Er bestaan geen medicijnen tegen hyperventilatie, wél tegen de angst. Het nadeel van deze middelen is echter dat ze het probleem niet oplossen en op den duur verslavend werken.
Volgens de CBO-behandelrichtlijn is wat betreft farmacotherapie de eerste keuze een behandeling met één van de 5 in Nederland geregistreerde selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI's), namelijk citalopram, fluoxetine, fluvoxamine, paroxetine en sertraline.
Als u merkt dat u hyperventileert of andere verschijnselen van angst voelt opkomen, probeer dan rustig te ademen. Een rustige ademhaling kan helpen de klachten te verminderen . Zoek afleiding: neem een slok water, loop naar buiten, doe een paar oefeningen (bijvoorbeeld kniebuigingen) of ga hardop lezen.
Wat kan je zelf doen? Een aanval van hyperventilatie en/of een paniekaanval is de eerste keer erg beangstigend, maar gaat altijd vanzelf over. Hyperventilatie zonder onderliggende aandoening is niet gevaarlijk. Het is wel belangrijk dat je het leert herkennen.
Wat kun je aan chronische hyperventilatie doen? Voor het verhelpen van chronische hyperventilatie bestaat er Energy Control Therapie. Dit is een effectieve methode waarin je onder begeleiding van een gespecialiseerde therapeut aan de slag gaat met balanstraining en daarnaast ademhaling en ontspanningsoefeningen.
Er bestaan geen medicijnen tegen hyperventilatie, wél tegen de angst. Het nadeel van deze middelen is echter dat ze het probleem niet oplossen en op den duur verslavend werken.
Hyperventilatie heeft vaak een psychologische oorzaak, maar kan ook ontstaan door een lichamelijke oorzaak. In veel gevallen wordt hyperventilatie veroorzaakt door: gevoelens van angst en paniek; een fobie (sociale fobie);
Aan de hand van casulstiek en literatuurgegevens wordt aannemelijk gemaakt dat dit niet altijd het geval is: hyperventilatie kan leiden tot ischemie van de hartspier en daarmee waar- schijnlijk bijdragen aan angina pectoris, hartinfarct en acute hartdood.
Naast de acute vorm van hyperventilatie bestaat een chronische vorm. Deze is minder spectaculair en daardoor ook minder goed te herkennen. Chronische hyperventilatie wordt gekenmerkt door vage klachten die constant aanwezig zijn. Dit is logisch, omdat deze mensen bijna de hele dag 'onbewust' hyperventileren.
Daar waar tachypneu slaat op het aanhoudend te vlug en te oppervlakkig ademen tijdens de slaap, gaat acute hyperventilatie tijdens de slaap over plotse aanvallen of episodes van te vlugge, te intense en te diepe ademhaling (net zoals bij hyperventilatie overdag).
De test bestaat uit drie minuten diep en snel in- en uit ademen, gevolgd door een herstelfase van vijf minuten. Voor aanvang van de test wordt een klachtenscorelijst ingevuld. Tijdens de test wordt met behulp van ECG electrodes op de borst en rug de hartslag gemeten.
Om je adem beter onder controle te krijgen en te houden is het goed om ademhalingsoefeningen te gaan doen. Doe 3x per dag ademhalingsoefeningen om te leren om je ademhaling rustiger te krijgen.
Je gaat automatisch sneller ademhalen en je hart gaat sneller kloppen. Daardoor adem je teveel koolzuur uit. Hierdoor ontstaan symptomen als duizeligheid, tintelingen, wazig zien, hartkloppingen en kan zelfs de ademhaling geremd worden, wat optreedt bij het flauwvallen.
Kalmeringsmiddelen zijn medicijnen die uw emoties minder sterk maken. Ze helpen vooral tegen angst, zenuwen en stress. Bekende kalmeringsmiddelen zijn benzodiazepinen. Voorbeelden van kalmeringsmiddelen zijn alprazolam, bromazepam, diazepam en lorazepam.
Acute hyperventilatie kan worden veroorzaakt door angst- of paniekaanvallen of door te hoge inspanning. Chronische hyperventilatie is minder herkenbaar. Bij chronische (vaak verborgen) hyperventilatie is de ademhaling voortdurend te diep.
Te weinig zuurstof in het bloed kan leiden tot klachten als benauwdheid, moeheid, verwardheid en onrust. Neem contact op met je huisarts als je deze symptomen ervaart.
Een aanval van hyperventilatie kan worden gevolgd door diarree, buikpijn, hoofdpijn, pijn in de rug of een grieperig gevoel. Acute hyperventilatie kan heel beangstigend zijn. De patiënt heeft het gevoel te stikken en kan duizelig worden, flauwvallen, misselijk worden en pijn krijgen op de borst of in de buik.
Soms moet u meer gapen of zuchten. De kans bestaat dat u op dit moment druk bent en stress ervaart. Het is mogelijk dat u daardoor last hebt van hyperventilatie of disfunctioneel ademen. Het gevoel van niet genoeg lucht krijgen kan angstig maken en de klacht verergeren.
Wie veel stress heeft, kan bovendien hoger en sneller gaan ademhalen. Dat kan zorgen voor een onjuiste ademhalingstechniek: hyperventilatie. 'Daarbij kun je je heel kortademig en duizelig voelen, en hartkloppingen krijgen. Dat geeft vaak een gevoel van angst', zegt Rita Bijma.
Chronische hyperventilatie kan verschillende oorzaken hebben, zoals de idee dat diep ademhalen goed is, te fanatiek op een verkeerde manier sporten, verkeerde voeding, te weinig beweging, maar heel vaak is langdurige stress de grote oorzaak.
Als u hyperventileert ademt u dieper en sneller dan gewoonlijk. Daardoor ademt u te veel koolzuur uit en daalt het koolzuurgehalte in het bloed. De ventilatie is groter dan de lichamelijke behoefte, wat kan leiden tot duizeligheid.