Onder ijzerrijke noten behoren walnoten, cashewnoten, hazelnoten en pistachenoten. Ook zaden en pitten zijn ijzerrijke aanbevelingen met veel ijzer!
Loop je het risico op een laag ijzergehalte dan moet je oppassen met (groene) thee. Thee remt namelijk de opname van ijzer uit de voeding of uit supplementen. In vergelijking met gewone thee heeft rooibos minder nadelig effect op de opname.
Cashewnoten bevatten 6,7 milligram ijzer per 100 gram en zijn daarmee een goede optie. Pistachenoten bevatten 4,3 milligram, macadamia's bevatten 3,7 milligram, walnoten 3,4 milligram, amandelen 3,3 milligram, hazelnoten 3,0 milligram, pinda's 1,9 milligram en kastanjes 1,0 milligram ijzer per 100 gram.
Tannine (in rode wijn, thee en druiven) en voedingsvezel remmen de opname. Andere stoffen, zoals oxaalzuur in rabarber, zorgen dat het ijzer een onoplosbare vorm krijgt, waardoor de opname in het lichaam wordt bemoeilijkt.
Stress kan namelijk ook een ijzertekort veroorzaken doordat het lichaam om meer ijzer vraagt. Soms is er een andere behandeling van ijzertekort nodig. Kortom, door bloedarmoede aan te pakken, zorg je voor een betere weerstand en meer energie!
Paranoten. Deze Braziliaanse noten bevatten namelijk ook seleen. Dit stofje kan een giftige werking hebben wanneer je er te veel van binnen krijgt. In 100 gram paranoten zit ongeveer 1917 microgram selenium.
Alle ongezouten noten en pinda's zijn goed voor je. Dus ongebrand (rauw), gebrand en geroosterd. Denk aan amandelen, cashewnoten, hazelnoten, paranoten, pecannoten, pistachenoten en walnoten. Pinda's zijn officieel peulvruchten, maar lijken qua samenstelling en gebruik op noten.
Cashewnoten bevatten veel vetten, maar gelukkig voornamelijk onverzadigde vetten. Deze vetten zijn gezond: ze bevorderen de cholesterolbalans en verlagen de kans op hart- en vaatziekten. Bovendien bevatten cashewnoten minder vet dan bijvoorbeeld pinda's of pecannoten.
Zuivel. Het effect van melk is direct afgeleid van het hoge gehalte aan calcium. Het effect van melk op de ijzeropname als zodanig is slechts bestudeerd in een beperkt aantal onderzoeken, maar het lijkt er op dat melk geen of nauwelijks effect heeft op de ijzeropname.
Vitamine B12 zit in dierlijke producten zoals melk, melkproducten, vlees, vleeswaren, vis en eieren. Ook in plantaardige producten kan vitamine B12 voorkomen, bijvoorbeeld in gedroogd zeewier en algen. Maar een groot deel hiervan is een variant die niet actief is en het lichaam niet goed opneemt.
Appelstroop bevat veel ijzer, maar dit is niet afkomstig van de appels maar van de suikerbieten. In een appel zit namelijk nauwelijks ijzer. Volwassenen hebben 11-16 mg ijzer per dag nodig. Een boterham met 20 gram appelstroop bevat ongeveer 2,5 mg ijzer.
Waarom zijn walnoten gezond? Net als alle noten leveren walnoten ijzer, vitamine E en vitamine B1. In noten zit veel onverzadigd vet. Het eten van ongezouten noten beschermt tegen bepaalde hart- en vaatziekten.
Onder het motto save the best for last: ook donkere chocolade is een goede bron van ijzer. Met één portie heb je ongeveer 20 procent van je dagelijkse aanbevolen hoeveelheid binnen. Neem een stukje chocolade na je avondeten, maar geen heel pak.
Broccoli is ontzettend voedzaam. Een portie van 156 gram gekookte broccoli bevat 1 mg ijzer, 6 procent van de ADH. Daardoor is het een redelijk goede bron (42). Maar het bevat ook 168 procent van de ADH van vitamine C, wat je lichaam helpt ijzer beter op te nemen (8, 43).
Producten zoals thee, koffie en melkproducten beperken de opname van ijzer. Hierbij gaat het om de theïne en cafeïne ( u kunt dus wel gebruik maken van cafeïnevrije koffie en theïnevrije thee). Vitamine C (groente, fruit, vruchtensap) zorgt er juist voor zorgt dat de opname van ijzer wordt bevorderd.
De meest voorkomende oorzaak van bloedarmoede is een ijzertekort. Hierdoor wordt bloedarmoede in de volksmond ook wel 'een ijzergebrek' genoemd. Je kunt een ijzertekort krijgen door extreem bloedverlies (door verwonding, operatie, bevalling of zware menstruatie) of verkeerde voeding.