikt om een etnische groep aan te duiden die vooral in Mauritanië en ook in delen van Marokko, de Westelijke Sahara, Algerije, Niger en Mali woont. Zij spreken het Hassaniya, een variant van het Arabisch. Deze Moren zijn een mengeling van Afrikanen, Arabieren en Berbers.
Het Mozarabisch was een Romaanse taal die werd gesproken in Spanje toen het door de Moren was bezet. De taal werd gesproken door de christenen onder de islamitische heerschappij, de moslims in Spanje zelf spraken Arabisch. Het Mozarabisch is ongeveer in de 9de eeuw ontstaan.
Een Moor was immers oorspronkelijk iemand uit Mauretanië en dat ligt in West-Afrika, ten zuiden van Marokko. Maar in de Romeinse tijd waren de Mauri bewoners van wat nu Marokko en Algerije is. Door Arabieren onderworpen en tot de islam bekeerd, wisten ze in de vroege Middeleeuwen Spanje en Zuid-Portugal te veroveren.
De Moren is de naam voor de islamitische bevolking van het middeleeuwse Spanje. Deze “Moros”, zoals ze zichzelf noemden, waren afkomstig van Arabische en Berberse stammen en vielen in het jaar 711 vanuit Marokko Spanje binnen. Ze regeerden meer dan 750 jaar het land.
Moorse volksverhuizing – de economische & culturele opleving van Spanje. De Moren staken in 711 de straat van Gibraltar over en veroverden in rap tempo het Iberisch Schiereiland. Ze veroverden zelfs delen van Frankrijk, totdat ze door Karel Martel werden verslagen in de Slag bij Poitiers (732).
Moorse legers veroverden vanaf 710 in vijftien jaar het Iberisch schiereiland.
Volgens de islamitische traditie zijn de Arabieren de nakomelingen van Ismaël en zijn ze daarmee, net als de Joden die van Isaak afstammen, een Semitisch volk. De Arabieren komen oorspronkelijk uit Jemen en bewoonden voor de christelijke jaartelling alleen het Arabisch schiereiland.
Het jaar daarop sloeg de toenmalige koning Alfons XI hard terug. In de slag bij de rivier Salado wist hij met hulp van de Portugese koning de Moren te verslaan. Deze zege leidde tot groot enthousiasme in heel Europa en werd vergeleken met de victorie van Karel Martel in de slag van Poitiers in 732.
Bij Covadonga heeft Pelayo de Moren verslagen. Wat het officiële begin was van de Spaanse Reconquista. De plek waar Pelayo de Moren heeft verslagen en waar de Heilige Maria aan hem is verschenen, werd al snel een populair bedevaartsoord.
begonnen de Romeinen met het veroveren van Spanje en Portugal. Zij gebruikten voor deze landen het woord Hispania.
Met Moren wordt meestal gedoeld op de islamitische bevolking die tijdens de middeleeuwen op het Iberisch Schiereiland, in de Maghreb, Sicilië, Sardinië, Corsica en Malta woonde. De Islamitische veroveraars bestonden voornamelijk uit Arabieren en Berbers.
In slechts veertien jaar zou vrijwel het gehele Iberisch schiereiland onder Moors bewind bevinden. Op zich een snelle verovering van zo een grote oppervlakte, de Romeinen hadden voor de verovering van Spanje tweehonderd jaar nodig gehad, maar die hadden in tegenstelling tot de Moren geen helder veroveringsplan.
De berbers, die zich Amazigh (betekent 'vrije man') noemen, zijn de oorspronkelijke bewoners van Marokko. De Marokkaanse Arabieren stammen af van de Arabische veroveraars die in de zevende eeuw voor het eerst Marokko binnenkwamen en van de Arabische moslims die in de vijftiende eeuw uit Spanje werden verdreven.
Rond het begin van de jaartelling kwam er vanuit Noord-Duitsland een Germaanse kolonisatie. Toen sprak men hier dus Germaans. Na de volksverhuizingen, dus ongeveer rond het jaar 500 na Christus, zijn uit de Germaanse dialecten aparte talen ontstaan, waaronder het Oudnederlands.
In Spanje wordt niet alleen Spaans gesproken. Dit land op het Iberische schiereiland heeft nog vier officiële regionale talen. Dit zijn het Catalaans, Galicisch, Baskisch en Aranees. Daarnaast zijn er nog twee verschillende niet-officiële regionale talen in Spanje: het Asturisch en Aragonees.
Het Oudnederlands is de taal die in de 11e eeuw werd gesproken in grote delen van wat nu Nederland is, België en tot in Noord-Frankrijk. Het huidige Nederlands is er uit voortgekomen.
Al-Andalus komt van "Al-Vandaluz" en is een verbastering van de Arabische naam voor "gebied van de Vandalen". Dit was een Germaans volk dat zich, tijdens de Grote Volksverhuizing in de 4e en 5e eeuw, strijdend vanuit het noordoosten richting Zuidwest-Europa verspreidde.
De Saracenen waren in middeleeuwse verhalen beruchte figuren die als piraten en plunderaars werden beschreven. Vele stadswallen rond steden langs de Middellandse Zee werden gebouwd om de inwoners van die steden tegen hun aanvallen te beschermen.
De dominante religie in Spanje is het rooms-katholicisme en het is een traditioneel rooms-katholiek land. Volgens een volkstelling van 2010 beschouwt 70,5% van de bevolking zich als katholiek. 0,2% is protestant, 2,3% is islamitisch, 0,4% heeft een andere religie en 26,6% is areligieus.
De in Zuid-Spanje gelegen regio Andalusië biedt een reeks aan bekende Spaanse bestemmingen. Van toeristische trekpleisters als Malaga en Nerja aan de Costa del Sol tot het ruige landschap van de Sierra Nevada en van de Moorse geschiedenis in steden als Granada en Cordoba tot de flamencomuziek in Jerez de la Frontera.
Op 12 oktober 1492 ontdekte Christoffel Columbus voor Spanje, Amerika, het begin van een koloniaal rijk.
Etymologie. De naam Spanje (Spaans: España) is afgeleid van Hispania, dat door de Romeinen werd gebruikt voor het hele Iberisch Schiereiland. Taalkundig gezien stamt deze naam echter niet af van het Latijn en ook met andere Indo-Europese talen is geen duidelijk verband aan te wijzen.
Israel is het enige land ter wereld met een Joodse meerderheid. Zo'n driekwart van de bevolking is Joods, en iets meer dan 20 procent is Arabisch.
Marokko. De Marokkaanse bevolking bestaat voornamelijk uit Berbers en Arabieren. Hoewel Rabat de hoofdstad is (1,4 miljoen inwoners), is het beroemde Casablanca veel groter (3,5 miljoen inwoners).
Klassiek Arabisch. Dit is het Arabisch van de koran. Modern standaard Arabisch. De standaardvorm van het Arabisch die in het hele gebied gebruikt wordt op schrift, maar eigenlijk nergens in de zuivere vorm gesproken wordt.