Kapotte satellieten, lege brandstoftanks, voedselpakketten, ontlasting van astronauten en verfschilfers. Er zweeft allerlei rommel in de ruimte. De mensheid is bijzonder bekwaam in de kunst van het vervuilen, zo blijkt alleen al uit de 2 miljard ton afval die we met zijn allen jaarlijks produceren.
Het antwoord is : satellieten, sterren, planeten, asteroïden en misschien zelfs aliens .
In de ruimte kan niemand je horen schreeuwen. Dat komt doordat er geen lucht is - de ruimte is een vacuum. Geluidsgolven kunnen zich in een vacuum niet verplaatsen.
Dodelijke ongevallen
In 1967 is een persoon omgekomen bij de missie Sojoez 1. In 1971 zijn drie personen omgekomen bij de missie Sojoez 11. In 1986 zijn zeven personen omgekomen bij de lancering van de spaceshuttle Challenger. In 2003 zijn zeven personen omgekomen bij de terugkeer van de spaceshuttle Columbia.
Net als zijn voorganger gebruikt hij zuigkracht om de ontlasting af te voeren. Astronauten urineren in een trechter en slang en doen de grote boodschap op de reguliere manier.
De badkamer zit vol met handgrepen en voetsteunen, zodat astronauten niet in slaap vallen tijdens hun werk. Om te plassen kunnen ze zitten of staan en dan de trechter en slang strak tegen hun huid houden, zodat er niets uitlekt.Om te poepen tillen astronauten het toiletdeksel op en gaan op de bril zitten — net als hier op aarde.
Maar slapen gaat in de ruimte een beetje anders dan normaal. Er is geen boven of beneden en alles is gewichtloos. Astronauten kunnen hun slaapzakken aan een muur of een plafond vastmaken en overal slapen, zolang ze niet rond zweven en ergens tegenaan botsen.
Zonder zwaartekracht verzamelt het bloed zich niet op deze, maar ook niet op specifieke andere plekken. Er wordt namelijk niet door een onzichtbare kracht aan het lichaam getrokken. De stadia waarbij bacteriën zachte weefsels opeten en celwanden afbreken wordt in de ruimte fors vertraagd, aldus Thompson.
Het wrak van de verongelukte Challenger werd een maand na de lancering teruggevonden in de Atlantische oceaan, de lichamen van de zeven bemanningsleden werden geborgen en vonden een laatste rustplaats in het herdenkingsgraf in het Arlington National Cemetary te Washington DC.
In India is een 24-jarige vrouw levend gecremeerd nadat ze in het hospitaal verkeerdelijk was doodverklaard. Dat is althans wat de familie van Rachna Sisodia beweert. Volgens de artsen van het Sharda-hospitaal in Noida was Rachna op 25 februari overleden aan de gevolgen van een longinfectie.
Nee, je kunt geen enkel geluid horen in bijna lege gebieden van de ruimte . Geluid reist door de trilling van atomen en moleculen in een medium (zoals lucht of water). In de ruimte, waar geen lucht is, kan geluid niet reizen.
Het niet bestaan van hoorbare geluiden in de ruimte is te wijten aan de bijna volledige leegte ervan. Voor de voortplanting van geluid zijn luchtmoleculen nodig die in beweging worden gebracht. En terwijl de atmosfeer van onze aarde er vol van zit, zijn ze in de ruimte zeer schaars of volledig afwezig.
In de ruimte is er wel licht, maar er is geen atmosfeer om dat licht te verstooien naar alle kanten. Als je op de Aarde de atmosfeer zou wegnemen dan zou je alleen met het blote oog licht zien in richting van de Zon en natuurlijk de weerkaatsing van het licht tegen de grond.
Nee, het heelal is onbegrensd en waarschijnlijk zelfs oneindig uitgestrekt.
Er is geen "beneden" in de ruimte. Er is alleen richting de dichtstbijzijnde planeet of weg van die planeet. Nu vallen astronauten in een baan om de aarde technisch gezien tijdens ruimtewandelingen, maar ze cirkelen ook heel erg snel om de planeet. Het netto resultaat is dat ze lijken te zweven.
Er vliegen miljoenen stukken ruimteschroot in LEO. Het meeste ruimteschroot bestaat uit door mensen gegenereerde objecten, zoals stukken ruimtevaartuig, kleine verfvlekjes van een ruimtevaartuig, onderdelen van raketten, satellieten die niet meer werken of explosies van objecten in een baan die met hoge snelheid door de ruimte vliegen.
Op de eerste dag van de ramp begonnen zoekers resten van de astronauten te vinden. Binnen drie dagen na de crash waren er resten van alle bemanningsleden geborgen . Deze vondsten vonden plaats langs een lijn ten zuiden van Hemphill, Texas, en ten westen van het Toledo Bend Reservoir.
Lijken die verminkt waren toen het schip zonk, kregen een zeemansgraf. Grote stukken ijzer werden in de lijkzakken genaaid om het lichaam snel te doen zinken. In totaal werden er uiteindelijk 328 drenkelingen geborgen, waarvan 306 door de Mackay-Bennett.
De ramp met het ruimteveer Challenger vond plaats op 28 januari 1986. Bij de ramp kwamen alle 7 astronauten die aan boord waren om het leven. De spaceshuttle Challenger ontplofte 73 seconden na de lancering van zijn tiende vlucht (STS-51-L). Hij werd onder grote publieke belangstelling gelanceerd.
De Amerikaanse astronaut Bruce McCandless is overleden. Zijn naam zegt u misschien niet zoveel, maar in 1984 werd hij wereldberoemd door als eerste ruimtevaarder volledig los in de ruimte te zweven.
Weg van onze kleine blauwe bol ligt de zaak echter helemaal anders: geen dampkring meer en dus geen zuurstof, zeer koud (de temperatuur is er gemiddeld 3 K) in een praktisch volledig vacuüm (op 500 km hoogte is de druk er 10-9 kleiner dan vergeleken met deze op zeeniveau).
Er is geen twijfel dat de ruimte een extreem gevaarlijke plek is, maar slechts een handvol ruimtereizigers is er daadwerkelijk gestorven. Na de enige doden die ooit in de ruimte zijn gevallen, startte de USSR een beleid dat vereiste dat alle kosmonauten drukpakken moesten dragen tijdens de terugkeer in de atmosfeer.
Voor het urineren wordt de rubberen of plastic vloeistofslang gebruikt, met twee hulpstukken voor mannelijke en vrouwelijke astronauten. Deze slang is bevestigd aan de vacuümkamer, een cilinder die middels een propeller de urine naar de opslagruimte geleidt.
Onderzoekers hielden toezicht op vijf spaceshuttle-astronauten. Als ze op aarde sliepen, snurkten ze ongeveer 16 procent van de tijd. In de ruimte was dat minder dan 1 procent van de tijd .
Naast dierlijke eiwitten, die astronauten uit vlees halen, nemen ze het best zoveel mogelijk plantaardige eiwitten op, bijvoorbeeld uit graanrepen. Astronauten eten die graanrepen als tussendoortje of, als ze geen tijd hebben tussen tests door, als volwaardige lunch. Sommige van die graanrepen zijn gemaakt van quinoa.”