In een wilsverklaring zet u op papier welke medische behandelingen u wel of niet wilt. U kunt bijvoorbeeld opschrijven dat u geen reanimatie wilt als uw hart stil staat. U kunt ook opschrijven in welke situatie u uitzichtloos ondraaglijk lijdt en of u dan euthanasie wilt.
Als u een exemplaar van de wilsverklaring wilt laten registreren bij uw gemeentebestuur, hebt u de volgende documenten nodig: ondertekend formulier voor een wilsverklaring. identiteitskaart van de persoon die de wilsverklaring aanvraagt. kopie van de identiteitskaarten van de getuigen.
Een arts die euthanasie heeft uitgevoerd, moet dit altijd direct melden bij de gemeentelijke lijkschouwer. Dit is een arts die de doodoorzaak onderzoekt. De melding van euthanasie gaat daarna naar de Regionale Toetsingscommissie Euthanasie (RTE). Deze commissie beoordeelt of de euthanasie volgens de wet is uitgevoerd.
Vertel je arts daar dan over en geef hem een kopie van dit papier. Geef je arts ook het adres en telefoonnummer van jouw vertegenwoordiger. Het is belangrijk om tijdig met je vertegenwoordiger te bespreken wat je wensen zijn voor het laatste deel van je leven.
De NVVE komt in actie om euthanasie via de Levenseindekliniek door de zorgverzekeraars vergoed te krijgen. Nu vergoedt alleen nog Menzis die kosten, gemiddeld zo'n 2500 euro per patiënt. De andere verzekeraars weigeren.
De wet stelt nadrukkelijk dat alleen de patiënt zelf om euthanasie kan verzoeken. Familieleden kunnen dus niet om euthanasie vragen, bijvoorbeeld voor een terminaal familielid dat niet meer bij bewustzijn is. De patiënt moet op het moment van zijn verzoek wilsbekwaam zijn.
Mensen hoeven niet bang te zijn dat hun naaste pijn lijdt. Er kan soms een korte pijnsensatie optreden bij het inspuiten van de thiopental, dat valt ondanks een verdovend middel niet geheel uit te sluiten.
Strikt genomen vormt de euthanasieverklaring een onderdeel van een wilsverklaring. In de wilsverklaring staan verschillende documebten die in direct verband staan met levenseinde, zoals: Verbod op behandeling. Verklaring wel/niet reanimeren.
Patiënten die zich aanmelden met lichamelijke aandoeningen moeten rekening houden met een wachttijd van enkele weken tot maanden, afhankelijk van de beschikbaarheid van artsen en verpleegkundigen in de regio waar de hulpvrager woont.
In een wilsverklaring zet u op papier welke medische behandelingen u wel of niet wilt. U kunt bijvoorbeeld opschrijven dat u geen reanimatie wilt als uw hart stil staat. U kunt ook opschrijven in welke situatie u uitzichtloos ondraaglijk lijdt en of u dan euthanasie wilt.
In het geval van psychisch lijden moet er minstens een maand zitten tussen de eerste vraag en de uitvoering van de euthanasie. Er moeten naast de arts die de euthanasie uitvoert ook twee andere onafhankelijke artsen hun advies geven, onder wie een psychiater. Dat advies is niet-bindend.
De overige 13 procent overlijdt tijdens de behandeling, bijvoorbeeld door een acute hartstilstand, of door een bloeding. De gemiddelde leeftijd van de onderzochte IC-patiëntenpopulatie is 70 jaar. Gemiddeld liggen zij 6,95 dagen op de IC.
Een zachte dood: euthanasie bij ondraaglijk en uitzichtloos psychisch lijden.
Een wilsverklaring is gratis. U kunt een wilsverklaring op elk moment herzien (bij een notaris kost dat opnieuw geld). Een zelf opgestelde wilsverklaring is persoonlijker en daardoor voor artsen vaak meer overtuigend.
De wilsverklaring inzake euthanasie wordt best op meerdere exemplaren opgemaakt en vervolgens bezorgd aan de getuigen, de vertrouwensperso(o)n(en) en de behandelende arts(en). Bij registratie (zie verder) moet ook een origineel exemplaar voorzien worden voor het gemeentebestuur.
wilsbekwaam en bij bewustzijn zijn. zich in een medisch uitzichtloze toestand bevinden. aanhoudend en ondraaglijk fysiek en/of psychisch lijden waarbij dat lijden niet gelenigd kan worden en het gevolg is van een ernstige en ongeneeslijke, door ongeval of ziekte veroorzaakte aandoening.
De ondraaglijkheid van het lijden wordt bepaald door de actuele situatie, het toekomstperspectief, de fysieke en psychische draagkracht en de persoonlijkheid van de patiënt. De ondraaglijkheid van het lijden van de patiënt moet voor de arts invoelbaar zijn.
Een bekende variant van de euthanasiepil is de zogenaamde pil van Drion. Deze pil bestaat niet. Een euthanasiepil bestellen via internet is illegaal en je loopt kans op een behoorlijke boete en een gevangenisstraf van 4 jaar.
Morfine is niet geschikt om de dood te bespoedigen of patiënten te sederen. Het snel ophogen van morfine kan ervoor zorgen dat het bewustzijn onvoldoende wordt verlaagd, de patiënt verward raakt, of spiertrekkingen (myoclonieën) krijgt.
In de laatste wilsbeschikking kunt u aangeven: of u kiest voor een begrafenis of een crematie. volgens welke levensbeschouwing de eventuele uitvaartplechtigheid moet worden gehouden. in welke gemeente uw laatste rustplaats zal zijn (in België of in het buitenland)
Iemand is wilsonbekwaam als hij de informatie van de arts niet (meer) kan begrijpen en afwegen, niet begrijpt wat de gevolgen van zijn besluit zijn en/of geen besluit kan nemen. Wilsbekwaamheid is afhankelijk van de context en de vraag die gesteld wordt.
Mag een arts een euthanasieverzoek weigeren? Ja. Euthanasie vragen is een recht, maar euthanasie krijgen niet. Het staat elke arts vrij om een euthanasieverzoek te weigeren.
Eerst krijgt de patiënt een slaapmiddel waardoor hij in diepe slaap raakt. Daarna krijgt hij een middel dat de spieren verlamt, ook de ademhalingsspieren en de hartspier. De patiënt overlijdt dan onmiddellijk.
Bij euthanasie dient u de euthanatica intraveneus toe. Eerst wordt een coma geïnduceerd. Aansluitend, nadat u heeft vastgesteld dat er sprake is van een medicamenteus geïnduceerd coma, dient u een spierrelaxans toe. Hierdoor treedt een verlamming op van alle dwarsgestreepte spieren, met uitzondering van het hart.