Hoeveel pijn u voelt wordt bepaald door hoe u gewend bent met pijn om te gaan. Daarbij spelen persoonlijke factoren zoals angst, ziekte, humeur en familie een belangrijke rol. Deze factoren noemen we 'pijnfactoren' en ze zijn van grote invloed op de manier waarop u pijn ervaart.
Als je een pijnprikkel voelt, voel je deze met de sensorische zenuwen. Deze sturen dan een signalen door naar de hersenen. De hersenen sturen dan signalen terug naar de spieren om te bewegen (bijvoorbeeld je hand wegtrekken van een kokende waterketel). Pijn begint dus bij de zenuwen.
Sensitisatie pijn voelt vaak zeurend, doffer en diffuser, ook al zijn hierin verschillen per persoon. Psychologische (persoonlijke eigenschappen) en sociale factoren (omgeving, gebeurtenissen) spelen altijd een rol bij pijn, bij iedereen.
Pijn waarschuwt het lichaam voor gevaar (bijvoorbeeld pijnlijke hitte van vuur) of verdere beschadiging (bijvoorbeeld pijn bij steunen op een gekneusde of gebroken voet) in het lichaam. Pijn is niet alleen lichamelijk onplezierig, maar heeft ook invloed op hoe we ons voelen.
Er wordt vaak onderscheid gemaakt tussen drie soorten pijn: pijn van korte duur (acute pijn) bij verwondingen. pijn van lange duur (chronische pijn) waarmee een patiënt leert leven (bijvoorbeeld bij reuma) pijn bij dodelijke ziekten zoals kanker.
Probeer activiteiten te ondernemen die jouw gedachten afleiden van de pijn. Geef de pijn een minder belangrijke plek in je leven. Zoek een balans in jouw activiteiten. Te veel activiteiten achter elkaar kan vermoeiend zijn en zorgen voor meer pijn.
Symptomen van neuropathische pijn
Er is sprake van pijnlijke gewaarwordingen zonder dat er een duidelijke pijnprikkel is. Dit is spontane pijn of hyperpathie. Er wordt pijn gevoeld van een prikkel die normaal geen pijn doet, bijvoorbeeld aanraken van de huid, uitvoeren van een bepaalde beweging, of van koude of warmte.
CRPS wordt ook wel de zelfmoordziekte genoemd
CRPS wordt ook weleens de zelfmoordziekte genoemd, het is de pijnlijkste aandoening die er bestaat.
' en 'Dat doet zeer! ' zijn allebei juist, net als 'Je doet me pijn' en 'Je doet me zeer. ' In de woordenboeken zijn voorbeelden te vinden als 'pas op, je doet me pijn', 'dat doet zeer' en 'dat kan zo venijnig zeer doen', 'die klap deed zeer'.
Ook angst speelt een grote rol. Bij echte angst, bijvoorbeeld als je bedreigd wordt met een mes, gaat de pijndrempel omhoog en neemt de pijn af. Overleving is dan voor de hersenen veel belangrijker dan de pijn. Gaat het om onbestemde, vage angst, dan neemt de pijngevoeligheid juist toe.
Chronische pijn: geen symptoom, maar een ziekte
Pijnklachten die langer bestaan hebben invloed op het zenuwstelsel. Het reageert gevoeliger op prikkels, zoals licht, geluid en pijn. Omdat u sneller last heeft van deze prikkels, heeft u vaak ook meer moeite met uw werk, relatie of hobby's.
Wanneer het lichaam een schadelijke stimulus detecteert, signaleren de pijnreceptoren in de hersenen deze om de dreiging te beoordelen en een bijbehorende actie in te zetten. In deze vorm is pijn niet gerelateerd aan gevoelens of emoties; het is gewoon een lichamelijke functie.
Pijn kan betekenen dat iets in het lichaam beschadigd is of wordt. Zoals bij een wond, ontsteking, ziekte of gebroken been. Pijn zorgt ervoor dat we iets doen om (meer) schade te voorkomen en het lichaam te laten genezen. Bijvoorbeeld een hand wegtrekken van een hete pan.
Sadisme heeft als kenmerk dat de sadist geniet van zijn sadisme. Het veroorzaakt een vorm van lust. Gewoon straf is niet genoeg. Die moet worden verbeeld via pijn.
Chronische pijn komt doordat zenuwen en hersenen overgevoelig zijn geworden. En pijnstillers hebben daar geen invloed op. Pijnstillers helpen alleen bij pijn met een duidelijke oorzaak, zoals een wond, ontsteking of ziekte. Of als chronische pijn voor een deel een duidelijke oorzaak heeft.
Het is dus goed mogelijk dat niet alle symptomen optreden. Enkele voorbeelden van lichamelijke klachten (pijnklachten door stress) die als gevolg van stress kunnen optreden: Neuropatische pijn; Pijn in het middenrif of de longen.
Langdurige pijn kan overgaan, of sterk verbeteren, maar dit zal per persoon verschillend zijn. Het belangrijkste om te weten is dat langdurige pijn vaak in stand wordt gehouden door diverse factoren.
Bij zenuwpijn werkt amitriptyline het beste. Of als u ouder bent: nortriptyline. Bent u ouder en tevreden met amitriptyline, dan hoeft u niet van medicijn te veranderen.
Volgens de International Association for the Study of Pain (IASP) is de definitie van pijn: 'een onplezierige sensorische en emotionele ervaring, veroorzaakt door of beschreven in termen van daadwerkelijke of potentiële weefselschade'.
Gegevens over de vijf belangrijkste chronische ziekten (longkanker, diabetes, hart- en vaatziekten, en COPD) zijn bijeengebracht in de Staat van Volksgezondheid en Zorg ( StaatVenZ Staat van Volksgezondheid en Zorg (Staat van Volksgezondheid en Zorg)).
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Bij hypochondrie denkt u vaak dat u een erge ziekte heeft. U let steeds op uw lichaam en voelt daardoor van alles. Bij klachten die iedereen wel eens heeft, denkt u meteen dat u erg ziek bent. Bijvoorbeeld bij een steek, jeuk of kramp.
Je leest het goed, het is ons brein dat beslist of er pijn is. Als je een wondje hebt aan je vinger, dan komt die gevaarboodschap continu aan, ook in je brein, maar dan kan mijn brein beslissen dat het niet belangrijk is om dat dan te voelen.