Na de ingreep is het noodzakelijk uw vingers snel te gaan bewegen en ieder uur 5 á 10 minuten oefeningen te doen volgens het schema hierna. Het is raadzaam de vingers gewoon te blijven bewegen. Wel moet de handpalm rust hebben en moet u enkele weken vermijden om kracht te zetten (wringende bewegingen).
Na de operatie mag u met uw hand oefenen. Na ongeveer 4 tot 6 weken mag u uw hand weer gewoon gebruiken voor alle werkzaamheden. Het kan enige tijd duren voordat het gevoel in uw pols en hand of een eventuele krachtsvermindering hersteld is. Het litteken kan een aantal maanden gevoelig en hard zijn.
Na de operatie krijgt u een drukver band om de hand, dat 48 uur moet blijven zitten. Na enkele uren is de verdoving uitgewerkt.
afwachten geen kwaad, maar in het algemeen zien we de klachten niet verdwijnen na een leeftijd van twee jaar. Een spalk kan uitkomst bieden. Op het moment dat de klachten langer dan zes maanden bestaan voldoet een spalk echter niet om de klachten te laten verdwijnen. Ook kunnen ontstekingsremmers een uitkomst zijn.
Via een klein sneetje snijdt de chirurg de peesschede in de lengterichting open. Hierdoor ontstaat weer ruimte voor de verdikte pees. De huid wordt met hechtingen gesloten. De verpleegkundige legt daarna een drukverband aan.
Heel soms kan de triggervinger terugkomen. Ook is er een heel kleine kans op beschadiging van de gevoelszenuw van de geopereerde vinger. Bij elke ingreep aan hand en pols is er een kleine kans op het ontwikkelen van dystrofie.
Het kan pijn doen als u op het bobbeltje drukt. Soms blijft de vinger krom staan. Meestal zit het in de ringvinger, de duim of de middelvinger. In de hand die u het meest gebruikt, komt het vaker voor.
Een triggerfinger is het gevolg van een (steriele) ontstekingsreactie van de buigpees of de peesschede van een vinger. De peesschede is de koker waar de pees doorheen glijdt als de vinger wordt gebogen. Door de ontsteking ontstaat er een verdikking in de pees, waardoor deze niet meer soepel door peesschede kan glijden.
Een triggerfinger, ook wel snapping finger of hokkende vinger genoemd, is een knappend en pijnlijk gevoel in de vinger en zorgt ervoor dat de vinger niet goed kan strekken of buigen. Wanneer deze klacht erger wordt, kan de vinger krom blijven staan.
Oorzaak. De oorzaak van een triggerfinger is niet altijd duidelijk. De aandoening ontstaat soms na een zware inspanning of abnormaal gebruik van de hand. Wel komt de aandoening vaker voor bij patiënten met reuma, jicht en suikerziekte, en ligt hier zeker een oorzakelijke relatie.
Na een injectie met corticosteroïden verminderen of verdwijnen uw klachten na enkele weken. Mochten de klachten weer terug komen of niet (geheel) weg zijn kunt u nog 1 extra injectie krijgen. Meestal volgen deze injecties 4 tot 8 weken na de eerste injectie.
Wanneer u last krijgt van een triggerfinger in de duim is de vingerspalk ook inzetbaar als duimspalk. De triggerfinger duimspalk is gemakkelijk te dragen en om te doen. Draag de triggerfinger duimspalk niet te vaak, anders krijgen de spieren geen kans om op eigen gang te herstellen.
− Een verdikking in de handpalm of aan de duimbasis. − Een knappend gevoel bij het strekken van de vinger. − Wakker worden met de vinger in buigstand, waarna deze gedurende de dag langzaam strekt. − Een vinger die in buigstand blijft staan en die alleen met hulp recht kan worden gemaakt.
Een triggerduim en triggervinger ontstaan wanneer de pees plaatselijk dikker wordt (een knobbel in de pees) of opzwelt. De pees moet zich dan door de peesschede persen. Hierdoor ontstaat een klikgevoel of een klik-op-slot gevoel in de vinger (zie tekening 2).
Wat is het? Dystrofie is een complicatie die na een letsel of een operatie aan een ledemaat ontstaat. De ernst ervan staat los van de ernst van het letsel. Zo kan een klein letsel, bijvoorbeeld een kneuzing van de hand, een ernstige vorm van dystrofie geven.
Het probleem bij een springvinger / springduim is een lokale verdikking van de pees waardoor deze moeilijker onder deze dwarse band kan schuiven, bij plooien en strekken. Een operatie is nodig omdat de buigerspees in de handpalm gekneld zit onder een dwars verlopende band.
Omdat de ziekte van Dupuytren altijd terug komt, is het mogelijk dat u meerdere keren in uw leven behandeld moet worden. De Triggerfinger, ook wel tenosynovitis stenosans of hokkende vinger genoemd, is een aandoening die veel voorkomt.
Bij een haperende vinger heeft u een zwelling in de peesschede van de buigpezen van uw vingers. U kunt pijn krijgen in uw vinger, vooral als u uw vinger buigt. Vaak heeft u dan moeite om uw vinger te strekken. Tijdens het strekken kan uw vinger met een schok(je) weer recht schieten (vandaar de naam 'triggerfinger').
Bij een skiduim gaat het specifiek om één van die ligamenten, het ulnaire collaterale ligament. Deze gewrichtsband zorgt ervoor dat de duim niet te ver naar achteren buigt. Bij de skiduim is deze gewrichtsband gedeeltelijk gescheurd of verrekt. Het is ook mogelijk dat de band verzwakt is door jarenlange overbelasting.
Het woord is afkomstig uit het Grieks (camptos = krom en dactylos = vinger). Het is een aangeboren aandoening aan één of meerdere vingers, waarbij de vinger in buigstand staat en niet goed gestrekt kan worden in het middelste kootje. De aandoening komt het vaakst voor in de pink, maar soms doet de ringvinger ook mee.
Bij een ziekte van Dupuytren krijgt u harde knobbels en dikke draden aan de binnenkant van uw hand. Dit is bindweefsel dat verandert. De draden kunnen langzaam steeds korter worden. Daardoor kunt u de hand of 1 of meer vingers niet meer recht krijgen.
Behandeling. Het innemen van ontstekingsremmende medicijnen of het inspuiten (infiltratie) hiervan in de peesschede kan de zwelling en pijn verminderen en soms de klachten doen verdwijnen. Wanneer deze vormen van behandeling niet succesvol zijn, Is een heelkundige correctie aangewezen.
Een tenolyse is een operatie waarbij de pees vrij wordt gemaakt van verklevingen zodat deze weer vrij kan bewegen. Als gevolg van verklevingen van de peest in de hand, kunt u uw vinger niet meer goed buigen en strekken.
Een hokkende vinger is een aandoening van de pezen in de hand die de vingers buigen. Deze buigpezen lopen als kabels van de onderarmspieren door een 'tunnel' van weefsel en bot naar de vingers en de duim. Om het soepel bewegen van de pezen mogelijk te maken hebben de pezen een glad omhulsel, de zogenaamde peesschede.