Dit is een deel van de lijsten die er zijn, maar deze vormen een goede basis: Pijnobservatielijst PGA - Pijn Gedrag Analyse. Pijnobservatielijst PACSLAC-D. Pijnscorelijst NCCPC-R voor niet verbaal communicerende clienten.
Maak bij het observeren gebruik van een observatielijst. Met een gestructureerde observatielijst leg je consistent objectieve informatie vast en kun je de verzamelde data gemakkelijk analyseren. Toon tijdens het observeren een open en onderzoekende houding. Voorkom dat je te snel conclusies trekt over gedragingen.
Je kunt op verschillende manieren observeren: Participerende of niet-participerende observatie. Gestructureerde of ongestructureerde observatie.
De lijst bestaat uit acht domeinen: aandacht, geheugen, oriëntatie, waarnemen, deken en redeneren, motoriek (apraxie), taal (afasie) en waarnemen (agnosie). Per domein worden er een aantal vragen gesteld.
Bij observatiemethoden kan de observator gebruik maken van een observatieformulier. Een observatie kan op verschillende manieren uitgevoerd worden, bijvoorbeeld door een experiment, een spel of een opdracht. Ontwikkelingsgericht onderwijs (OGO) hecht grote waarde aan reflecteren en observeren.
Antwoord: protocollaire observatie
Je bedenkt een situatie waarin je participerend wilt observeren en waarin je niet-participerend wilt observeren. De situaties spelen jullie uit. De docent geeft aan of er groepjes zijn die het voor de klas gaan uitspelen.
Observeren is de doelgerichte en systematische waarneming van gedragingen, kenmerken en uitingen van een of meer personen of van een gebeurtenis. Voor de verpleegkundige betekent dit het bewust en gericht waarnemen van feiten die voor het verplegen relevant zijn.
Observeren doe je vooral door te kijken. Non-verbaal gedrag is een belangrijk aspect van het totale gedrag. Je registreert non-verbaal gedrag door naar de lichaamstaal te kijken: je bekijkt wat voor handelingen iemand uitvoert: kletsen, wiebelen op een stoel, om zich heen kijken, wegkijken, friemelen, tikken enzovoort.
Objectief observeren
Je observeert datgene wat je daadwerkelijk ziet, hoort, ruikt of voelt. Registreer en rapporteer vooral feiten en trek niet te snel conclusies. Je mening of gevoel kan ook van waarde zijn, maar wees je ervan bewust dat het om een mening of gevoel gaat en vermeld dat ook.
Bij een kwalitatieve observatie wordt alleen de aan- of afwezigheid van een fenomeen vastgesteld, de toe- of afname, versnelling of vertraging. Bij een kwantitatieve observatie worden door middel van tellen of meten een numerieke waarde (in eenheden) toegekend aan een specifieke grootheid.
Er is verschil tussen gestructureerd en ongestructureerd observeren. Bij gestructureerd observeren heeft de observator een vooraf vastgesteld doel voor ogen, bij ongestructureerd observeren is dat niet het geval. Ook is er onderscheid tussen participerend en niet-participerend observeren.
Indeling fases van dementie
Een andere veel gebruikte indeling is de omschrijving van de vier fases van ik-beleving bij dementie; de bedreigde ik of cognitieve fase; de verdwaalde ik of emotionele fase; de verborgen ik of psychomotore fase; de verzonken ik of zintuiglijke ervaring.
Er zijn verschillende methodieken om kinderen te observeren, zoals een logboek, een observatieschema, een tel- of duurmethode, een codeersysteem of een beoordelingsschaal. Welke methode je gebruikt, is afhankelijk van de vraagstelling. Een gerichte observatie vraagt een goede voorbereiding.
Waarnemen doe je altijd, observeren doe je in bijzondere situaties. Het verschil tussen waarnemen en observeren is dat je niet alleen bewust waarneemt, maar ook met een bepaald doel en volgens een plan en methode. De gegevens die er uit je observatie komen, gebruik je om een handelingsplan te maken, of een rapportage.
De beginsituatie: Wat is de aanleiding van deze observatie? Wat is het probleem? Achtergrondgegevens: Wat weet je allemaal van de geobserveerde persoon? Observatiedoel en de doelgroep: Waar wil je uiteindelijk een antwoord op geven?
Subjectief observeren van je doelgroep gebeurt wanneer er eigen meningen, gedachten en gevoelens worden verwerkt in de observaties. Subjectief observeren is eigenlijk mens-eigen: wanneer er drie mensen onafhankelijk naar een persoon kijken zullen ze alle drie weer een andere beschrijving geven.
Zorg wordt alleen vergoed vanuit het basispakket, als het ten minste even effectief is als de gebruikelijke zorg in Nederland. Sinds 1 januari 2012 kan de minister van VWS besluiten om zorg die nog niet bewezen effectief is toch, tijdelijk toe te laten tot het basispakket.
Met het meten van de bloeddruk krijg je, net als bij het opnemen van de temperatuur en het observeren van hartslag en ademhaling, een indruk van de vitale functies van de zorgvrager. Met andere woorden: je verzamelt gegevens gericht op de vitale functies.
Bij een zogenaamde open observatie wordt alles beschreven dat wordt gezien en belangrijk en/of opvallend wordt gevonden. Een voordeel hiervan is dat er een compleet beeld wordt geschetst van wat er gebeurt. Ook kunnen interacties en details goed gemeten worden.
Participerende observatie = participerende observatie is een onderzoeksmethode waarbij de onderzoeker probeert een nauwe band op te bouwen met een groep of individu. Deze methode wordt vooral beoefend binnen de antropologie.
Bij time-sampling of ook wel interval- sampling, kan een duidelijke scheiding tussen gedragseenheden of een duidelijk patroon, niet gemaakt worden. In zulke gevallen neemt men een onnatuurlijker eenheid van observatie, te weten een tijdseenheid.