Bijna 25 miljoen van de inwoners wonen in drie grote steden, Istanbul (15 miljoen), de hoofdstad Ankara (5,4 miljoen) en Izmir (4,3 miljoen). Een minderheid van de Turken woont op het platteland. De gemiddelde leeftijd steeg in 2017 iets naar 31,7 jaar.
Als we het dichter bij huis zoeken valt het op dat landelijk gezien de grootste groepen immigranten (Turken en Marokkanen) zich ook hier in de grote gemeentes hebben gevestigd. In Breda, Oosterhout, Roosendaal, Dongen, Bergen op Zoom, Etten-Leur en Halderberge staan zij stipt bovenaan.
In de jaren zestig kwamen de eerste Turkse gastarbeiders naar Duitsland. Het aantal Turkse Duitsers ligt volgens het Duitsland Instituut op 2,4 miljoen, drie procent van de totale bevolking. Andere schattingen lopen op tot drie miljoen. In Berlijn is vijf procent van de inwoners Turks.
Moskee. In de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw ontstond er in Deventer een groot gebrek aan arbeidskrachten. Nadat men eerst gastarbeiders uit landen als Spanje, Italië, Joegoslavië en Marokko had aangetrokken, kwam er eind jaren zestig een stroom van arbeiders uit Turkije op gang.
Turken zijn heel sociaal en gastvrij, het is daar heel normaal dat vrienden, familie en buren veel bij elkaar komen, zelfs spontane bezoekjes. Een van de Turkse gewoontes is dan ook dat ze hun bezoekers altijd koffie en thee aanbieden en ook uitnodigen om samen te eten. Sla je dit af dan is dit onbeleefd.
Meest voorkomende migratieachtergrond
Op 1 augustus 2022 heeft het grootste aantal mensen met een migratieachtergrond hun herkomst in Turkije: 437 090 personen. Van deze personen is 52,0 procent in Nederland geboren, de zogenaamde tweede generatie.
Migratie naar Nederland
De migratie van Turken naar Nederland kwam in de tweede helft van de 20ste eeuw op gang. Eerst vanwege economische motieven, later door de politieke omstandigheden in Turkije. Naar Duits voorbeeld ging ook Nederland in de jaren '60 op zoek naar arbeidskrachten in Turkije.
Demografie. Op 31 december 2020 had Hamburg 1.904.444 inwoners. Daarvan had 14,2% niet de Duitse nationaliteit (vooral Turken, ex-Joegoslaven en Polen).
Dat blijkt uit de nieuwe Multicultikaart van dagblad Tubantia. Via de kaart kun je opzoeken welke groep sterk vertegenwoordigd is in jouw gemeente. Zo is te zien dat de groep Marokkanen de grootste groep is in o.a Utrecht, De Bilt en Zeist.
De bewoners van Rotterdam vormen een bont geschakeerde cultuur: zo waren er op 1 januari 2020 55.885 mensen ingeschreven met een Surinaamse, 49.699 met een Turkse, 45.676 met een Marokkaanse, 25.562 met een Antilliaanse en 15.971 met een Kaapverdische migratieachtergrond.
Naar herkomst vormen de personen met een Turkse achtergrond de grootste groep migranten, met ruim 6.800 personen.
Met naar schatting tussen de 250.000 en 300.000 Turkse inwoners is de Turkse gemeenschap erg aanwezig in Berlijn (iets minder dan 10% van de inwoners van Berlijn is van Turkse afkomst).
De meeste Turken die in België wonen, komen oorspronkelijk uit de regio Emirdağ , hoewel er ook veel Turken uit Sivas zijn die hun weg naar België hebben gevonden. In 1998 woonde bijna 49,8% in het Vlaams Gewest , 25,2% in Wallonië en 25% in Brussel .
De Marokkanen wonen vooral in Utrecht en Amsterdam, waar ze in beide gevallen 8,7 procent van de bevolking uitmaken. Binnen de grote steden wonen allochtonen geconcentreerd in een aantal wijken en buurten, en die concentratie is de afgelopen jaren toegenomen.
In totaal telt Duitsland 2,4 miljoen Turken, ongeveer 3 procent van de totale bevolking.
Vandaag wonen er nog 40.000 mensen met Turkse nationaliteit in ons land. Ongeveer 200.000 Belgen hebben een Turkse achtergrond. De grootste Turkse gemeenschappen situeren zich in Gent, Antwerpen, Brussel en de (Limburgse) Mijnstreek. Foto van een Turkse buurt in Limburg, 1975 - 1999, Unie van Turkse Verenigingen (UTV).
In 1612 was het Ottomaanse Rijk, de voorloper van het huidige Turkije, het eerste land ter wereld dat de soevereiniteit van de Republiek der Verenigde Nederlanden officieel erkende.
Het Ottomaanse Rijk begon met een Turkse stam in Centraal-Azië. Vanwege de Mongoolse invasie in de 13e eeuw vluchtte stamhoofd Ertugrul met zijn 400 ruiters westwaarts, waar hij trouw zwoer aan de sultan van Rüm in het huidige Turkije. Als beloning kreeg hij een klein emiraatje aan de grens met het Oost-Romeinse Rijk.
De vier grootste niet-westerse groepen in Nederland hebben een Turkse (397 duizend), Marokkaanse (386 duizend), Surinaamse (349 duizend) of Antilliaanse (151 duizend) achtergrond.
In de jaren zestig is er in Marokko grote werkloosheid en in Nederland een tekort aan arbeidskrachten. Zowel de Nederlandse overheid als de Nederlandse bedrijven besluiten om Marokkaanse gastarbeiders naar Nederland te halen.
Het gemiddelde kindertal van eerste generatie Marokkaanse vrouwen lag in 2017 op 2,8. Marokkaanse vrouwen van de tweede generatie kregen gemiddeld 2,1 kind. Het gemiddeld kindertal voor Turkse vrouwen van de tweede generatie ligt met 1,8 slechts een fractie hoger dan dat van vrouwen met een Nederlandse achtergrond.