Het jodendom is de cultuur, levenswijze en religie van het Joodse volk en de oudste of een van de vroegst ontstane monotheïstische godsdiensten en behoort tot de oudste religieuze tradities die vandaag de dag nog worden beoefend.
de Joden (74%). De meerderheid van hen (75%) is na 1948 in Israël geboren (anno 2017). De Joodse bevolking leeft verspreid door het hele land, met grote concentraties in de steden zoals Tel Aviv, in en rond het westelijke deel van Jeruzalem, langs de kusten en in de valleien van Galilea.
Net als bij de islam en het christendom geloven religieuze joden in één God. Die is schepper van het heelal en de god van Abraham, Isaak en Jakob. Ze noemen hem Jahweh maar spreken zijn naam nooit uit. Gelovige joden geloven in de woorden van de aartsvaders Abraham, Isaak, Jakob en die van de profeten zoals Mozes.
Jah – verkorte vorm van Jahwe, vooral in andere eigennamen gebruikt (Jesaja, Jeremija, etc.) El Eljon – de allerhoogste God.
Binnen de joodse traditie geldt het verbod de godsnaam 'Jahweh' uit te spreken. Daarom is in de officiële liturgische Bijbelteksten de naam Jahweh steeds vervangen door de Heer. Het nooit uitspreken van de naam van God in het jodendom is een eeuwenoude traditie die getuigt van een zeer grote eerbied voor God.
Jesjoe (Hebreeuws: ישו) is de standaard spelling van Jezus in het moderne Hebreeuws. De spelling is uniek en heeft betrekking op Jezus van Nazareth in rabbijnse teksten, in seculiere romans en in academische werken in het Hebreeuws.
Een van de belangrijkste verschillen tussen het jodendom en het christendom is dat de christenen de Bijbel hebben en de joden de Tenach. Het verschil daartussen is dat in de Tenach bestaat uit de Thora (alleen de eerste vijf boeken van Mozes), de profeten en de geschriften.
Christenen voor Israël steunt de bevolking van Israël (zowel Joods als Arabisch) door financiële steun aan mensen in armoede, kansarme kinderen, Holocaust-overlevenden, immigranten, mensen met een meervoudige beperking en andere charitatieve doelen.
Land (van) Israël (Hebreeuws: אֶ֫רֶץ יִשְׂרָאֵל, Eretz Yisrael) is een concept in de joodse traditie ten aanzien van een gebied/land in het oude Kanaän. Dit is gebaseerd op teksten uit de Hebreeuwse Bijbel, vooral die waarin God aan aartsvader Abraham een land voor zijn nakomelingen beloofde, het Beloofde land.
Andere opties waren Palestina of Zion. Uiteindelijk werd toch de Bijbelse naam Israël gekozen. Sommige mensen vinden dat het gebied waar Israël ligt eigenlijk Palestina heet. Ook wordt Israël door joden en christenen soms het Beloofde Land of het Heilige Land genoemd.
Wat joden mogen eten: koosjer
Vlees (o.a. runderen, schapen) en gevogelte (o.a. kip, eend, gans, kalkoen) uit ritueel geslachte dieren is koosjer. Joden mogen geen vis en vlees samen eten. Het moet gescheiden zijn door tussen beide gerechten een snede brood te eten of iets te drinken.
Beschrijving: De keppel of kippa is het hoofddeksel waarmee joodse mannen hun hoofd bedekken om een onderscheid te maken tussen het aardse en het hogere. Ook de uitspraken in de Misjna en Talmoed, volgens welke het in strijd is met de zedigheid om blootshoofds te lopen, spelen een factor bij het dragen van een keppel.
Op 15 mei 1948 liep het Britse mandaat voor Palestina af. In anticipatie hierop riep het Jewish Agency een dag eerder de staat Israël uit.
Modern-orthodoxe joden hebben rond de vier kinderen, terwijl niet-religieuze joden gemiddeld twee kinderen hebben. De verschillen tussen religieuze en niet-religieuze moslims zijn overigens veel kleiner, minder dan een kind, tenminste in Israël.
De officiële talen zijn Hebreeuws en Arabisch.Daarnaast worden ook andere talen zoals Frans, Russisch en Spaans gesproken.De meeste Israëliërs spreken Engels, dus met Engels komt een buitenlandse bezoeker vaak een heel eind.
De meest voorkomende talen zijn modern Hebreeuws (ook wel Ivriet genoemd) en Arabisch. Modern Hebreeuws is een taal die ontstond in de negentiende eeuw en zich baseerde op klassiek Hebreeuws. Het is beïnvloed door andere talen (Aramees, talen van Joden in de diaspora zoals Slavische talen en Duits, en andere).
In het Oude Testament wordt het gebied veelal Kanaän, het beloofde land of het land Israël (Èrètz Yisrael) genoemd. Het gebied wordt beschouwd als een goddelijk geschenk aan de aartsvadersAbraham, Isaak en Jakob. Jeruzalem, de stad van de Tempel, is de voornaamste locatie in het Heilig Land.
Op 14 mei 1948 roept David Ben-Goerion de onafhankelijkheid uit van de nieuwe staat Israël.
Daardoor kon op 14 mei 1948 officieel de staat Israël worden uitgeroepen. Een dag nadat Israëls eerste president David Ben-Goerion dat deed en de Britten zich uit het mandaatgebied terugtrokken, werd Israël aangevallen door Egypte, Transjordanië (het huidige Jordanië), Irak en Syrië.
Voor moslims is het de plek waar de profeet Mohammed samen met de zielen van alle profeten heeft gebeden en tevens zijn vertrekpunt naar de hemel. Voor joden is Jeruzalem de plaats waar de Tweede Tempel stond, Daarvan is alleen de zogenoemde Klaagmuur nog over.
Christenen voor Israel: salaris directeur: €94.711. Cliniclowns: salaris directeur €155.757.
Het aanbidden van beelden is daarom in het jodendom ook strikt verboden. De verering van Jezus en Maria in het algemeen, maar ook de verering van bijvoorbeeld engelen, het geloof in duivels en de verering van vele heiligen zoals in de Rooms-Katholieke Kerk wordt in het jodendom als een vorm van afgoderij beschouwd.
Het christendom is uit het jodendom ontstaan. In de begintijd was het christendom louter een aangelegenheid van enkele joden, de aanhangers van het eerste uur waren joden of personen die tot het jodendom waren overgegaan ('jodengenoten'), en die afgezien van hun visie op Jezus hun geloof op joodse wijze beleefden.
Het christendom was al eerder ontstaan. Daar heb je als het goed is al les over gehad.