Bij elke operatie is er een risico op het ontstaan van een nabloeding, infectie of trombose. Sommige patiënten kunnen na de operatie last hebben van moeheid, duizeligheid en concentratieproblemen. Deze klachten zijn meestal een gevolg van de narcose. Meestal verdwijnen deze klachten na verloop van tijd vanzelf.
De meesten mensen zijn na 4 tot 6 weken redelijk goed hersteld, bij anderen vergt het langere tijd. Dat betekent dat de meeste mensen na 4 tot 6 weken hun werkzaamheden en taken kunnen hervatten. Na een laparoscopische operatie kan dit zelfs al eerder zijn. Na 6 weken is het herstel echter ook nog niet volledig.
Zolang u nog bloedverlies heeft via de vagina mag u geen tampons gebruiken, niet baden, zwemmen of naar de sauna gaan. Dit in verband met hygiëne en risico op een infectie. Douchen mag wel. Wij adviseren pas na 2 weken na de operatie auto te gaan rijden en korte stukjes te fietsen.
Na de operatie
U zult merken dat uw conditie achteruit is gegaan. Daarnaast kunt u zich moe voelen. Dit komt door de narcose, het mogelijke bloedverlies en de operatie op zich. De herstelperiode duurt drie tot vier weken, afhankelijk van het verloop van de operatie.
Lichamelijke klachten: Ook kunt u een opgeblazen gevoel hebben in de buik. Dit gaat na een paar dagen vanzelf over. Verder kunt u zich nog wat suf en moe voelen, luister goed naar uw lichaam. Het principe is, doe elke dag iets meer!
Een normale baarmoeder is zo groot als een kleine peer en weegt 50 gram. De baarmoeder bestaat voornamelijk uit stevig spier- weefsel. Soms ontstaat plaatselijk verdikkingen in de baarmoeder- spier die vleesbomen (myomen) worden genoemd en aanleiding kunnen geven tot hevige en pijnlijke menstruaties.
Een vleesboom kan klein blijven of heel langzaam groeien. Soms kan een vleesboom groeien tot een gewicht van een kilo. Vleesbomen komen veel voor: bijna de helft van de vrouwen jonger dan 50 jaar heeft een vleesboom.
De oefeningen voor de eerste zes weken na de operatie zijn vooral gericht op het ontspannen en aanspannen van de bekkenbodemspieren. U leert de spieren aanspannen (gevoel van plas of windje ophouden), waarbij het belangrijk is dat u blijft doorademen.
Enkele dagen na de ingreep een opgeblazen buik door het koolzuurgas wat in de buik is geblazen tijdens de operatie. Lichte temperatuursverhoging en spierpijn. Mogelijk bloedverlies via de schede. Dit kan enkele dagen tot een paar weken aanhouden.
Ook als de baarmoeder via de vagina of laparoscopisch verwijderd is, is de buik de eerste dagen pijnlijk. Langzamerhand wordt de pijn minder. Als u moet hoesten, niezen of lachen kunt u de buik het beste met uw handen ondersteunen; dat voorkomt pijn. Na een dag wordt een eventuele gaastampon verwijderd.
Na de behandeling
Het is heel gewoon dat u de eerste dagen na de operatie buikpijn hebt. Er is immers een verse operatiewond, ook als u via de schede bent geopereerd. Door de verdoving hebben uw darmen stilgelegen. Na de operatie komen deze langzaam weer op gang.
Het vaginale bloedverlies en de afscheiding moet na ongeveer 6 weken over zijn. Bel uw gynaecoloog of de polikliniek als dit langer duurt. U krijgt het advies om de eerste 6 weken na de operatie geen gemeenschap te hebben of tampons te gebruiken. Het litteken in de top van de schede kan dan goed genezen.
U heeft soms een katheter, deze zorgt voor de afloop van urine en ontlast de blaas. Soms brengt de gynaecoloog aan het einde van de operatie een tampon (een lang gaas) in de schede in. Dit stelpt kleine bloedinkjes. U kunt vaginaal wat bloedverlies hebben.
UTRECHT - Vrouwen bij wie de baarmoeder wordt verwijderd, hoeven niet bang te zijn dat hun seksuele genot hieronder te lijden heeft. Onderzoek van het Universitair Medisch Centrum (UMC) Utrecht onder ruim vierhonderd vrouwen wijst uit dat zij hun seksleven beter waarderen na de operatie.
Bij een ontsteking in je baarmoeder, eileider of eierstok kun je 1 of meer van deze klachten hebben: pijn onderin je buik.
Welke klachten kunt u hebben bij een blaasverzakking? U kunt door deze verzakking last hebben van een balgevoel tussen de benen. Fietsen en lopen kan daardoor vervelend zijn. U kunt ook een zeurderig gevoel onderin de buik krijgen, uitstralend naar de rug.
Myomen komen in alle maten voor: zeer klein (als een speldenknop) tot wel twintig centimeter groot. Ze groeien onder invloed van het hormoon oestrogeen. Grotere myomen kunnen klachten geven, zoals een opgezette buik, buikpijn en hevige of langdurige menstruaties.
Myomen geven meestal geen problemen bij het ontstaan van of tijdens een zwangerschap. De kans dat myomen kwaadaardig worden is zeer klein (1 op 10.000).
Symptomen van uterus myomatosus of vleesbomen
Drukkende pijn onderin de buik. Druk op de blaas en meer aandrang om te plassen. Pijn die uitstraalt naar de rug. Pijn tijdens het vrijen.
De gynaecoloog kan de baarmoeder verwijderen via de schede (vaginaal), soms in combinatie met een kijkoperatie (laparoscopie) of via de buikwand (abdominaal). Bij een operatie via de buikwand is een horizontale snede (bikinisnede) mogelijk of een verticale snede van de navel naar beneden.
Baarmoederkanker kan ook uitzaaien naar andere organen. Dat gebeurt meestal pas in een laat stadium. Als baarmoederkanker uitzaait, is dat meestal naar de longen, de lever en de botten. Uitzaaiingen in de buikholte komen vooral voor bij non-endometroïde baarm0ederkanker.
De baarmoeder situeert zich in de onderbuik van de vrouw en is een peervormig orgaan tussen 7 en 10 cm lang. De baarmoeder is een holle spiermassa die zich tussen de blaas en de endeldarm bevindt.