Wanneer men een patiënt met een hypochondrie medicamenteus wil behandelen kunnen antidepressiva worden overwogen. Op basis van onderzoek en ervaring bij andere angststoornissen komen SSRI's en de TCA's imipramine en clomipramine in aanmerking in de streefdosering zoals gebruikt bij de paniekstoornis.
Behandeling. Hypochondrie wordt veelal behandeld door een combinatie van cognitieve gedragstherapie en medicatie. Bij hypochondrie gaat het voornamelijk om denkfouten welke moeten worden vervangen door meer realistische gedachten. Bij elke pijn of sensatie moet meer realistisch worden gedacht.
Hypochondrie noemen we ook wel ziektevrees. De angst voor het hebben of krijgen van een ernstige ziekte kan zo groot zijn dat iemand erge lichamelijke klachten krijgt zoals hyperventilatie, hartkloppingen of flauw vallen.
Hypochondrie komt even vaak voor bij mannen als bij vrouwen. Hypochondrie is officieel geen fobie, angst- of dwangstoornis, maar een aan somatisch-symptoomstoornis verwante stoornis.
We spreken van hypochondrie als jij je langer dan 6 maanden zorgen maakt over lichamelijke symptomen. Er wordt onderscheid gemaakt tussen ziekte-angst of een somatisch-symptoomstoornis. Bij een somatische-symptoomstoornis zijn het echt de klachten die jouw dagelijks leven in grote mate verstoren.
Als je last hebt van hypochondrie, ben je overdreven bang om een ernstige ziekte te hebben of krijgen. Je bent erg gericht op wat je voelt in je lichaam. Normale lichamelijke verschijnselen, zoals jeuk, kramp of een pijnscheut, worden gezien als bewijs dat er iets aan de hand is.
Hoe ontstaat hypochondrie? Waarom sommige mensen een angststoornis hebben, is niet duidelijk. In sommige families komen angststoornissen vaker voor. Erfelijkheid lijkt een rol te spelen, maar ook hoe je bent aangeleerd met angstgevoelens en lichamelijke klachten om te gaan.
Een angststoornis kan ontstaan na een ernstige, ingrijpende gebeurtenis waarin iemand heel bang was (psychotrauma). Een angststoornis kan ook ontstaan door een lichamelijke ziekte, het gebruik van bepaalde geneesmiddelen of het gebruik van drugs.
Heb je over een lange periode veel negatieve gedachten, veel piekergedrag of zorgen om de toekomst? Dit kan tot chronische stress leiden en niet alleen je mentale gezondheid beïnvloeden, maar ook je fysieke gezondheid (3).
“Hypochondrie is waarschijnlijk een onderschat probleem,” stelt Greeven. Geschat wordt dat de stoornis bij 1 tot 5 procent van de Nederlandse bevolking voorkomt.
Bij derealisatie ervaart iemand de wereld om zich heen als onwerkelijk, bijvoorbeeld alsof diegene in een droom leeft of alsof de wereld niet echt is, alsof prikkels niet binnenkomen. Mensen of voorwerpen worden bijvoorbeeld ervaren als onecht, als in een droom, wazig, levenloos of visueel vervormd.
In het psychiatrisch classificatiesysteem DSM-IV viel hypochondrie onder de sectie 'somatoforme stoornissen'. In het huidige classificatiesysteem DSM-5 heet de stoornis ziekte-angststoornis en valt deze aandoening onder de sectie 'somatisch-symptoomstoornis en verwante stoornissen'.
“Sociale hypochondrie, het verschijnsel van een samenleving die zichzelf alleen nog kan identificeren door obsessief met zijn kwalen bezig te zijn.” De samenleving ligt in een sociaal-hypochondrische stuip. Ze zit in haar maag met 'niet-geïntegreerden'. Maar we kunnen beter het integratiebeleid afschaffen.
persoonlijke factoren: erfelijke factoren, persoonlijkheidstrekken zoals een laag zelfbeeld, pessimisme, onvermogen om emoties uit te drukken, en factoren die samenhangen met de ontwikkeling en met het leren zoals verwaarlozing, seksueel en fysiek geweld, ziekte en ziektegedrag van de ouders.
Duloxetine, pregabaline, venlafaxine en escitalopram zijn de best onderzochte, effectieve en goed verdraagbare medicijnen voor de behandeling van een gegeneraliseerde angststoornis. Dat is de conclusie uit een recente meta-analyse in de Lancet.
Een psycholoog is een expert in het behandelen van angst en paniekaanvallen en een vertrouwenspersoon. Therapie zal je helpen om beter te leren omgaan met de angst. O.a. zal de psycholoog samen met jou op zoek gaan naar de onderliggende oorzaak van jouw angst en je technieken aanleren.
Kenmerkend voor het münchhausen-by-proxysyndroom is dat de plegers bij een kind fysieke of psychische signalen of symptomen voorwenden of een verwonding of ziekte veroorzaken of verergeren. Plegers doen naar anderen voorkomen alsof het kind ziek, beperkt of gewond is.
Iedereen is wel eens ongerust, maar als de angst zo constant is dat het u in uw functioneren hindert en u daardoor niet meer kunt genieten van het leven, hebt u wellicht een chronische angststoornis. Als u voortdurend zenuwachtig of gespannen bent, wordt het normale leven moeilijk en is ontspanning zowat onmogelijk.
Een angststoornis kan een reden zijn tot langdurige uitval van een werknemer. Vaak is er een lange aanloop voordat de werknemer zich ziek meldt waarin een aantal signalen worden gegeven. Dingen die vaak voorkomen zijn algehele stressklachten zoals prikkelbaarheid, gespannenheid en concentratieproblemen.
Als je last hebt van dwanggedachten en/of dwanghandelingen, heb je een dwangstoornis. We noemen het ook wel een obsessief-compulsieve stoornis. Een dwangstoornis komt voort uit angst: eigenlijk wil je vooral je angsten uit de weg gaan. Met dwanghandelingen probeer je dan te voorkomen dat gebeurt waar je bang voor bent.
Angststoornissen staan in de top 10 van ziekten met de grootste ziektelast. Mensen met een angststoornis ervaren hun gezondheid als minder goed, hebben over het algemeen meer moeite met het uitvoeren van dagelijkse activiteiten en een slechtere kwaliteit van leven vergeleken met de algehele bevolking.
Symptomen van neuropathische pijn
Er is sprake van pijnlijke gewaarwordingen zonder dat er een duidelijke pijnprikkel is. Dit is spontane pijn of hyperpathie. Er wordt pijn gevoeld van een prikkel die normaal geen pijn doet, bijvoorbeeld aanraken van de huid, uitvoeren van een bepaalde beweging, of van koude of warmte.