Urine bevat behalve water in water oplosbare stoffen, vooral ureum en anorganische zouten. Urobiline en porfyrine zorgen voor de typische gele kleur. Wanneer iemand erg veel drinkt, wordt de urine bij benadering waterkleurig.
Niet wetenschappelijk bewezen
Toch is er geen enkel wetenschappelijk bewijs dat urine echt goed voor je is. Het enige waar het uit is opgebouwd is water, zout, ammoniak en andere reststoffen. Volgens wetenschappers zit daar niets in waar je lichaam wat aan heeft.
bij microscopisch onderzoek van de urine wordt een proefbuisje met urine gedurende 5 minuten gecentrifugeerd. Daardoor zinken alle cellen en andere bestanddelen van de urine naar de bodem van het buisje. Dat bezinksel wordt dan onder de microscoop bekeken.
Hoe stelt je arts de diagnose? Door een teststrookje (stick) in de urine te dompelen, krijgt de arts een idee van de hoeveelheid eiwitten in de urine. Dat stickje detecteert enkel albumine.
Bij de meeste mensen is de urine normaal gesproken steriel (dat wil zeggen: vrij van ziektekiemen of bacteriën). Ook als er wel bacteriën in de urinewegen zijn, betekent dat niet altijd dat u een urineweginfectie krijgt. Urine wordt door de nieren geproduceerd tijdens het zuiveren van het bloed.
Urine is namelijk een stuk minder vies en nutteloos dan je misschien zou denken. De Technische Universiteit Delft ontwikkelde een techniek om belangrijke stoffen zoals stikstof en fosfaat uit urine te halen die anders gewoon zouden verdwijnen. Maar urine wordt al eeuwenlang gebruikt voor allerlei dingen.
In tegenstelling tot wat vaak beweerd wordt is urine niet steriel. Het bevat wel degelijk bacteriën. Maar echt ziek zal je niet worden als je per ongeluk wat pis binnen krijgt. Het probleem is dat chloor dat zich bindt aan urinezuur geen andere ziekteverwekkende bacteriën meer kan doden die in en op het water drijven.
Eiwit in de urine is vaak een teken van nierschade. De nieren filteren het bloed, waardoor er urine ontstaat die vol zit met afvalstoffen. De filters in de nieren zorgen ervoor dat er alleen water en kleine afvalstoffen worden doorgelaten. Grotere stoffen zoals eiwitten worden door de filters tegengehouden.
Het verlies van eiwit wordt ook gezien als een maat voor de ernst van de nierschade. Hoe meer eiwit in de urine zit, hoe slechter de nierfilters werken en hoe groter de kans op nierfalen of hart- en vaatziekten.
Eiwit in de urine geeft aan of de nieren nog goed werken. Hoe meer eiwit in de urine, hoe slechter de nieren functioneren. Hierbij wordt vooral gekeken naar het eiwit albumine.
Urineonderzoek wordt gedaan als uw huisarts of verloskundige meer wil weten over de werking van uw nieren of urinewegen. Zo kunnen urineweginfecties worden opgespoord, maar ook nog andere aandoeningen zoals geslachtsziekten (SOA) bij mannen en diabetes (suikerziekte).
Troebele of schuimende urine kan worden veroorzaakt door zoutkristallen van urinezuur of fosforzuur en is onschuldig. Het kan echter ook een minder goed teken zijn: wanneer het komt door de aanwezigheid van witte bloedcellen en pus in de urine; oftewel pyurie.
Gezonde urine is lichtzuur en heeft een zwakke, bouillonachtige geur. Voeding (uien en knoflook bijvoorbeeld), kruiden, voedingssupplementen, onvoldoende inname van vocht en geneesmiddelen kunnen allemaal de urinegeur beïnvloeden, net als een (urineweg)infectie.
“Urine als meststof in de tuin gebruiken kan inderdaad”, bevestigt Eef Coolen. “In urine zitten stoffen die ook in kunstmest zitten, zoals bijvoorbeeld kalium, fosfor, stikstof enzovoort. In plaats van kunstmest zou je in principe dus ook gewoon je eigen urine kunnen gebruiken.”
Per uur stroomt er ongeveer 60 liter bloed door je nieren. Per dag maken de nieren ongeveer 200 liter voorurine. Per dag komt er uiteindelijk 1,5 liter urine in je blaas.
Je urine kan troebel worden door de aanwezigheid van zoutkristallen van urinezuur of fosforzuur. Deze kristallen kunnen ontstaan door te weinig vochtinname, afkoelen van de urine of het eten van bepaalde producten. In dat geval is het ongevaarlijk. Troebele urine kan echter ook een teken zijn van een blaasontsteking.
Als u niet genoeg water drinkt, wordt urine meer geconcentreerd – dit is terug te zien in de kleur en geur. Als urine donker van kleur is met een sterke geur, kan dit wijzen op uitdroging. Sterk geconcentreerde urine, veroorzaakt door een lage vochtinname, ruikt vaak sterk.
Als je diabetes hebt is de hoeveelheid suiker (glucose) in je bloed te hoog. En omdat je nieren al die glucose niet kunnen verwerken komt er glucose (suiker) in je urine terecht. Glucose trekt water mee, waardoor je heel veel urine aanmaakt en je veel en vaak moet plassen.
Zo heeft cafeïne een positief effect op je nieren, waardoor dagelijkse koffieconsumptie volgens nieuwe onderzoek gekoppeld kan worden aan een lager risico op een chronische nierziekte. Het consumeren van een beetje cafeïne kan het risico op overlijden voor nierziektepatiënten zelfs verlagen.
Het heeft ook antioxidante en anti-stollingseigenschappen. Knoflook bevrijdt de nieren bovendien van oxidatieve stress. Door het eten van knoflook(poeder) werken de nieren beter, wat betekent dat afvalstoffen sneller uit het lichaam worden afgescheiden.
Omdat deze vrucht rijk is aan oxalaat en calcium, wordt het niet gemakkelijk afgebroken als je te veel van deze voedingsstoffen consumeert.
Het gevaar van urine geur in huis
Vaak is urine geur niet alleen vies, maar ook nog schadelijk voor uw gezondheid. Dit komt doordat er ammoniak vrijkomt bij de afbrak van urine. En die ammoniak zorgt weer voor irritatie aan uw luchtwegen en ogen.
Elizabethziekenhuis in Tilburg, voegt daar nog aan toe: "Vier uur ophouden zou moeten kunnen, maar niet als je al moet plassen, dus als er al plas in je blaas zit. Zeker als je 50 jaar of ouder bent, dan wordt je blaas kleiner." Sowieso is het belangrijk je blaas niet te ver op te rekken, waarschuwt Wijsma.
In ochtendurine zit een hogere concentratie van de stoffen die worden uitgeplast. Voor een zwangerschapstest is het bijvoorbeeld nodig om ochtendurine op te vangen. Voor onderzoek op bacteriën (banale kweek) bij verdenking op blaasontsteking is ochtendurine wenselijk, maar niet per se nodig.