Type 3: de combinatie van aandachtsproblemen, impulsiviteit en hyperactiviteit. Spreken we over 'ADHD', dan bedoelen we meestal dit type. Dit type komt het meest voor.
Als je ADHD hebt kun je moeite hebben om de richting van het geluid te bepalen. Wanneer er een bepaalde hoeveelheid geluid op je afkomt, kun je deze geluiden niet analyseren. Je luistert met een vervorming, waardoor je veel harder je best moet doen om de geluiden te begrijpen dan andere mensen.
Zorg voor een rustig plekje waar iemand even heen kan als het hoofd te vol voelt. Of ga lekker samen naar buiten en raak energie kwijt met spelen of sporten. Maak duidelijke afspraken, bijvoorbeeld als je samen gaat werken.
ADHD-C wordt ook wel het gecombineerde type genoemd. Met dit type heb je last van concentratieproblemen en een brein dat continu aanstaat, maar ook van hyperactiviteit en impulsiviteit. Heb je dit type, dan heb je zowel kenmerken van ADHD als van ADD.
Type 2: voor deze mensen is concentratie geen probleem, stilzitten wel.Ze stuiteren, wiebelen of friemelen (of allemaal) en nemen impulsieve beslissingen. Type 3: dit gecombineerde type heeft alle kenmerken van adhd type 1 en 2:hyperactiviteit en impulsiviteit gaan gepaard met aandachtsproblemen.
niet kunnen stoppen met praten, niet te stuiten zijn of doordraven; moeite hebben met ontspannen.
Regelmaat en structuur inbouwen in de dag kan meer rust geven. Vaste tijden voor opstaan en naar bed gaan, eten, bewegen en ontspannen bijvoorbeeld. Bespreek daarnaast met je kind op welke momenten het veel last heeft van de ADHD.
Kinderen met ADHD vinden het vaak fijn om structuur, rust en regelmaat te krijgen, omdat ze dat zelf slecht kunnen organiseren voor zichzelf. Maar we horen ook terug dat té weinig prikkels en te veel stil zitten evenmin fijn is.
De partner met ADHD had aan het begin van de relatie heel veel aandacht voor de ander. Deze 'hyperaandacht' is plotseling gestopt. Hierdoor voelt de ander zich onzeker, verwaarloosd of eenzaam. De partner zonder ADHD voelt zich erg verantwoordelijk en neemt veel praktische taken in het huishouden op zich.
Mensen met ADHD zeggen vaak dat een kortstondige emotie alle ruimte in hun hoofd opslokt, net als een computervirus alle ruimte op een harde schijf kan opslokken, waardoor alle andere belangrijke gevoelens en gedachten worden verdrongen.
Onderzoekers gaan ervan uit dat erfelijkheid de grootste rol speelt bij ADHD. Er is nog geen specifiek gen voor ADHD ontdekt. Het lijkt erop dat meerdere genen er samen voor zorgen dat je aanleg hebt voor ADHD. Dit houdt in dat ADHD kan ontstaan wanneer verschillende genen en omgevingsfactoren op elkaar reageren.
Bij ADHD functioneren kleine onderdelen van de hersenen net even anders. De hersenen zijn bij mensen met ADHD in bepaalde gebieden onderactief.Dit kan ertoe leiden dat je je moeilijk kunt concentreren en snel afgeleid raakt.Je kunt ook impulsief gedrag vertonen.
In veel gevallen gaat ADHD samen met andere (psychiatrische) stoornissen. Enkele voorbeelden zijn: stoornissen in het autistisch spectrum (zoals PDD-NOS), agressieve gedragsstoornissen, motorische stoornissen, angst- en stemmingsstoornissen, tics, en leerproblemen.
Bepaalde ADHD-kenmerken, zoals problemen met emotieregulatie en impulsiviteit en soms moeite met 'de rem aanzetten', zijn de perfecte basis voor BED. Daarnaast werkt het beloningssysteem van het AD(H)D brein vaak minder goed dan bij mensen zonder AD(H)D.
Mensen met ADHD raken sneller verslaafd aan alcohol of andere drugs. Dit komt doordat de klachten van ADHD iemand gevoelig maken voor veel en vaak drinken. Iemand met ADHD is bijvoorbeeld vaak impulsiever en kan moeilijker zijn of haar eigen gedrag remmen. Dit vergroot de kans om te gaan drinken.
ADHD/ADD hebben kan op allerlei manieren invloed hebben op je gedrag; zoals: impulsief handelen, dingen niet afkrijgen en niet in staat zijn een gesprek te volgen. Allemaal dingen waardoor je je dom kunt voelen.
De diagnose kan later in het leven komen , wanneer de dagen minder gestructureerd zijn op de universiteit of zelfs later wanneer er een baan, partner en kinderen in evenwicht moeten worden gebracht . Bovendien, terwijl de meer voor de hand liggende tekenen van hyperactiviteit kunnen verbeteren met de leeftijd, blijven tekorten in aandacht en uitvoerende functies vaak bestaan en blijven onopgemerkt.
Bij mensen met ADHD/ADD werken de verbindingen in de hersenen anders, het denk- en voelbrein werken niet altijd goed samen. Mensen die vanuit het denkbrein beslissen zetten vaak alle opties op een rij en kunnen dan niet kiezen, omdat men voor het maken van keuzes ook het voelbrein nodig heeft.
Kinderen met ADHD kunnen vaak intens genieten. Kinderen met ADHD zijn vaak creatief, verzinnen de meest geweldige verhalen en kunnen helemaal opgaan in een spel. Het empathisch vermogen van kinderen met ADHD is vaak goed ontwikkeld, het zijn vaak lieve en betrokken kinderen.
Harde geluiden - Veel mensen met ADHD zijn extra gevoelig voor geluiden. Denk aan harde muziek, herhalende geluiden, of meerdere gesprekken door elkaar. Multitasken - Als je meerdere dingen tegelijk probeert te doen, raken je hersenen overbelast.
Je bent niet alleen lichamelijk actief en/of onrustig maar ook geestelijk. Je staat altijd 'aan' en dat kost veel energie. Daarbij is ontspannen voor mensen met ADHD juist lastig waardoor er weinig balans is tussen in- en ontspanning. Er zijn wel momenten dat mensen met ADHD gefocust en geconcentreerd kunnen werken.
Kenmerken van ADHD
Druk gedrag, ook wel hyperactief gedrag genoemd: Veel rondrennen, klimmen, friemelen aan kleding. Moeite met rustig spelen, stilzitten of ontspannen. Ondoordacht gedrag, ook wel impulsief gedrag genoemd: Snel reageren zonder nadenken, veel praten en dingen eruit flappen.
Doordat iemand met ADHD vaak hyperactief is, zijn zij vaak een stuk chaotischer als anderen.Hierbij hoort dat mensen met ADHD hierdoor ook vaker spullen kwijtraken. Daarnaast zijn ze vaak ook vergeetachtig of hebben ze weinig overzicht. Allemaal symptomen die bij kunnen dragen aan het vaker kwijt zijn van dingen.
ADHD is geen belemmering voor een goede en liefdevolle partnerrelatie, maar er kunnen soms extra uitdagingen zijn. Twee klassieke voorbeelden: De persoon met de diagnose kan moeite hebben om zijn concentratie lang genoeg vast te houden om naar zijn/haar partner te luisteren.