De diagnose wordt bevestigd met behulp van een zenuwgeleidingsonderzoek (EMG) en een zenuwechografie. Bij een EMG onderzoeken we de functie van de zenuwen met behulp van kleine stroomstootjes. Dit geeft een prikkelend of kloppend electrische stroomgevoel.
Een MRI-scan geeft een veel 'scherpere' afbeelding dan een CT-scan. Vooral de aantasting of beknelling van bepaalde zenuwen kan soms met een MRI goed in beeld worden gebracht.
Zowel in ontspannen toestand als bij aanspanning wordt de functie van de spier onderzocht. Het onderzoek is niet pijnlijk, maar de stroomstootjes kunnen een vervelend gevoel geven (vergelijkbaar met een statisch schokje van bijvoorbeeld de autodeur).
Door de beknelling kunnen signalen via de zenuw niet meer goed doorgegeven worden aan je lichaam. En dat geeft pijnklachten en ongemak. Je herkent een beknelde zenuw aan een verdoofd gevoel, een scherpe pijn, tintelingen, spierspasmen en verlies aan spierkracht.
Bij een zenuw-echografie worden geluidsgolven, die wij niet kunnen horen, het lichaam ingestuurd. Door de weerkaatsing van deze golven te meten, worden de zenuwen in beeld gebracht en zien we of er sprake is van een beknelling.
Deze test kan worden gebruikt als uw zorgverlener vermoedt dat u zenuwwortelcompressie heeft. Hoge-resolutie echografie. Echografie maakt gebruik van hoogfrequente geluidsgolven om beelden te produceren van structuren in het lichaam . Het is nuttig voor het diagnosticeren van zenuwcompressiesyndromen, zoals het carpaal tunnelsyndroom.
Een speciaal apparaatje (transducer) stuurt de geluidsgolven via de huid naar het weefsel. De weerkaatsing (echo) van de geluidsgolven wordt door het echoapparaat ontvangen en omgezet in een beeld van de zenuw. Het beeld wordt opgeslagen in de computer en later beoordeeld door de neuroloog.
Een beknelde zenuw kan in het hele lichaam optreden, maar veelvoorkomende plaatsen zijn de nek, ruggengraat, pols of elleboog. Met rust en pijnstillers herstellen de meeste mensen binnen een paar dagen of weken.
Het belangrijkste verschil tussen de pijn die wordt veroorzaakt door een beknelde zenuw en een hernia is wanneer de pijn optreedt . In het geval van een hernia worden pijn en ongemak meestal veroorzaakt door bepaalde bewegingen, zoals zitten, staan of korte afstanden lopen.
In de meeste gevallen probeert een chiropractor de zenuwbeknelling te verhelpen door het uitoefenen van handmatige druk op de punten van het lichaam waar de beknelling zich bevindt. Op die plek vergroot de bewegelijkheid, waardoor er ruimte ontstaat voor de beknelde zenuw.
Electromyografie (EMG) wordt gebruikt om letsels van het perifere zenuwstelsel te evalueren. Pijn wordt vaak geassocieerd met EMG, omdat de procedure het gebruik van naalden en elektrische schokken omvat .
Indien de huisarts wenst om alleen een EMG te laten maken, kan dit vooraf op het aanvraagformulier worden aangegeven. Een patiënt wordt dan niet verwezen naar de CTS polikliniek. De huisarts krijgt de uitslag van het EMG onderzoek binnen 5 werkdagen toegestuurd en zal zelf het vervolgbeleid met de patiënt bespreken.
Wanneer deze beknelling ernstig is en een lange tijd bestaat kan er blijvende schade optreden aan de zenuw. Het is daarom verstandig om op tijd de oorzaak van de beknelling weg te nemen met een operatie. Zenuwen geven bij beknelling vaak klachten van tinteling en pijn.
Dus ja, een MRI zal zenuwbeschadiging aantonen . De verschillende beelden van MRI vanuit verschillende hoeken maken het gemakkelijk om verplaatsingen of uitsteeksels die druk uitoefenen op een zenuw te detecteren, of afwijkingen in het gebied waar de zenuw de wervelkolom verlaat (foramen).
Ook een beknelde zenuw kan de bewegingsvrijheid in een gewricht beperken. Massage is een ideaal middel om spieren en bindweefsel weer ontspannen en soepel te maken. Maar uitsluitend massage van de pijnlijke plek zal doorgaans niet tot een blijvende verbetering leiden.
Naast tintelingen kunnen ook prikkelende of elektrische sensaties optreden. Deze kunnen variëren in intensiteit en frequentie. Een beknelde zenuw kan ook leiden tot spierzwakte in het getroffen gebied. Dit kan bijvoorbeeld resulteren in een verminderde grip, kracht of moeite met het optillen van de voet.
Over een beknelling van een zenuwwortel in de onderrug
Een beknelling van een zenuwwortel in uw onderrug komt meestal door een hernia. Een hernia is een uitstekende tussenwervelschijf. Een beknelling van een zenuwwortel in de onderrug ontstaat waarschijnlijk als u te veel zit en te weinig beweegt.
Spontaan herstel van de zenuw kan 1 tot 2 jaar duren. Als de zenuw is doorgesneden of gescheurd doen we altijd een operatie. Hoe goed de zenuw herstelt hangt af van hoe erg de zenuw beschadigd is en uw lichamelijke conditie. De zenuw werkt meestal nooit weer helemaal goed.
Dit kan zorgen voor pijn rondom de zenuw die bekneld is en er kan pijn uitstralen naar gebieden die door de zenuw worden aangestuurd. De manueel therapeut bij fysiotherapie Graft-De Rijp kan u goed helpen om het herstel bij een beknelde zenuw te versnellen.
Prednison is een corticosteroïdmedicijn dat door de FDA is goedgekeurd voor veel ontstekings-, auto-immuun- en allergische aandoeningen. Prednison zou binnen een paar uur moeten beginnen te werken, maar het kan een paar dagen duren voordat u de volledige effecten ziet. Het is het beste om het 's ochtends in te nemen met voedsel of melk om de bijwerkingen te verminderen.
Met een zenuwechografie kunnen we zien of er bijvoorbeeld in uw arm of been een zenuw in de knel zit.
Het onderzoek wordt uitgevoerd door een neuroloog/ klinisch neurofysioloog, een neuroloog in opleiding en een laborant KNF en duurt, afhankelijk van de vraag 30-90 min.
Hij zal uw reflexen onderzoeken, de gevoeligheid van uw huid, en de kracht van uw spieren. Verder zal er vaak aanvullend onderzoek gedaan worden, zoals bloedonderzoek, een EMG en/of een onderzoek naar de geleidingssnelheid van de zenuwen. In bepaalde gevallen kan er zelfs een monster van de zenuw genomen worden.
Door kleine stroomstootjes te geven kijken we of je zenuwen goed werken. Je kunt hierdoor wat schrikken, maar het doet niet veel pijn. Soms prikt de neuroloog ook een dun naaldje in de spier om de activiteit van de spier zichtbaar te maken. Het onderzoek duurt tussen de 20 en 45 minuten.