Portugal blijft de absolute kampioen in termen van consumptie per hoofd van de bevolking. In 2017 aten de Portugezen 56,8 kg vis en schaal- en schelpdieren per hoofd van de bevolking, wat meer dan het dubbele is van het Europese niveau.
1. Schotland. In Schotland zijn zowel in zoet als zout water toplocaties te vinden. De Atlantische zalm wordt ook wel de koning van de vissen genoemd en is een uitdaging voor iedere sportvisser.
Gemiddeld staat op 1 dag in de week vis(producten) of schaal- en schelpdieren op het menu. Op dagen dat er vis wordt geconsumeerd is de consumptie gemiddeld 115 gram per dag.
Van de gegeten vis is 38% vette vis. Zalm, tonijn en kabeljauw zijn de meest gegeten vissoorten in Nederland.
Het maakt niet uit hoe de vis verkocht wordt: verse vis, uit de diepvries of in blik. Voor de gezondheid kun je het beste kiezen voor vette vis die niet gepaneerd of gezouten is. Bij zoute vis moet je denken aan haring, gerookte zalm, gerookte paling, stokvis of ansjovis. Bij vis in blik is ook vaak zout toegevoegd.
Vis bevat veel nuttige stoffen voor je lichaam. Er zijn sterke aanwijzingen dat het eten van vis samenhangt met een lager risico op sterfte aan bepaalde hartziekten. Het advies is daarom om 1 keer per week vis te eten, bij voorkeur vette vis. Met name vette vis bevat veel gunstige vetzuren.
Bas Kast: ,,Vette vis en zeevruchten zijn het gezondst. Daarna komt wit vlees zoals kip en kalkoen, vooral als de dieren gezond geleefd hebben. Vis is te verkiezen, maar het hangt er wel van af welke vis. Forel, gewone makreel en zalm, mosselen, haring, krabben, garnalen en oesters zijn aan te bevelen.
Vette vissoorten, zoals zalm en sardines, zijn een goede bron van eiwitten en dragen bij aan de darmgezondheid. Ze zijn rijk aan omega 3-vetzuren: meervoudige onverzadigde vetzuren die gelinkt worden aan een betere cardiovasculaire gezondheid, beter humeur en bestrijding van ontstekingen.
Vis is een bron van eiwitten en het is een gezonde vleesvervanger. Als we de vergelijking maken tussen vis en vlees, dan bevat vis minder ijzer dan vlees. Dat komt omdat er minder bloed zit in vis. Maar vis scoort hoger als het gaat om onverzadigde vetzuren en de visvetzuren EPA en DHA.
Ons advies: bijna elke man kan zonder problemen vier keer per week een blikje tonijn eten.
Wat is de aanbevolen hoeveelheid vis? De Hoge Gezondheidsraad raadt volwassenen aan om een tot twee keer per week vis of schaal- en schelpdieren te eten, waarvan een keer vette vis. Wissel af qua soort en oorsprong. Een portie van 100 g bereide vis komt overeen met ongeveer 120 tot 130 g rauw gewogen vis.
In veel gevallen kunnen vissen prima een week zonder eten. In het wild zijn er ook wel eens periodes dat er minder of geen voedsel voorhanden is. Daarnaast zijn onze aquariumvissen vrijwel altijd te dik en hebben ze daarom doorgaans voldoende reserves om het een tijdje zonder voer te stellen.
Hoeveel vis is gezond? Jarenlang was het advies om 2 keer per week vis te eten, waarvan 1 keer vette vis. Bij het uitbrengen van de Richtlijnen Goede Voeding in 2015 heeft de Gezondheidsraad dat advies naar beneden bijgesteld. Nu luidt het advies: eet 1 keer per week vis, bij voorkeur vette vis.
Binnen de courant aangevoerde soorten is tong in de binnenlandse havens de duurste vis, gevolgd door tarbot, griet, zeebaars, zeeduivel en langoustine.
De in Friesland uitgestorven gewaande kwabaal is terug in de provincie. Onderzoekers hebben in een oud zandwinpunt bij Ureterp de lokroep vastgesteld van deze oeroude en zeer zeldzame vissensoort, die in Nederland ernstig bedreigd is.
Er bestaan vele soorten zoetwatervissen, waar de meest voorkomende in Nederland de baars, de meerval, de karper en de rietvoorn zijn.
Je eet beter een stukje vis of mosselen dan een biefstuk of kipsaté. Tot die conclusie komt een team Zweedse wetenschappers, dat de voedingswaarde vis en zeevruchten vergeleek met kip, rund- en varkensvlees. Volgens de onderzoekers is enkel zeedieren eten beter voor de gezondheid én het milieu.
We raden het regelmatig eten van zelfgevangen zoetwatervis uit Nederlandse wateren af. Vooral zoetwatervissen die veel vet bevatten (paling, aal en forel) kunnen verontreinigd zijn met stoffen zoals zware metalen, PCB's, dioxines en PFAS. Deze stoffen kunnen zich ophopen in het vetweefsel van de vissen.
Bron van gezonde stoffen
Vis is een goede bron van eiwitten, de vetoplosbare vitamine A en D (bij vette vis), vitamine B6, B12, zink, selenium, jodium en omega-3 vetzuren. Heel waarschijnlijk zijn de positieve gezondheidseffecten van vis vooral te danken aan de omega-3 vetzuren.
Vette vis: Vis zoals zalm, makreel en sardines zijn rijk aan omega-3-vetzuren, die ontstekingen kunnen verminderen en de leverfunctie kunnen verbeteren. Noten: Noten zoals amandelen en walnoten zijn rijk aan vitamine E en andere voedingsstoffen die de lever kunnen beschermen tegen schade.
Makreel is een hele gezonde keuze, omdat het een vette vis is en een zee aan de omega-3 visvetzuren DHA en EPA bevat. Deze gezonde vetzuren zijn goed voor hart, hersenen en ogen.
Wortelpuree en appelmoes bijvoorbeeld zijn goed tegen diarree. Ook mager vlees (kalkoen, kip, kalfsvlees...) en vis mogen gerust. Wat melkproducten betreft, mag u geleidelijk weer beginnen met yoghurt, vooral om de darmflora te herstellen.
Wil je de oermens in je tevreden houden, dan gaat biefstuk er zonder twijfel met de prijs vandoor. Maar tegen de superieure nutritionele waarden van kip kan een steak niet op. De magere – en goedkopere – eiwitten maken gevogelte bovendien de beste keuze voor spierbundels.
Vette vis. De vetste witvis soorten zijn paling, haring, makreel en sprot. Het advies van de Gezondheidsraad luidt je beter vette vis kunt eten dan magere vis, dit zijn de meest gezonde vissoorten. In vette vissoorten zitten de meeste omega 3-vetzuren, DHA en EPA, deze zijn zeer gezond.
Tonijn is bijzonder voedzaam voor het lichaam, indien je het met mate eet. Tonijn is rijk aan eiwitten, essentieel voor spieropbouw en celherstel. Daarnaast bevat deze vis omega-3-vetzuren, die een positieve invloed hebben op de gezondheid van je hart en hersenen én ontstekingsremmende eigenschappen hebben.