De ziekte van Pfeiffer wordt veroorzaakt door het Epstein-Barr virus en is het bekendste virus dat vermoeidheidsklachten kan geven. Bijna elk virus kan echter een soortgelijk klachtenpatroon geven als het lichaam niet adequaat heeft gereageerd en niet in staat is geweest dit virus te elimineren.
Wat kan ik doen als ik vaak snel moe ben? Als je weinige energie hebt of snel moe bent, is het goed om eerst te kijken of je daar zelf een reden voor kunt vinden. Denk er bijvoorbeeld over na of je genoeg slaapt, gezond eet en genoeg beweegt. Ook stress kan veel invloed hebben.
Hoe wordt de ziekte van Pfeiffer aangetoond? Als keelpijn, vergrote halsklieren en moeheid langer duren dan 7 tot 10 dagen, dan kun je Pfeiffer hebben. Bloedonderzoek kan dit dan na een week aantonen. Het bloedonderzoek laat niet zien hoe erg (of niet erg) de ziekte is en hoe lang het duurt voor je weer fit bent.
Het bloedonderzoek voor vermoeidheid kijkt naar de suikerhuishouding, ontstekingen, vitaminen en mineralen, ijzergehaltes, maar ook virussen zoals het Epstein Barr virus (ziekte van Pfeifer) en het Cytomegalovirus.
De vitamines B2, B3, B5, B6, B12, C activeren extra energie bij vermoeidheid. Zorg daarom dat je voldoende graanproducten, zuivel, groente en fruit binnenkrijgt. Tip: neem een multivitamine ter aanvulling op je dagelijkse voeding, zodat je zeker weet dat je deze energievitamines binnenkrijgt.
Hoe gaat het verder als ik moe blijf na corona? Van alle mensen met klachten na corona, heeft ongeveer de helft na 3 maanden geen klachten meer. Dit is zo voor alle soorten klachten na corona. Bij de meeste mensen die na 3 maanden nog wel klachten hebben, gaan de klachten weg in de maanden erna.
De groep mensen die zo moe wordt van het virus is vaak op voorhand al moe en/of loopt op zijn/haar tandvlees. Zij waren al overbelast. De virale infectie met Epstein-Barr en de daaraan gekoppelde vermoeidheid is een signaal van het lichaam om nu eindelijk gas terug te nemen en rustiger aan te doen.
Besmettingsweg: Direct via speekselcontact, indirect via voorwerpen. Incubatietijd: Meestal rond de 42 dagen, met een spreiding van 32-49 dagen. Besmettelijke periode: Gedurende de ziekteperiode tot soms 18 maanden na actieve infectie.
Antistoffen tegen EBV-EA zijn in het algemeen enkele weken na infectie aantoonbaar, en kunnen tot enkele maanden na infectie detecteerbaar blijven.
De kleinste taken zijn al te veel gevraagd en dat kan zorgen voor gevoelens van falen. Als je een burn-out hebt, dan heb je vaak ook veel klachten die voorkomen bij een depressie. Zo voel je je vaak somber, lusteloos en heb je last van schuldgevoelens. De ziektebeelden zijn moeilijk van elkaar te onderscheiden.
Een vitamine B-tekort kan je herkennen aan vermoeidheid, gebrek aan energie, hoofdpijn, duizeligheid, versnelde hartslag en concentratieproblemen.
Iedereen kan zich moe voelen, hetzij na een lange werkdag, hetzij na een intense sportactiviteit. Moeheid hoeft daarom niet per se abnormaal te zijn. Het is een signaal van je lichaam dat je nood hebt aan een vorm van herstel. Dit herstel kan zowel psychisch als fysiek zijn.
Drie maanden na besmetting met het coronavirus meldt vrijwel de helft van de mensen nog één of meerdere langdurige klachten, zoals vermoeidheid, concentratieproblemen en reukverlies.
Niet alleen om sneller te herstellen, ook om te voorkomen dat u opnieuw overspannen raakt. Het herstel verloopt in drie fasen en duurt gemiddeld 11 weken. In iedere fase zijn er dingen die u zelf kunt doen om te herstellen.
Het Epstein-Barr-virus is de belangrijkste verwekker van mononucleosis infectiosa en blijft na primaire infectie levenslang aanwezig in B-lymfocyten. In uitzonderlijke gevallen, met name bij immuungecompromitteerde patiënten, kan het EBV leiden tot een chronisch actieve infectie (CAEBV).
Klachten / symptomen cytomegalie
De verschijnselen van cytomegalie wisselen sterk. Bij gezonde volwassenen leidt het soms tot verschijnselen die op Pfeiffer lijken: dagenlang koorts, keelpijn, vermoeidheid, lymfeklierzwelling en soms een leverontsteking.
Wat is het Epstein-Barr virus? Het Epstein-Barr virus (EBV) is de veroorzaker van de ziekte van Pfeiffer en behoort tot de familie van herpesvirussen. Na een infectie houdt het virus zich levenslang schuil in een specifieke afweercel, de B-cel. Iemand die het virus bij zich draagt merkt hier meestal niets van.
De ziekte van Pfeiffer veroorzaakt vooral bij jongeren een zware langdurige vermoeidheid. Bij de minste inspanning ben je al hevig vermoeid. Het lijkt veel op griep doordat je last hebt van koorts, keelpijn, hoofdpijn, lusteloosheid en algehele malaise.
Diagnose van de ziekte van Pfeiffer
Bloedonderzoek kan de diagnose bevestigen. In het bloed worden dan antistoffen aangetroffen tegen het Epstein-Barrvirus. Het is niet mogelijk om op basis van bloedonderzoek iets te zeggen over de ernst en de duur van de ziekte.
De hoofdsymptomen van COVID-19 met de omikronvariant zijn vergelijkbaar met de bekende eerdere virusvarianten, te weten: luchtwegklachten en koorts. Verlies van reuk/smaak wordt bij een infectie door de omikronvariant minder vaak gerapporteerd dan bij eerdere virusvarianten en keelpijn lijkt juist vaker voor te komen.