Soms is goed wassen en schoonmaken, bijvoorbeeld na toiletbezoek, lastig. Wie problemen heeft met bewegen en hygiëne kan last krijgen van huidbeschadiging. Daardoor neemt de kans op drukzweren (ook bekend als 'doorliggen') toe.
De gevolgen van stijfheid en spasmen
Oorzaak van de pijn is het korter worden van de weefsels door spierstijfheid, waardoor de ledematen moeilijk buigen en strekken. Deze verschrompeling of verkorting van de weefsels kan blijvend worden en dan dus pijn veroorzaken.
Oorzaken van spasticiteit
Spasticiteit wordt veroorzaakt door schade of letsel aan het gedeelte van het centrale zenuwstelsel (hersenen of ruggenmerg) dat de willekeurige bewegingen aanstuurt. Deze beschadiging onderbreekt de belangrijke signalen die tussen het zenuwstelsel en de spieren worden uitgewisseld.
Als een patiënt met spasticiteit spontane pijn of pijn tijdens de verzorging ondervindt, kan behandeling van de spasticiteit ook de pijn sterk reduceren of zelfs laten verdwijnen.
Een spasme is een onwillekeurige samentrekking van spieren, veroorzaakt door spasticiteit. Beiden begrippen zijn dus niet hetzelfde, maar staan wel nauw met elkaar in verband. Spasticiteit kan bij iedereen voorkomen, van jong tot oud. Soms is dit aangeboren, soms als gevolg van een ongeval of aandoening.
Welke medicijnen worden gebruikt bij spierkrampen? Spierverslappers kunnen spierkrampen voorkomen of kunnen verkrampte spieren verslappen. Voorbeelden zijn hydrokinine, baclofen, botuline A toxine, tizanidine en tolpersion. Benzodiazepines hebben een spierontspannende werking.
Baclofen is een spierverslapper. Artsen schrijven het voor bij spastische spierkrampen, bijvoorbeeld door multipele sclerose (MS), amyotrofische laterale sclerose (ALS) of hersenbeschadigingen, zoals na een beroerte.
Je lichaam of een deel ervan maakt herhaalde kleine of grote bewegingen. Die bewegingen zijn het gevolg van spieren die ongecontroleerd samentrekken. Je kan ze niet stoppen.
Stress zorgt ervoor dat je spieren zich aanspannen. Het bindweefsel om je spieren gaat daardoor strakker om de spieren heen te gaan zitten waardoor je spieren niet meer optimaal kunnen bewegen. Ze zitten als het ware “gevangen” in het bindweefsel. De spieren reageren hier vervolgens op door nog meer aan te spannen.
Bijwerkingen: u kunt slaperig, suf en duizelig worden en de kracht in uw spieren kan sterk afnemen. Rijd bij deze bijwerkingen geen auto. Andere bijwerkingen: vermoeidheid, droge mond en maagdarmklachten.
Bij spasticiteit is er sprake van spierspasme. Dit is een verhoogde spierspanning in één of meerdere spieren en zorgt voor een onwillekeurige activiteit van de spieren. Het probleem is dat de hersenen niet in staat zijn de juiste spanning aan de spieren door te geven. Ook kunnen de spieren onderling niet samenwerken.
ALS begint vaak met zwakke spieren in uw armen of benen. Het kan ook beginnen met problemen met slikken of praten. De eerste klachten zijn meestal niet zo duidelijk: U bent wat onhandig: u struikelt bijvoorbeeld vaker of u kunt knoopjes niet meer goed dichtmaken.
Zware hoofdpijn, vermoeidheid, buikpijn, verstopping en maagkramp. Duizeligheid, spierkrampen, wazig zicht, moeilijk scherp kunnen stellen, trillend zicht.Al deze klachten komen zelden voor. En is ontstaan na eerste gebruik van dit medicijn.
Volwassenen. Oraal: beginnen met 15 mg/dag verdeeld over 2–4 giften en iedere drie dagen verhogen met 15 mg/dag, tot de optimale dosering is bereikt, gewoonlijk 30–80 mg/dag. Alleen bij gehospitaliseerde patiënten onder bewaking zonodig verhogen tot 100–120 mg/dag.
De spierverslapper is chemisch verwant aan de partydrug gamma-hydroxyboterzuur (GHB), maar de werking kan niet met elkaar vergeleken worden. Ook veronderstelt men soms een gelijkende werking als veel voorgeschreven benzodiazepines als diazepam en oxazepam. GHB is overigens een lichaamseigen stof, baclofen is dat niet.
Magnesium bevordert spierontspanning, terwijl calcium (samen met kalium) zorgt voor spiercontractie (skeletspieren, hartspier, gladde spieren). Magnesium kalmeert en calcium exciteert zenuwcellen.
Spierontspanner bestaat uit de volgende kruiden: Valeriaan, kamille, passiebloem, Lavendel, rozemarijn, cayennepeper en guldenroede. 1 à 2 capsules na elke maaltijd innemen met veel water.
Ibuprofen is ook een pijnstiller, maar werkt naast pijnstillend ook ontstekingsremmend en spierontspannend. Ibuprofen werkt goed tegen: Griep.
Bij spasticiteit is de controle op de spanning in de spieren ontregeld. Hierdoor zijn bepaalde spieren overactief en ontstaan er strak gespannen, stijve spieren (spasticiteit) en onwillekeurige samentrekkingen (spasmen). Uw spieren zijn dan als het ware overprikkeld.
Spiertrekkingen of spiertrillingen hebben te maken met kleine spiercontracties in het lichaam. Je spieren bestaan uit spiervezels en zenuwvezels. Zenuwen kunnen die spieren prikkelen tot samentrekken. Stimulatie of beschadiging van een zenuw kan ertoe leiden dat je spiervezels gaan trillen.
Net zoals andere symptomen van MS, komt en gaat een spasme en verergert het verschijnsel onder bepaalde omstandigheden.
Behandeling van de zenuw met fenol
De zenuw wordt geblokkeerd door in het verloop van de zenuw naar de spier toe, of op de plaats waar de zenuw de spier binnengaat, een vloeistof (fenol) in te spuiten. De blokkade die hierdoor ontstaat, voorkomt dat de zenuw de prikkels doorgeeft aan de spier.