De buik is een goede plek om te spuiten. Als er in de buik wordt gespoten, is het verstandig om dit in een huidplooi te doen. Rond de navel moet niet worden gespoten omdat in dit gebied vrij veel zenuwen en bloedvaten lopen, waardoor het injecteren pijnlijker kan zijn.
Intramusculaire injecties gaan direct in het spierweefsel en de vloeistof komt snel in de bloedsomloop. Voor beide typen injecties geldt een aantal voorkeurslocaties, waar de kans op het beschadigen van een bloedvat of een zenuw minimaal is.
Injectienaald intramusculair
Injectiegebied: Inspuiting vindt plaats in spierweefsel. De vloeistof wordt sneller in de bloedsomloop opgenomen dan na een subcutane injectie. In volgorde van opnamesnelheid zijn de meest geschikte injectiegebieden de armspier, de dijbeenspier of de bilspier.
Injectienaalden verschillen in lengte en diameter en iedere injectie naald is te gebruiken voor verschillende toepassingen. Welke soort injectienaald u nodig heeft, is ook afhankelijk van de injectiemethode, de injectietechniek, het injectiegebied en de dikte van het onderhuidse weefsel.
Geschikte injectieplaatsen: insuline wordt niet op alle plaatsen even snel opgenomen: buik en dijen zijn de meest voorkomende injectieplaatsen – ten minste 1 cm afstand van de navel voor volwassenen en ten minste 3 cm afstand van de navel voor kinderen.
Een subcutane injectie is een injectie die wordt gespoten in het onderhuidse vetweefsel. Als u zelf de injectie toedient, kunt u prikken in het vetweefsel op de buik of in de bovenbenen. Als u door een ander ge njecteerd wordt, kunnen ook de bovenarmen of het bovenste gedeelte van de bil gebruikt worden.
Om de juiste injectieplaats te bepalen verdeel je de bil in vier denkbeeldige vlakken, of kwadranten. Vervolgens injecteer je in het bovenste buitenste bilkwadrant (BBB). Bij ventrogluteaal injecteren, injecteer je in de middelste bilspier (gluteus medius).
Geschikte injectiegebieden zijn: de binnenkant van de onderarm (Mantoux- en allergietest), de schouderbladen (allergietest) en de boven/buitenkant bovenarm (vaccinaties). Gebruik een injectiegebied dat weinig gepigmenteerd en onbehaard is. Zo kun je de huidreactie op een diagnotische injectie goed beoordelen.
huidplooitechniek. Als de subcutane injectietechniek goed is uitgevoerd, ligt de naald los in het onderhuidse bindweefsel. De spuit kan soepel heen en weer bewogen worden. De loodrechttechniek wordt het vaakst toegepast en heeft de voorkeur, omdat deze techniek eenvoudig is.
De rangeer-, Z- of Zig zagtechniek is een andere techniek om loodrecht intramusculair te injecteren. Deze techniek voorkomt terugvloeien en/of irritatie van geïnjecteerde vloeistof in het onderhuidse bindweefsel.
Bij intraveneuze toediening wordt het farmacon rechtstreeks in het veneuze vaatstelsel gebracht. Op deze wijze wordt het snelst een systemisch effect bewerkstelligd en deze route is vaak een eerste keuze bij levensbedreigende situaties.
Het is beter om niet in zo'n blauwe plek te injecteren. Naast dat lipo's ontsierend kunnen zijn, wordt op die plek de insuline ook onregelmatig opgenomen. Hierdoor kun je onverklaarbare schommelingen krijgen.
De meeste mensen hebben een voorkeursplek om te injecteren, deze wordt onder andere bepaald omdat men rechts- of linkshandig is (de dominante hand). Om spuitinfiltraten te voorkomen, adviseer je om de injectieplaats te wisselen door te roteren en bij elke spuitplaats minimaal een centimeter afstand te houden.
Intracutaan (in de bovenste huidlaag), subcutaan (onderhuids) en intramusculair (in de spieren). Je leert de onderlinge verschillen van injecteren en wanneer deze toegepast worden. Je leert injecties gereed maken voor gebruik en het toedienen.
gluteus maximus is een spier die vaak gebruikt wordt voor intramusculaire injecties. Hierbij mag je alleen in het bovenste en buitenste kwadrant injecteren. De injectie wordt door deze drie spieren ongeveer even snel opgenomen in het lichaam.
- Steek de naald in één beweging in de huidplooi waarbij u de spuit rechtop houdt. De naald moet helemaal in de huid geprikt worden. - Druk de spuit rustig leeg, inclusief luchtbelletje. - Laat de naald 5 seconden in de huid zitten om te voorkomen dat er vloeistof terug loopt.
Bij pijn in de bilspier kan een zenuwblokkade uitgevoerd worden. Hierbij worden naalden in de buurt van de grootste zenuw in de bil (Ischiadicus) geplaatst. Hierdoor wordt de zenuw beïnvloed en kunnen de pijnprikkels minder goed worden doorgeven. De pijn zal hierdoor afnemen.
d Spuit het oplosmiddel in de flacon met het medicijn; laat de naald + spuit in de flacon zitten. e Wacht tot het medicijn geheel is opgelost. Houd hierbij de zuiger van de spuit ingedrukt. f Keer de flacon ondersteboven en zuig de voorgeschreven hoeveelheid medicijn op in de spuit.
In het algemeen geldt: hoe dieper de diepte van de injectie, hoe langer de naald. Voor intramusculaire injecties zijn langere naaldlengtes nodig. Naaldlengtes voor intramusculaire injecties zijn meestal 7/8 tot 1-1 / 2 inch. Bij subcutane injecties is een naald van 1/2 tot 5/8 inch nodig.
Geschikte injectiegebieden zijn: het gebied naast en onder de navel (ongeveer 2 cm rond de navel vrijlaten), boven/buitenkant het bovenbeen (handbreedte boven de knie vrijlaten), billen (bovenste buitenste deel), bovenarm (buitenste deel). Desinfecteer de huid bij cliënten met een verminderde weerstand.
Bij een subcutane injectie wordt een opgelost medicijn in het onderhuidse weefsel gespoten tussen de huid en de spieren. Dit gebied heet de subcutis, vandaar de naam subcutane injectie. Deze injectie zorgt ervoor dat het medicijn langzaam in het bloed wordt opgenomen.
Wanneer er een calciummagnesiuminfuus wordt toegediend is het belangrijk in de schuine kant van de naald te kijken omdat zo voorkomen wordt dat injectievloeistof de naald niet uit kan of de wand van het bloedvat wordt beschadigd.
Het is mogelijk dat er een druppel bloed vrijkomt, maar meestal is er geen pleister nodig. Wrijf na de inspuiting niet op de injectieplaats of masseer ze niet. Dit kan blauwe blekken veroorzaken.