Anderzijds worden libellen gegeten door vele andere dieren: vogels, vissen, kikkers, salamanders, hagedissen, (spits)muizen, wespen, mieren, andere libellen, spinnen, enzovoorts. Sommige vogels, zoals boomvalken en kwikstaarten, zijn zelfs gespecialiseerd in het vangen van libellen.
Vijanden van volwassen libellen zijn voornamelijk vogels, insectenetende zoogdieren en kikkers. Vogels die graag libellen eten zijn onder andere bijeneters, boomvalken en zwaluwen.
Libellen worden gegeten door verschillende soorten valken, zwaluwen en kwikstaarten – en mensen. Zelf zijn het rovers die alles eten wat kleiner is dan zijzelf (als larve) of alles wat vliegt aan insecten, ook als het groter is dan zijzelf (als imago) – inclusief elkaar.
Libellen eten veelal kleine, vliegende insecten zoals muggen, vliegjes en motjes. Ze eten zittend maar kunnen ook eten terwijl ze vliegen. De larven leven in het water en eten allerlei minuscule waterbeestjes en zelfs kleine visjes of kikkervisjes.
Steken of bijten
Libellen zullen nooit op iemand landen, en zo maar beginnen met bijten. Als je een grote libel, bijvoorbeeld de grote keizerlibel, vangt en je vinger tegen de kaken aanlegt, kan de libel als reflex happende bewegingen gaan maken.
De levensduur van volwassen libellen bedraagt bij de meeste soorten gemiddeld ongeveer zes tot acht weken. Bepaalde soorten leven echter niet langer dan twee weken.
Libellen hebben inderdaad kaken waarmee ze hun prooien fijn malen. Maar die kaken zijn bij de meeste soorten te klein om door de menselijk huid snijden. Alleen de allergrootste soorten zoals de keizerlibel zou ons eventueel kunnen bijten maar zal dit nooit doen.
Libellen hebben water nodig
De libellenlarven leven op de bodem van de vijver of verschuilen zich tussen de waterplanten. Het hebben of aanleggen van een vijver is dus de eerste stap om libellen naar uw tuin te lokken.
Deze reuzenlibel leefde 300 tot 275 miljoen jaar geleden en was met een spanwijdte tot 71 cm, een lichaamslengte van 43 cm en een gewicht van 450 gram het grootste vliegende insect aller tijden. De grootste libel van nu heeft een spanwijdte van 11 cm en weegt ca.
Libellen eten insecten
Libellen in je tuin zijn een zegen tegen muggenplagen. Daarnaast eten ze ook andere kleine insecten zoals vliegen en microvlinders. Grotere libellensoorten durven ook wel een een vlinder of een andere libel schaken. Als larve, eet de libel onderwaterinsecten en andere kleine waterdiertjes.
Libellen kunnen niet steken of bijten. Om te steken hebben ze simpelweg de middelen niet: libellen hebben geen angel. Libellen hebben wel kaken, waarmee ze insecten fijnkauwen. Deze kaken zijn bij de meeste soorten te zwak om door de menselijke huid heen te komen.
Een libel is vaak groot en heeft een fors achterlijf (dit heeft wat weg van een staart), terwijl een juffer juist klein is en een slank achterlijf heeft. Het komt wel voor dat een libelle een slank achterlijf heeft, maar dan is hij nog altijd een stuk groter vergeleken met de juffer.
De meeste libellensoorten overwinteren als ei of larve in en rond het water, maar er zijn ook soorten die voor drogere plekken of tijdelijke waterplassen kiezen om hun eitjes af te zetten.
Libellen brengen het grootste deel van hun leven door in het water. Ze jagen op waterdiertjes. Sommige soorten brengen tot wel vijf jaar door in het water, voordat ze een volwassen libel worden. Alleen volwassen libellen kunnen vliegen.
Insecten in ontsmettingsalcohol bewaren. Vul een kleine glazen pot voor de helft met ontsmettingsalcohol. De ontsmettingsalcohol zal het lichaam van het insect bewaren en ervoor zorgen dat het niet vergaat, uitdroogt of in stukken breekt. De pot moet groter zijn dan het insect, maar niet te groot.
Het huidje barst open en valt af. Daaronder zit een nieuwe huid die iets groter is dan de vorige zodat de larve weer een stukje kan groeien. Dit vervellen gebeurt zo'n negen tot zestien keer en na elke vervelling lijkt de larve meer op de volwassen libel.
De blauwe vinvis is niet alleen het grootste dier dat op aarde voorkomt, maar ook het grootste wezen dat ooit op onze planeet heeft geleefd.
Meganeura monyi is een prehistorisch insect dat gelijkenis vertoonde met libellen, uit het Laat-Carboon (circa 280 miljoen jaar geleden) die leefde in de moerassen van Europa en wellicht ook in Noord-Amerika. Dit dier was met een lengte van 40 cm en een spanwijdte van 70 cm waarschijnlijk het grootste insect ooit.
Jufferlarven hebben drie langwerpige kieuwbladen aan het achterlijf (ook wel caudale lamellen genoemd), waarmee ze ademhalen en waarmee ze bij verstoring snel kunnen wegzwemmen. 'Echte' libellen hebben deze kieuwbladen niet en halen vooral zuurstof uit het water dat zich in het laatste deel van hun darmen bevindt.
De libelle als spirit animal betekent dan ook transformatie in je leven! Naast deze betekenis staat de libelle ook voor aanpassing in je leven waarbij de libelle ook wordt omschreven als symbool voor verandering en licht. Het draait om even stilstaan en in jezelf te kijken en naar jouw diepste gevoelens.
Ei. Eitjes van libellen worden meestal in of vlakbij het water afgezet. Dit kan in het water zijn, in de waterbodem, in water- of oeverplanten, of op modder op de oever. Libelleneitjes zijn kleiner dan een millimeter en afhankelijk van de soort langgerekt, ovaal, of bijna rond van vorm.
Vier soorten libellen eten in een zomer tijd op een gebied van 12 hectare zo'n 900 gram insecten, wat overeenkomt met 700.000 middelzware muggen of 1 procent van de muggenpopulatie.
Een libel wordt als het ware tweemaal geboren: een eerste keer als de larve uit het ei komt en een tweede keer als de larve transformeert tot volwassen insect. De opdracht om de levenscyclus rond te maken is razend moeilijk door de vele gevaren die libellen tijdens deze drie stadia bedreigen.
Libel en libelle zijn allebei juist. De oorspronkelijke vorm is libel; de vormvariant libelle is daar eind negentiende eeuw bij gekomen.
Ze hebben een netwerk van aderen. De voorrand van de vleugels is geknikt en fungeert als een soort spoiler. Dit zorgt dat de lucht loskomt van het vleugeloppervlak, waardoor er lift ontstaat. Aan de voorrand van de vleugels bevindt zich, dicht bij de vleugeltip, een gekleurde vlek: het pterostigma.