Er wordt onderscheid gemaakt tussen een longontsteking die buiten het ziekenhuis is opgelopen (community acquired pneumonia, CAP) en een longontsteking die in een ziekenhuis of een andere instelling als een verpleegtehuis (hospital acquired pneumonia, HAP) is opgelopen.
Bij een (bacteriële) longontsteking bestaat de behandeling uit antibiotica.Antibiotica werken niet bij virale longontsteking. Er wordt vaak gestart met een breedspectrum antibioticum (meerdere bacteriën zijn hier gevoelig voor).
De precieze oorzaak is vaak niet te achterhalen. De bacterie komt je lichaam binnen als je inademt. Als je afweer minder goed werkt, kan deze zorgen voor een ontsteking van je longblaasjes en het weefsel eromheen. Dat noemen we een longontsteking.
Een longontsteking kan licht of zwaar zijn. Dit hangt af van de grootte van de ontsteking. Zowel één als beide longen kunnen ontstoken zijn. Wanneer beide longen ontstoken zijn, spreken we van een dubbele longontsteking.
Een milde longontsteking wil zeggen dat je kind niet heel erg ziek is.Hij kan rustig ademen en heeft geen hoge koorts. Uiteraard houd je hem ook dan goed in de gaten. Bij een dubbele longontsteking zijn beide longen ontstoken.
Wat zijn de symptomen van een longontsteking? Meest voorkomende klachten bij een longontsteking zijn (hoge) koorts en/of koude rillingen, kortademigheid en hoesten. Als het hoesten gepaard gaat met slijmproductie, zal dit bij een beginnende longontsteking vrijwel altijd geel of groen van kleur zijn.
Met behulp vijf klinische gegevens (koorts, hoofdpijn, pijnlijke cervicale lymfeklieren, diarree en rhinitis) kan een huisarts onderscheid maken tussen een bacteriële en een virale oorzaak van een infectie van de lage luchtwegen.
Een longontsteking kan vanzelf overgaan. Maar vaak zijn de klachten te hevig om dat af te wachten. Welke behandeling u dan krijgt, is afhankelijk van de oorzaak van de ontsteking. Als bacteriën de longontsteking hebben veroorzaakt, krijgt u een antibioticakuur.
Een verwaarloosde longontsteking kan ernstige complicaties geven. In een gevorderd stadium kan een longabces ontstaan (ingekapselde ontstekingshaard), een empyeem (pus longvliezen) of een septische shock (bacteriën in de bloedbaan).
Om zeker te zijn dat je inderdaad een longontsteking hebt, kan er een röntgenfoto worden gemaakt. Hierop is goed te zien of er een ontsteking zit, hoe groot die is en waar die zit. Naast het gebruik van medicijnen moet je zorgen dat je rust pakt zonder helemaal stil te zitten.
Tips bij een longontsteking
Maak een antibioticumkuur altijd af. Neem rust en blijf thuis van werk of school. Zeker als je koorts hebt en slijm ophoest.
Longontsteking verspreidt zich meestal wanneer geïnfecteerde mensen hoesten, niezen of praten, waardoor ademhalingsdruppels in de lucht terechtkomen . Deze druppeltjes kunnen vervolgens worden ingeademd door nauwe contacten. Minder vaak kunt u longontsteking krijgen door een voorwerp of oppervlak aan te raken waarop de kiem zit en vervolgens uw neus of mond aan te raken.
Hoe lang duurt het herstel? Als je gezond bent, duurt een longontsteking meestal twee tot drie weken. Hoe lang precies hangt ervan af of de medicijnen aanslaan. Vaak geneest een longontsteking zonder schade aan de longen.
Bacteriële en virale longontsteking hebben vergelijkbare symptomen, waaronder pijn op de borst, hoesten en kortademigheid. Bacteriële longontsteking komt echter snel opzetten en heeft ernstigere symptomen . Raadpleeg een zorgverlener als u longontstekingssymptomen ervaart om een juiste diagnose te krijgen.
Het grootste verschil tussen een bacterie en een virus is dat een bacterie een eencellig micro-organisme is. Het is een levendige cel, iets wat niet voor een virus geldt. Een virus is namelijk geen organisme en het heeft ook geen eigen cellen.
De meest voorkomende oorzaak is een bacterie, de pneumokok. Deze bacterie is voor zover we weten niet heel besmettelijk.
Bij een longontsteking zijn uw longen besmet met een virus of een bacterie. Uw huisarts kan u meestal goed behandelen voor een longontsteking. Als een longontsteking niet over gaat of ernstig is, moet u soms naar het ziekenhuis. De afdeling Longgeneeskunde behandelt u dan voor uw ernstige longontsteking.
Enkele van de imitaties van pneumonie zijn als volgt: Bronchiolitis obliterans organiserende pneumonie (BOOP)Neoplasmata, waaronder bronchogeen carcinoom, lymfoom, bronchioloalveolair carcinoom . Acute of chronische eosinofiele pneumonie .
Er zijn vijf tekenen, of symptomen, die wijzen op een acute infectie: roodheid, warmte, zwelling, pijn en verminderd functioneren, zoals moeite hebben met het normaal bewegen van het gekwetste lichaamsdeel. Soms is een infectie klein, met slechts een klein gebied dat is gekwetst. Het lichaam geneest dan vanzelf.
In het kort
Bij longontsteking kun je hoesten, benauwd zijn, koorts hebben en je ziek voelen. Vaak krijg je pillen die bacteriën doden (antibiotica). Je voelt je dan meestal snel beter.
Pijn bij het ademhalen, benauwdheid en veel hoesten kunnen - in combinatie met koorts, spierpijn en minder eetlust - duiden op een longontsteking.
Een normaal herstel van een longontsteking kan 6 weken tot 3 maanden duren.
Als vuistregel geldt echter dat een virale luchtweginfectie doorgaans gepaard gaat met algemenere symptomen die het hele lichaam aantasten, zoals een loopneus en lichaamspijnen. Een bacteriële luchtweginfectie gaat daarentegen vaak gepaard met meer plaatselijke, ernstige symptomen, zoals aanhoudende keelpijn of pijn in de bijholten.
Bij bronchitis zijn de slijmvliezen van de kleine vertakkingen in de longen ontstoken. Hierdoor moet u hoesten en heeft u last van slijm. Bij een longontsteking zijn de kleine vertakkingen van de longen en de longblaasjes ontstoken. Hierdoor voelt u zich benauwd en heeft u moeite met ademen.
Virale meningitis. Deze vorm van meningitis komt vaker voor en is minder ernstig dan de bacteriële variant. Het vereist geen specifieke behandeling en geneest meestal vanzelf. De symptomen ontwikkelen zich trager en zijn over het algemeen minder ernstig.