Eenkennigheid komt meestal voor als je kind tussen een en twee jaar oud is. Het is in deze fase heel normaal dat je peuter zich aan je vastklampt. Dat hoort bij de normale ontwikkeling.
Door zijn eenkennigheid kan je kind erg aan jou gaan hangen of aan een andere persoon met wie hij zich vertrouwd voelt. Daarnaast lijkt het alsof hij vreemde mensen plotseling eng vindt: hij begint gelijk te huilen als vreemden in de buurt komen. Daarom wordt eenkennigheid ook wel vreemdenangst genoemd.
In deze fase van de ontwikkeling kunnen kinderen er erg veel moeite mee hebben, wanneer de ouders weggaan, ook wanneer het kind bij een zeer vertrouwde oppas blijft. Dit moeite hebben met de afwezigheid van de ouders duurt vaak tot het kind anderhalf/ twee jaar is en soms wel tot een jaar of vier.
Sommige baby's laten het al wat eerder zien. Je kindje heeft er vaak het meest last van als hij tussen de 8 en 18 maanden is. Meestal zijn de ergste klachten verdwenen als je kind 3 jaar is. Toch kan het zijn dat hij er last van blijft houden tot de eerste schooljaren.
Eenkennigheid en herkenning
Dit is volledig normaal in de ontwikkeling van je baby. Gelukkig gaat deze fase vanzelf weer over en kun je in de tussentijd verschillende dingen doen om hier mee om te gaan. Dat hij jou goed herkent laat je baby dus wel goed merken.
Informatie Met 6 a 7 maanden begint uw baby te brabbelen. U hoort dan lange reeksen van medeklinkers en klinkers, die eindeloos worden herhaald, zoals 'dadada'. En soms klinkt het al alsof uw baby 'papa' of 'mama'zegt in zo'n brabbelreeks. Wij interpreteren 'mamamamama' als: het kindje zegt al 'mama'.
Drie tot zes maanden.
Oké, niet vaak en niet lang maar toch. Je zal ook aan je kindje zien dat ze anders is, meer wakker lijkt te zijn en interesse heeft in de omgeving.
Spreek met jezelf (en je partner) af, hoe lang jullie het kind laten huilen. Een richtlijn is minimaal 3 tot maximaal 10/15 minuten.
Hij wil de wereld verkennen en grenzen opzoeken. Als peuter heeft je kind vaak een voorkeur voor een manier van opvoeding. Je peuter kan nu bijvoorbeeld meer toetrekken naar degene van wie hij het meeste mag. Hij ontwikkelt ook steeds meer zijn eigen karakter en kijkt daarbij naar dat van jullie.
Verlatingsangst is de angst van je kind dat je hem verlaat. We spreken van verlatingsangst als je kind gaat huilen zodra vertrouwde mensen (zoals jij) weggaan, zelfs al is het maar voor even. Je kind kan de situatie nog niet goed overzien en dat maakt hem of haar boos en/of verdrietig.
Oorzaken van eenkennigheid
Je kind gaat zich dan aan je hechten, voelt zich veilig bij je en leert dat het op jou kan vertrouwen. Je kind gaat steeds beter het verschil merken tussen de mensen die het goed kent en vertrouwt, en onbekenden.
Je kan scheidings- of verlatingsangst verminderen door niet fysiek aanwezig te zijn in dezelfde kamer van je baby, maar wel in de kamer ernaast wat geluid te maken. Zing bijvoorbeeld een liedje of rommel wat in de kasten. Zo beseft je kleintje dat je wel nog in de buurt bent, ook al kan het je niet zien.
Dit is volledig normaal in de emotionele ontwikkeling van je baby. Het begint vaak tussen de 6 en 9 maanden. De piek van deze verschijnselen vindt meestal plaats tussen de 10 en 18 maanden, en het is meestal volledig verdwenen wanneer je kindje 3 jaar oud is.
Hoe lang duurt de angst om alleen te zijn bij je baby? Verlatingsangst bij je baby is helaas niet iets dat na een paar weken overgaat. Bij veel baby's start het vanaf de 6 maanden (kan eerder of later). De piek van de mate waarin je kind er last van heeft, bereikt hij/zij tussen de 8 en 18 maanden.
De oorzaak van verlatingsangst heeft soms te maken met een onveilige hechting in de kindertijd. Bij onveilige hechting zijn de ouders niet beschikbaar voor het kind als veilig persoon. Verschillende factoren dragen hieraan bij. Zo kan onveilige hechting ontstaan doordat de ouders van het kind wisselend aanwezig waren.
Wat is oudervervreemding? 'Bij een verstoorde ouder-kindrelatie is het systeem van het gezin uit balans. Het is een extreem voorbeeld hoe het kind uit beeld kan raken, terwijl zowel vader als moeder juist strijden voor het belang van het kind. Er is dus niet één ouder die het 'doet' of schuldig is.
Het kan ook een signaal zijn van emotionele instabiliteit, oppert ze nog even. "Er kan echt iets aan de hand zijn. In zo'n geval zoekt een kind degene op bij wie ze zich het veiligst voelt." Maar, zegt ze meteen, laten we daar nou gewoon een keer niet van uitgaan.
Kinderen zeggen gemiddeld per dag 378 keer het woord ”MAMA” als ze iets nodig hebben, iets willen of als ze verdrietig zijn en dit tegen de 78 keer “PAPA” per dag. We gooien er natuurlijk even een disclaimer tegenaan, want dit geldt niet voor ieder gezin, er zijn een hele hoop uitzonderingen.
Handig is het wel om het middagslaapje af te bouwen zodra je kindje 4 jaar wordt, zodat hij er geen behoefte meer aan heeft zodra hij naar de basisschool gaat. Het beste begin je hier al mee een aantal maanden voordat je kind 4 jaar wordt.
Cry-it-out methode: vrij vertaald als 'je baby laten uitwenen'. Dit is de snelste methode om je baby te laten stoppen met huilen. Het is wel de meest controversiële methode en je hebt er een sterk hart voor nodig. Je laat je kindje huilen tot het stopt en gaat slapen, hoe lang het ook duurt.
De baby herkent zijn moeder aan haar geur, waarschijnlijk is deze herkenning er vanaf het begin omdat de baby zijn moeder in de baarmoeder al heeft geroken. Alle baby's worden aangetrokken door de geur van borsten.
Tijd is een lastig begrip voor jonge kinderen. Tot een jaar of drie hebben kinderen nog niet echt tijdsbesef. Baby's, dreumesen en jonge peuters zijn nog heel erg afhankelijk van hun omgeving om een beetje grip op het verloop van de dag te krijgen. Structuur in de dag en regelmaat geven deze kleintjes houvast.
Veel kinderen in onze samenleving maken mee dat hun ouders uit elkaar gaan. Dit heeft altijd gevolgen voor het kind. Het kind moet immers wennen aan een nieuwe situatie en mist altijd één ouder.