Drop komt uit Engeland
Rond 1760 verkocht George Dunhill, een apotheker, voor het eerst drop in zijn apotheek als medicijn. Hij verzon het om suiker aan het product toe te voegen en maakte daarmee de dropjes zoals wij die kennen: lekker zacht en zoet.
In landen als Noorwegen, Finland, Zweden en Denemarken houden ze van drop zoals wij van drop houden: met een beetje zilte nasmaak. Je hoort wel eens dat dit komt doordat al die landen aan zee liggen, zoals Nederland aan zee ligt. Maar Frankrijk, Kroatië en Brazilië liggen ook aan zee.
Waarom drop juist in Nederland zo populair is, is niet geheel duidelijk. Volgens sommigen komt het doordat we in Nederland (net als in Engeland en Scandinavië) aan de zee wonen en dat we daarom zo van de zilte smaak van drop houden. Maar er zijn wel meer landen die aan de zee liggen. Japan bijvoorbeeld.
Favoriete dropsoorten van Nederlanders
Snoeperig (zoals met fruit of Engelse drop): 27 procent. Gemengd: 13 procent. Zout: 11 procent. Salmiak: 6 procent.
De enige landen waar drop ook enigszins populair is, zijn Duitsland en de Scandinavische landen. Echter eten ze daar in vergelijking met Nederlanders aanzienlijk minder drop. Zo populair als het in Nederland is, is het dus nergens.
Drop wordt niet alleen in Nederland gegeten. Drop is namelijk ook populair in andere Europese landen, zoals Duitsland, Engeland en Scandinavië, maar ook in Portugal houdt men van soortgelijke snoep. De drop consumptie ligt in de landen echter wel lager dan in Nederland.
In Nederland eten we gemiddeld zo'n 2 kilo drop per jaar.
Drop is een snoepgoed dat wordt gemaakt van het wortelsap van de zoethoutplant Glycyrrhiza glabra (vlinderbloemfamilie). De zuivere vorm heet blokdrop. De blokdrop wordt dan gebruikt als ingrediënt voor de snoepjes.
Helaas kreeg de zoethoutwortel een slechte naam tijdens de Middeleeuwen. Doordat zoethout altijd een zwarte kleur had, werd het bestempeld als duivels. Drop dankt zijn zwarte kleur dus aan het bekende zoethout.
Als je een grote hoeveelheid drop eet, krijg je ook veel glycyrrhizine binnen. Je lichaam gaat dan meer vocht vasthouden, waardoor je bloeddruk stijgt. Een verhoogde bloeddruk kan verschillende ziektes veroorzaken en is één van de risicofactor van dementie.
Niet bedorven, wel minder lekker
Drop kan wel minder lekker worden na verloop van tijd. Dan droogt het vaak uit, het wordt hard, het verliest de lekkere smaak en er kan een witte waas op komen. Als dit het geval is, raden wij je aan om een nieuwe zak te kopen. Bron: Voedingscentrum.
Ongeveer 80% van de Nederlandse bevolking neemt wel eens een dropje tot zich. Zo'n 14% daarvan regelmatig tot zeer regelmatig. Ongeveer 1 à 2% van de Nederlandse bevolking eet meer dan 100 gram drop per dag.
Drop wordt gemaakt van de zoethoutwortelstruik. Die groeit in zonnige landen als Spanje, Italië en Turkije. Van de wortels wordt een soort pulp gemaakt en in blokken gegoten, dit heet 'blokdrop'. Pure blokdrop is niet lekker, dus worden de harde blokken in de Nederlandse fabriek weer zacht gemaakt.
Er zijn verschillende smaken. En daar zijn suiker, zout, zoet, salmiak, pepermunt, honing en drop een paar van.
Het snoepje werd bedacht door de firma George Bassett & Co uit Sheffield. Hun promotieverhaal was dat een vertegenwoordiger ooit per ongeluk wat snoepsamples had laten vallen en ze in de haast weer willekeurig in elkaar zette. De klant was zeer tevreden met het resultaat. En zo werd de Engelse drop geboren.
Een dropje met zoetstof bevat gemiddeld zes calorieën, eentje met suiker heeft er rond de dertien. Dus zolang je geen hele zak drop in één keer op eet, word je ook van suikerhoudende drop niet heel dik.'' Bovendien kan het eten van drop effect hebben op de bloeddruk.
Het eten van meer dan anderhalf ons drop per dag isvooral riskant voor mensen met een trage stoelgang. Zij hebbenvolgens de Utrechtse toxicoloog Bart Ploeger een relatief grotekans om last te krijgen van vochtophoping, hoge bloeddruk en optermijn ook van hart- en vaatziekten.
De zoetstof glycyrrhizinezuur in drop is volgens Van den Bergh een probleem doordat het zich voordoet als een ander stofje. “Het doet zich voor als aldosteron, een hormoon dat in de nieren wordt aangemaakt. Het lichaam denkt dat er veel aldosteron is en verhoogt de bloeddruk.
Wist je dat in zoete muntdrop meer zout zit dan in zoute haringdrop? Hoe gek het ook klinkt: zoete drop is zouter dan zoute drop. En dat is niet al te best voor je bloeddruk.
Er zitten 13 kilocalorieën in 1 stuk (4 gram) zoete drop. Wil je weten hoe het zit met de andere voedingswaarden in 'zoete drop'? In onze caloriechecker hieronder kom je te weten hoeveel vet, verzadigd vet, eiwit, koolhydraten, suikers en vezels erin zit.
Begin bij de basis: blokdrop
Zoals je ook in de geschiedenis van drop kunt lezen, groeit de zoethoutwortel in droge gebieden, in zonnige landen als Spanje en Italië. Na het telen van de zoethoutwortels maken ze er hele sterke thee van. Die koken ze in tot het een soort pulp wordt. Deze drap gieten ze in blokken.
Je kunt heel eenvoudig zelf dropwater maken. Snij van het laurierdrop of laurierstaafje kleine stukjes. Hoe kleiner het stukje drop, des te makkerlijk en sneller lost het op in het water. Stop het drop in een afsluitbaar flesje met water.
Alle producten die glyccyrrhizine bevatten hebben een bloeddrukverhogend effect, dus ben je gevoelig, houdt dan ook maat met zoethoutthee, ouzo, keelpastilles en andere producten waar deze stof in zit. Per dropsoort verschilt het percentage glyccyrrhizine.