De meest gebruikte moerasplanten in helofytenfilters zijn riet, biezen, zegge en lisdodde. Deze snelgroeiende planten zijn goed bestand tegen de afvalstoffen in het water. Helofytenfilters behoren tot de natuurlijke zuiveringssystemen die aan de strenge regels van waterzuivering kunnen voldoen.
De meest voorkomende planten die worden gebruikt voor een plantenfilter zijn kalmoes, grote en kleine lisdodde, zwanenbloem, gele lis en watermunt. Riet hoort er ook bij, maar wordt vooral ingezet voor heel grote vijvers en afwatering langs snelwegen.
Populaire moerasplanten
Kalmoes: een sterke en makkelijke plant met smalle bladeren. Kalmoes kan veel fosfaat uit het water opnemen en is daarmee een goede voedselconcurrent van algen. Gele lis: een bloeiende moerasplant die het in de meeste vijvers goed doet.
Glanzend fonteinkruid (Potamogeton lucens) is een veel toegepaste zuurstofplant in de vijver, die de naam heeft de 'allerbeste zuurstofplant' te zijn. In de praktijk werkt het echter het best, om verschillende soorten zuurstofplanten in de vijver te zetten.
Een heldere vijver. Vijverplanten zijn belangrijk voor het helder houden van uw vijver. De groep die deze taak voornamelijk voor zijn rekening neemt, zijn de zuurstofplanten. Daarnaast zijn er moerasplanten, oeverplanten en de waterlelies.
Een helofytenfilter – ook wel rietzandfilter – is een systeem waarbij het water wordt gezuiverd door plantenwortels, de bacteriën tussen de wortels en de zandlagen waarin de moerasplanten staan. In het filter doen verschillende soorten bacteriën het zuiveringswerk, ze breken afvalstoffen in het water af.
De snelle groei zorgt ervoor dat, net als bij snelgroeiende zuurstofplanten, veel nutriënten uit het water worden opgenomen. Vooral nitraat is favoriet bij deze oeverplant. Hierdoor concurreert watermunt effectief met algen en is het ook uitstekend toe te passen in een helofytenfilter of plantenfilter.
Zuurstofplanten zijn voedselconcurrenten van algen. Wanneer deze planten in een vijver staan, zullen ze planten bij hun groei de voedingsstoffen (stikstofverbindingen) die in het water zitten opnemen. Hierdoor wordt het water weer voedselarmer en kunnen algen niet, of veel minder, groeien.
Waterlelies en lelie-achtige waterplanten
Van alle waterplanten en zuurstofplanten vallen de waterlelies het meest op in de vijver. De bekendste soort is de waterlelie (Nymphaea). Ook de gele plomp (Nuphar lutea) en de Kaapse lelie (Aponogeton distachyos) vind je in deze groep.
Azijn is natuurlijk een wondermiddel om aanslag van wanden en je filter schoon te maken. Ook algen zullen door een hoge dosering azijn vernietigd worden.
Bij stilstaand of heel traag stromend water zal materiaal dat van hogerop is meegevoerd de bodem bedekken. Fijne slibdeeltjes, klei, dode waterplanten, uitwerpselen van vissen, dode eencellige algen, inwaaiend stof en bladeren stapelen zich op.
Biotex. De enzymen in Biotex vernietigen de algen en mossen in de groenen aanslag. Je kunt de biotex verdunnen met wat lauw water dit over het terras gieten. Ga dit vervolgens te lijf met de bezem en schrob al het groen van je terras.
De makkelijkste tip is om een plantenbak naast de vijver te maken die niet aangesloten is op de vijver. Je hebt dan toch het sierlijke van de plantenfilter. Er kan zelfs wat penningkruid over de rand de vijver in groeien. Je hoeft bijna niet te snoeien, laat maar lekker verwilderen.
Re: Diepte plantenfilter
Een pf hoeft niet diep te zijn. 40 tot 60cm is diep genoeg. Wel moet je er een ruimte onder maken waar het zaakje kan bezinken.
Bij Intratuin vind je veel verschillende soorten vijverplanten: zuurstofplanten, drijfplanten, moerasplanten en waterlelies.
De zuurstofplanten worden helemaal in het water geplant en kunnen dus op verschillende dieptes worden aangebracht. Vaak hebben zuurstofplanten geen wortels. Om zuurstofplanten goed tot hun recht te laten komen (het produceren van zuurstof) dient het vijverwater voldoende mineralen te bevatten.
Gewone planten halen een belangrijk deel van hun voedingsstof uit de atmosfeer: kooldioxide of CO2. Deze CO2 zetten ze om in zuurstof en in koolstofverbindingen. De zuurstof ademen ze uit, de koolstofverbindingen vormen het bladgroen en de overige plantenvezels. Waterplanten hebben ook CO2 nodig voor hun groei.
Wat de beplanting betreft, verschilt een minivijver niet zo veel van een grotere waterpartij. Er zijn drie soorten planten nodig: moeras- of oeverplanten, drijfplanten en zuurstofplanten. Alleen in een vijvertje van minder dan 30 cm diep zet je enkel moerasplanten.
Het bevat minder menthol en daarom ligt het lekkerder op de maag dan pepermunt. Watermunt is daarom ideaal voor muntthee. De genezende eigenschappen van watermunt zijn vergelijkbaar, maar zwakker dan die van pepermunt.
De voornaamste reden waarom waterplanten niet goed groeien is de hardheid van het water. Hierbij gaat het om de kH- en de gH-waarde. In de meeste gevallen kan deze waarde simpelweg verhoogd worden door het toevoegen van mineralen, met als resultaat waterplanten die opnieuw groen worden.
Watermunt staat op vochtige, soms zelfs brakke bodems. Je vindt de algemeen voorkomende plant langs waterkanten en sloten, in moerassen en in licht loofbossen, in natte duinvalleien en in riet- en blauwgraslanden.
Natuurlijke waterzuivering steunt op de zelfzuiverende processen van water, bodem en planten. Deze afvalwaterzuiveringstechniek maakt geen gebruik van extra kunstmatige toevoer van energie of andere noodzakelijke stoffen.
De aanleg van een moerasfilter of helofytenfilter
Als u het moerasgedeelte gepland hebt in de folievijver hoeft u er alleen maar een extra plateau voor uit te graven. Dat bekleedt u vervolgens samen met de rest van de vijver met vijverfolie aan één stuk waarna u de vijverrand af kunt werken.