Een karakter is een personage uit het boek waarvan het innerlijk wordt beschreven, dus ook de gevoelens en gedachten. Karakters zijn veelzijdig en onvoorspelbaar en een karakter maakt bijna altijd een ontwikkeling door in het boek. Type: Een personage wat geen ontwikkelingen doormaakt in het boek is een type.
Een bijfiguur is iemand met een kleine rol in een verhaal, roman of film. Bijfiguren zijn ondergeschikt aan de hoofdpersonen en zijn vooral nuttig voor de aanvulling van het verhaal, maar zeker niet altijd onbelangrijk. In een film of toneelstuk heet een bijfiguur ook wel figurant.
De antagonist is de tegenpool van de protagonist. Deze verzet zich actief tegen het bereiken van de doelen van de protagonist. Hij vertegenwoordigt een tegenwerkende kracht in het conflict. Aangezien de hoofdpersoon meestal staat aan de kant van 'goed', wordt de antagonist altijd afgeschilderd als 'het kwaad'.
Een antagonist is een tegenstander of tegenspeler. De aanduiding komt al sinds de Klassieke Oudheid vooral voor in de toneelwereld. In het klassieke toneel werd de hoofdpersoon of eerste speler de protagonist genoemd; traditioneel is dat de held. De antagonist is zijn tegenspeler en soms zijn directe rivaal.
Hoofd- en bijfiguren zijn personages in een roman of verhaal. Personages spelen een bepaalde rol. De belangrijkste rollen zijn: hoofdfiguur, bijfiguur (helper) en tegenstander.
Een flat character (type of statisch personage) is in een roman, verhaal, scenario of toneelstuk een vlak, niet uitgediept personage. Zijn tegenhanger, het round character, (dynamisch personage) maakt wel een karakterontwikkeling door en heeft een complexere persoonlijkheid.
Een door een auteur geschapen figuur die een rol speelt in een literair werk en daarin door de dialoog, de actie of de beschrijving wordt gekarakteriseerd of getypeerd. Soms zijn personages dieren of zaken die dan vaak menselijke eigenschappen krijgen toebedeeld.
Karaktereigenschappen, ook wel kwaliteiten genoemd, zeggen iets over wie jij bent. Deze eigenschappen kunnen goed of slecht zijn en daarom willen werkgevers ze vaak van je weten. Een eigenschap moet je trouwens niet verwarren met een vaardigheid of competentie, dat is iets wat je jezelf aanleert.
Zelfstandig naamwoord. (kunst) een fictieve persoon in een verhaal, boek, toneelstuk e.d.
Een rond personage maakt vaak een ontwikkeling door in het verhaal. Het is iemand die vele verschillende eigenschappen heeft zowel goede als slechte. Vaak heb je het idee dat je het personage ook goed kent. Een vlak personage leer je als lezer eigenlijk niet zo goed kennen, je weet niet zo goed wat het personage denkt.
Hoe Schrijf je een Karakteranalyse-essay
Bepaal of ze de hoofdrolspeler, antagonist, mentor of een ander type personage zijn. Overweeg hoe hun rol bijdraagt aan het algemene verhaal en andere personages. Analyseer of het personage tijdens het verhaal veranderingen ondergaat of hetzelfde blijft.
In de klassieke strijd tussen goed en kwaad is de protagonist gewoonlijk de 'held' van het verhaal en de antagonist is, of vertegenwoordigt, de kwade genius of de 'slechterik'. De antagonist van het verhaal probeert het de protagonist moeilijker, of onmogelijk, te maken zijn doel te bereiken.
Een protagonist is de hoofdrolspeler in het verhaal dat je vertelt als storyteller. De antagonist is de tegenstander en/of de tegenspeler. Door beide te definiëren, geef je jezelf belangrijke handvatten om een verhaal te ontwikkelen.
Protagonist (van het Grieks protagonistes (πρωταγωνιστής); de hoofdrolspeler) is het personage waar het verhaal van een film, toneelstuk of boek om draait. In een klassieke vertelling gaat het meestal om een personage of een koppel, maar in andere media kunnen dit meerdere personages zijn.
Schrijf per hoofdpersoon een korte beschrijving van het karakter en eventueel ook van het uiterlijk van deze persoon. Geef geen opsomming van eigenschappen van de hoofdpersoon, maar maak er een mooi lopend verhaal van. Ga bij de beschrijving van de personen ook in op het perspectief vanuit waar het boek is geschreven.
De hoofdrol, hoofdpersoon, hoofdfiguur of protagonist is een personage in een verhaal, zoals in een film, toneelstuk, boek, strip, televisieserie, opera, operette, animatiefilm of computerspel, dat de grootste bijdrage aan het verhaal levert en dus ook het vaakst voorkomt of het langst "in beeld" is.
Iemand die de hoofdpersoon helpt zijn doel te bereiken, is een helper; iemand die het bereiken van dat doel probeert te verhinderen, is een tegenstander.
De tritagonist werd door Sophocles in de 5de eeuw als derde personage in het drama geïntroduceerd als veroorzaker van het conflict. Later werd de tritagonist een personage in een literair werk dat tussen de protagonist of hoofdpersoon en diens tegenspeler of antagonist in staat.
Een agonist kan zijn: Agonistische spier, een spier die een agonistische, meestal buigende beweging veroorzaakt. Deze beweging is tegenovergesteld aan de antagonistische, strekkende beweging. Agonist (biochemie), een signaalmolecuul dat bij binding aan een receptor een biologisch proces activeert.
De deuteragonist (van het Grieks deuteragonistes; tweede acteur) is de aanduiding voor het personage dat in een verhaal de op een na belangrijkste rol speelt; na de protagonist maar voor de tritagonist. In Griekse voorstellingen was de deuteragonist het derde lid van het waarnemend gezelschap.