De gladde spieren zitten bijvoorbeeld in de wanden van bloedvaten, de luchtwegen en in het spijsverteringskanaal. Hier zorgen ze met golfachtige bewegingen voor het transport van bloed, lucht en voedsel.
De ware stelling over glad spierweefsel is dit: d. Glad spierweefsel kan in verhouding tot de lengte meer verkorten dan dwarsgestreept spierweefsel .
In organen en in de wanden van bloedvaten zitten zogeheten gladde spiercellen. Deze zijn niet bewust te sturen en kunnen zonder vermoeid te raken actief blijven. In het hart bestaat ten slotte nog een derde type, de hartspiercellen.
Musculeuze arteriën
diameter). De musculeuze arteriën hebben een zeer gespierde tunica media met wel 5 - 40 lagen gladde spiercellen. Ze kunnen door ontspannen en samenknijpen de bloedvaten vernauwen en verwijden en zo de bloedstroom naar verschillende organen controleren. Ook kunnen zij daarmee de bloeddruk reguleren.
Het spierstelsel. Het lichaam bestaat uit meer dan 500 skeletspieren die worden aangestuurd door het zenuwstelsel en die het skelet met elkaar verbinden en ondersteunen. Skeletspieren bestaan uit spiervezels die elk sarcomeren bevatten, de kleinste zich herhalende functionele eenheden in de spier.
De gladde spieren zitten bijvoorbeeld in de wanden van bloedvaten, de luchtwegen en in het spijsverteringskanaal. Hier zorgen ze met golfachtige bewegingen voor het transport van bloed, lucht en voedsel. Alle spieren die zorgen voor de beweging van je skelet met je botten zijn dwars gestreepte spieren (skeletspieren).
Een sarcomeer is het zich herhalende gedeelte van Z-lijn tot Z-lijn. Een lange keten van sarcomeren wordt een myofibril genoemd; een bundel van myofibrillen vormt op zijn beurt een spiervezel, en een bundel van spiervezels vormt - samen met onder andere pezen, bloedvaten, zenuwen en bindweefsel - een spier.
Musculaire arteriën bevatten meer gladde spiercellen in de tunica media laag dan de elastische arteriën. Elastische arteriën zijn die welke het dichtst bij het hart liggen (aorta en longslagaders) die veel meer elastisch weefsel in de tunica media bevatten dan musculaire arteriën.
De onwillekeurige spieren zorgen er voor, dat de organen zelfstandig hun werk kunnen doen. Er zijn twee soorten onwillekeurige spieren: het gladde spierweefsel en het hartspierweefsel. – Het gladde spierweefsel zit in bijvoorbeeld de nieren, de darmen, de wanden van bloedvaten, luchtwegen en het spijsverteringskanaal.
Een ander verschil tussen dwarsgestreept spierweefsel en glad spierweefsel is, dat dwarsgestreept spierweefsel meerdere kernen bevat die aan de rand van de vezel liggen.Glad spierweefsel bevat een kern en deze ligt in het midden van de spiervezel.
De kaak heeft de sterkste spier, het oor de kleinste
Niet de grote spierbonken zoals bil en bovenbeen, maar de kaakspier is, gemeten naar kracht per vierkante centimeter, het sterkst. Volgens Van de Vijver kan dit spiertje wel 4000 newton in beweging brengen – dat is 400 kilo.
Deze eigenschap lijkt op te treden omdat calciumkanalen in gladde spiercellen langzamer opengaan dan skeletspiercellen , wat op zijn beurt leidt tot een trage repolarisatie van gladde spieren, aangezien kaliumkanalen ook traag reageren.
Oorzaken oververmoeidheid
Bijvoorbeeld door een slaaptekort, slechte voeding, te weinig lichaamsbeweging en stress. Maar ook bepaalde karaktereigenschappen kunnen een rol spelen, zoals perfectionisme, subassertiviteit of veel piekeren. Sommige gezondheidsklachten zorgen ook voor oververmoeidheid.
Mechanisch rekken stimuleert de groei van gladde spiercellen, de import van nucleaire eiwitten en de expressie van nucleaire poriën door activering van mitogeen-geactiveerde proteïnekinase*
Je kunt bij spierversterkende activiteiten denken aan sporten en activiteiten die helpen de spieren te versterken. Denk hierbij aan bijvoorbeeld krachttraining, zwemmen, fietsen. Soms lukt het niet om voldoende spierversterkende activiteiten via sport in het dagelijks leven te integreren.
Skeletspier wordt ook wel vrijwillige spier genoemd, omdat de samentrekking ervan onder bewuste neurale controle staat. Hart- en gladde spieren worden daarentegen onvrijwillige spieren genoemd, omdat hun samentrekkingen spontaan worden gegenereerd of onder controle staan van het autonome zenuwstelsel .
Troponine bindt zich met calcium om skeletspiercontractie te activeren. Calmoduline bindt zich met calcium om cross-bridge cycling in gladde spieren te creëren. Deze spier kan snelle acties uitvoeren en raakt snel vermoeid. Deze spier voert langzame acties uit en raakt zelden vermoeid.
(ii) Gladde spieren zijn onvertakt en cilindrisch . (iii) Skeletspieren kunnen vertakt of onvertakt zijn.
Spiercellen zorgen in het lichaam voor beweging. In het lichaam van de mens zitten drie verschillende spiercellen/spierweefsels. In het lichaam zit glad spierweefsel, dwarsgestreept spierweefsel en hartspierweefsel.
Gezonde voeding, voldoende bewegen en niet roken dragen bij aan een gezond hart. Omega-3 vetzuren staan bekend om het positieve gezondheidseffect op je hart en bloedvaten. Ook voedingsstoffen als foliumzuur, antioxidanten, mineralen, rode gist rijst en vitamine K worden in verband gebracht met je hart en bloedvaten.
Tunica-media
Het is over het algemeen de dikste laag in slagaders, en het is veel dikker in slagaders dan in aders. De tunica media bestaat uit lagen glad spierweefsel ondersteund door bindweefsel dat voornamelijk bestaat uit elastische vezels, waarvan de meeste zijn gerangschikt in cirkelvormige vellen.
De bloeddruk is het hoogst in de grote slagaders (zoals de aorta) omdat deze direct verbonden zijn met het ventrikel van het hart. Als het bloedvat zich splitst van de kleine slagaders en in de arteriolen, daalt de bloeddruk.
Een sarcomeer is de basiscontractiele eenheid van spiervezels . Elk sarcomeer bestaat uit twee hoofdproteïnefilamenten, actine en myosine, die de actieve structuren zijn die verantwoordelijk zijn voor spiercontractie. Het populairste model dat spiercontractie beschrijft, wordt de glijdende filamenttheorie genoemd.
De fasciculus arcuatus of boogbundel is een bundel zenuwvezels die loopt tussen het bovenste, achterste deel van de temporale kwab en het onderste, achterste deel van de frontale kwab in de hersenen.
Myofibrillen, ook wel contractiele elementen genoemd, zijn langwerpige eiwitketens bestaande uit myosine en actine die de contractie van spierweefsel mogelijk maken. Deze eiwitketens worden vanwege hun draadvorm ook wel actine- en myosinefilamenten genoemd.