Naast brood kun je jodium ook vinden in vis (zoals kabeljauw, makreel, tonijn, tong, zalm en haring), eieren, kaas, yoghurt en mosselen. Er zit zelfs een beetje jodium in andijvie en bananen. Maar de beste bron is zeewier! Zeewier zoals kombu bevat extreem veel jodium.
Voedingsmiddelen uit de zee (zoals zeevis, schaal- en schelpdieren, zeewier, algen, sushi, vismeel en kroepoek) bevatten van nature een grote hoeveelheid jodium.
Als iemand geen of minder dan 6 sneetjes brood eet, of brood dat niet met gejodeerd zout bereid is, dan ligt een jodiumtekort op de loer. Andere manieren om aan voldoende jodium (de aanbevolen hoeveelheid van 150 mcg) te komen zijn bijvoorbeeld het eten van 9 eieren, 1050 gram kaas of 6 glazen halfvolle melk per dag.
Het zal je misschien verbazen dat bananen eveneens een kleine hoeveelheid jodium bevatten, naast andere gezonde mineralen als magnesium en kalium. Zo levert één banaan (zo'n 150 gram) je bijna 4 microgram jodium op.
Brood gebakken met gejodeerd bakkerszout is daardoor de belangrijkste bron van jodium in Nederland. 4 sneetjes brood met 1,2% bakkerszout bevatten bijna 100 microgram jodium. Dan heb je al een behoorlijk deel van de dagelijkse aanbeveling van 150 microgram binnen.
Bij een ernstig tekort aan jodium gaat de schildklier langzamer werken en kan deze gaan opzwellen. Dit kan leiden tot vermoeidheid en gewichtstoename. Bij kinderen kan een jodiumtekort leiden tot een groeiachterstand en een verminderd leervermogen. In extreme gevallen kan er dwerggroei ontstaan.
Gebaseerd op de gevonden gemiddelde jodiumconcentratie van 15,9 microgram per 100 gram melk, betekent dit dat volwassenen gemiddeld 31,5 microgram jodium per dag binnenkrijgen via melk(dranken). Dit is 21% van de adequate inname voor volwassenen (150 microgram/dag) (2).
Om het schildklierhormoon te kunnen aanmaken, heeft de schildklier jodium nodig. Jodium komt uit de voeding in het bloed. Vervolgens wordt het actief door de schildklier uit het bloed opgenomen. Dagelijks is zo'n 150 microgram jodium nodig voor een goed werkende schildklier (vanaf 9 jaar).
Het innemen van de jodiumtabletten heeft boven 40 jaar geen beschermend effect. Maar geeft wel beperkte risico's op allergie en schildklierfunctiestoornissen. Een uitzondering geldt voor zwangeren die ouder zijn dan 40 jaar.
Een snufje (0,5 gram) gejodeerd zout bevat 10 microgram jodium. Als je dagelijks een schaal magere naturel kwark neemt, krijg je ongeveer een derde van je dagelijkse hoeveelheid jodium binnen.
De gevolgen van te veel jodium
Bij sommigen zorgt een te veel jodium voor een overstimulering van de schildklier. Hierdoor produceert de schildklier te veel schildklierhormonen waardoor klachten als slapeloosheid, nervositeit, toename van eetlust en gewichtsverlies kunnen ontstaan.
Zorg voor voldoende jodium in je voeding en gebruik gejodeerd zout. Om aan voldoende jodium te komen is het vooral voor niet-broodeters van belang om gejodeerd zout te gebruiken in hun voeding. Dus bakken en braden met gejodeerd JOZO zout is een aanrader.
De maximale veilige dosis jodium voor volwassenen is 600 mcg per dag. Voor kinderen is de bovengrens per dag: 1 t/m 3 jaar 200 mcg, 4 t/m 6 jaar 250 mcg, 7 t/m 10 jaar 300 mcg, 11 t/m 14 jaar 450 mcg, 15-17 jaar 500 mcg. Hoeveel jodium zit er in 'gewoon' brood?
Jozo zout heeft een veel lager jodium gehalte dan bakkerszout. Jozo heeft 21 mcg per gram zout, voor zover ik het heb kunnen terugvinden, dus ongeveer een derde van bakkerszout. Dus je moet meer Jozo zout nemen om aan je dagelijkse hoeveelheid jodium te komen.
Kaliumjodide is een vorm van jodium die gemakkelijk door het lichaam wordt opgenomen. Het behoort tot de groep van schildkliermiddelen. Ieder jodiumtablet bevat 65 mg kaliumjodide. Door jodiumtabletten te slikken, raakt uw schildklier verzadigd met stabiel jodium (ongevaarlijk jodium).
De jodiumvoorziening vraagt om extra aandacht, via de normale voeding is die aan de krappe kant. Daarom wordt jodium al tientallen jaren toegevoegd aan zout, voor het bakken van brood.