Een blaasontsteking wordt door bacteriën veroorzaakt. Vaak gaat het om een bacteriesoort die bij iedereen in de darm leeft, maar ook rond de plasbuis voorkomt. Het gaat meestal om de E-coli bacterie. Bacteriën komen via de plasbuis in de blaas.
Zo herkent u een blaasontsteking
Uw urine (plas) kan raar ruiken of troebel zijn. Soms zit er bloed in. Een blaasontsteking kan ook een drukkend of pijnlijk gevoel in uw onderbuik of rug geven.
Bij een basische ochtendurine, een pH hoger dan 7, kan er sprake zijn van een urineweginfectie. De aanwezigheid van bacteriën in de urine maakt deze basisch.
In urine kan van alles worden gevonden: micro-organisamen, stofwisselingsproducten, rode bloedcellen, witte bloedcellen, cellen van slijmvlies van de urinewegen en allerlei chemische verbindingen. Pas als er heel veel van voorkomt, in veranderde vormen, kan dit wijzen op onder andere urologische aandoeningen.
Eiwit in urine bij urineweginfectie
coli bacterie die zich via de plasbuis naar de blaaswand verplaatst. Bij aanhoudende klachten als ongemak met plassen, buikpijn, pijn in de flanken, koorts en bij risicogroepen wordt er een onderzoek gedaan naar bacteriën, eiwitten, suiker en bloedcellen in de urine.
Interstitiële cystitis (IC) noemen we ook wel blaaspijnsyndroom. Het is een chronische goedaardige aandoening van de urineblaas, die niet wordt veroorzaakt door bacteriën. Het gaat om een ontstekingsreactie van de blaaswand. Het lijkt op een blaasontsteking, maar antibiotica helpen niet.
Urine bevat behalve water in water oplosbare stoffen, vooral ureum en anorganische zouten. Urobiline en porfyrine zorgen voor de typische gele kleur. Wanneer iemand erg veel drinkt, wordt de urine bij benadering waterkleurig.
Witte bloedcellen in de urine wijzen in het algemeen op een urineweginfectie. Er zijn dan ook bacteriën aanwezig. We spreken van een lage urineweginfectie als de infectie alleen de blaas betreft. Wanneer ook het nierbekken ontstoken is (nierbekkenontsteking), dan spreken we van een hogere urineweginfectie.
Witte bloedcellen (leukocyten) zijn een indicatie voor ontsteking van de nieren, blaas of urinewegen. Bij ontsteking van de nier zijn de cellen vaak aan elkaar geplakt (celcylinders). In de urine is dan vaak ook eiwit en nitriet aantoonbaar met de stripanalyse, soms ook rode bloedcellen.
Er is sprake van een urineweginfectie na een positieve nitriettest of na een urinesediment met ten minste 20 bacteriën per gezichtsveld of een dipslide met ten minste 104 kolonievormende eenheden per ml urine bij vrouwen met klachten van een pijnlijke en/of frequente mictie.
Bij het onderzoek vastgestelde aanwezigheid van bacteriën en leukocyten wijst op een urineweginfectie. Andere microscopisch zichtbare afwijkingen zoals kristallen, celcylinders, gisten of parasieten kunnen bij toeval ook ontdekt worden. Een urinekweek is de meest tijdrovende methode om urinediagnostiek te doen.
De meest voorkomende urineonderzoeken zijn: Bepalen hoeveelheid ureum, kreatinine en eiwit. Aan deze stoffen kunnen we zien hoe uw nieren functioneren.
Drinken en plassen
Gebruik cranberry als u merkt dat u bij gebruik hiervan minder blaasontstekingen krijgt: bijvoorbeeld door 2 keer per dag cranberrysap te drinken of capsules te nemen. Het is bewezen dat een aantal bacteriën zich minder goed aan de blaaswand kunnen hechten door het gebruik van cranberry.
Vang (liefst 's morgens) verse middenstroomurine op in een proper potje. Haal de teststrip uit de verpakking en dompel hem gedurende twee seconden onder in de urine. Leg de teststrip op de aluminium verpakking en laat deze gedurende exact één minuut liggen zonder aan te raken. Lees onmiddellijk daarna het resultaat af.
Bij een urineweginfectie is het slijmvlies aan de binnenkant van de urinewegen ontstoken. Een infectie van de lagere urinewegen heet een blaasontsteking. Een onbehandelde blaasontsteking kan leiden tot een nierbekkenontsteking. Een urineweginfectie ontstaat door bacteriën, virussen en andere ziekteverwekkers.
Wanneer u denkt dat u mogelijk een blaasontsteking heeft, kunt u uw urine laten testen bij de huisarts. U vangt daarvoor wat (ochtend)urine op in een schoon potje en sluit dit goed af. Bij de apotheek kunt u goed afsluitbare opvangbakjes voor urine kopen.
Als u de klachten vervelend of pijnlijk vindt, kan uw arts een antibioticum geven. Artsen kiezen hierbij meestal voor het medicijn nitrofurantoïne. Nitrofurantoïne doodt bacteriën die blaasontsteking veroorzaken.
Nitriettest. De nitriettest maakt gebruik van het gegeven dat sommige bacteriesoorten het enzym nitraatreductase produceren, waarmee nitraat omgezet kan worden in nitriet. Een positieve testuitslag is hiermee een indicatie voor het bestaan van bacteriurie.
Het lichaam breekt aminozuren uit eiwitten af wanneer er te veel van zijn. Hierbij komt ammoniak vrij, dat de lever omzet in ureum of urea. Deze stof wordt via de urine uitgescheiden. Sporters die extra eiwitten nemen voor de opbouw van spieren hebben daarom ook vaak last van deze ammoniakgeur.
Het eiwit laat je urine schuimen en kan een duidelijk zichtbare laag schuim op de urine veroorzaken. Het schuim blijft ook liggen op de urine. Vochtophoping, zoals gezwollen benen, enkels en geslachtsdelen. Dit wordt veroorzaakt doordat de nieren door het eiwitverlies in de war raken.
Je kunt namelijk eiwitten in urine ook verminderen door een aangepast voedingspatroon te volgen. Hieronder volgen tips om je eetwijze aan te passen: Verminder je zoutinname: 1 gram keukenzout (ook wel natriumchloride genoemd) bevat 400 milligram natrium.
Bij een urineweginfectie kunnen de symptomen als vaak moeten plassen en een branderig gevoel weleens achterwege blijven, terwijl er toch een infectie gaande is. Soms is er dan wel van vermoeidheid sprake. Een urinetest kan aantonen of er van een infectie is en in dat geval kan antibiotica voorgeschreven worden.
Vitamine C zorgt ervoor dat de urine zuurder wordt. Dat houdt de bacteriën zoveel mogelijk weg. Bij milde of beginnende klachten zou je (tijdelijk) gebruik van vitamine C (500 tot 1.000 mg per dag) kunnen overwegen.
Lage rugpijn en buikpijn
Een herkenbare klacht bij een blaasontsteking is uitstralingspijn naar de onderrug en buik. De blaas ligt onder in het bekken. De pijn die daar bij een blaasontsteking optreedt wordt door twee factoren veroorzaakt. Ten eerste is er een lokale zwelling in de blaas vanwege ontstekingsoedeem.