Morfine, fentanyl en oxycodon zijn heel sterke pijnstillers. Bijwerkingen zijn suf zijn, moeilijk poepen, duizelig zijn en verslaving. Uw huisarts kan deze sterke pijnstillers voorschrijven: als u erg veel pijn heeft door kanker.
De zwaarste onder de soorten pijnstillers zijn de sterkwerkende opioïde pijnstillers zoals morfine zelf, oxycodon en fentanyl. Deze pijnstillers kunnen op verschillende manieren ingenomen worden.
Opioïden zijn pijnstillers die al erg lang voorgeschreven worden bij pijn. Het zijn zeer sterke pijnstillers en ze worden alleen bij hevige pijn gebruikt. Er zijn diverse soorten opiaten, oftewel morfine-achtigen, bijvoorbeeld: oxycodon, oramorph, fentanyl, buprenorfine, hydromorfon en methadon.
Ibuprofen is een minder sterke pijnstiller dan Diclofenac, maar valt ook onder de categorie 'NSAID pijnstillers'. Het roze pilletje werkt ontstekingsremmend, koortsverlagend en tegen pijnklachten. Ibuprofen werkt ongeveer 45 minuten na inname en is maximaal 8 uur werkzaam.
Die zogeheten opiaten, zoals oxycodon, zijn in veel gevallen in de plaats gekomen van lichtere pijnstillers, zoals ibuprofen en diclofenac. Door het groeiende gebruik doen zich ook vaker complicaties voor, zoals vergiftiging.
Tramadol is een morfineachtige pijnstiller (opiaat). Het heeft een sterke pijnstillende werking. Artsen schrijven het voor bij plotselinge of langdurige hevige pijn. Soms schrijven artsen het voor bij seksuele stoornissen (voortijdige zaadlozing).
De fysiotherapeut helpt u om rustig in beweging te komen én te blijven. In veel gevallen zal de arts ook een pijnstiller voorschrijven. Omdat paracetamol vaak goed werkt, is dat de eerste keus. Vermindert paracetamol de pijn onvoldoende, dan krijgt u een sterkere pijnstiller.
De hoogste score werd gehaald door de combinatie ibuprofen (400 of 200 mg) plus paracetamol (1000 of 500 mg). Interessant weetje: een kop sterke koffie bleek het effect van de meeste pijnstillers nog te versterken. Er werden geen noemenswaardige nevenwerkingen gemeld na eenmalige inname van de diverse pijnstillers.
Bij hoofdpijn werkt paracetamol goed. Maar voor pijnklachten in de knie door een zwelling of ontsteking is ibuprofen beter. Daar zitten namelijk naast pijnstillende stoffen, ook ontstekingsremmende stoffen in.
Begin altijd met paracetamol. Dit heeft de minste bijwerkingen. U kunt ook een gel met pijnstiller op uw rug smeren, zoals diclofenac gel of ibuprofen gel. Kijk bij pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac.
Wanneer je kortdurend tramadol gebruikt, is het in principe niet gevaarlijk, tenzij je er allergisch voor bent. Tramadol is gevaarlijk tijdens de zwangerschap en mag niet gecombineerd worden met bepaalde medicijnen tegen HIV/AIDS en antidepressiva.
Tramadol is een morfineachtige pijnstiller (opiaat). Het heeft een sterke pijnstillende werking. Artsen schrijven het voor bij plotselinge of langdurige hevige pijn. Soms schrijven artsen het voor bij seksuele stoornissen (voortijdige zaadlozing).
Fentanyl is een morfinomimeticum, een stof met een werking analoog aan die van morfine. Het werkt echter vele malen sterker dan morfine (op gewichtsbasis ca. 80 maal).
Regelmatig gebruik van ibuprofen kan maagklachten veroorzaken. Neem daarom het middel alleen op een volle maag in. Mensen die in het verleden last hebben gehad van een maag- of darmzweer hebben meer kans op bijwerkingen op maag en darmen. Ook bij ouderen is sprake van een verhoogd risico op bijwerkingen.
Paracetamol en ibuprofen zijn niet hetzelfde. Paracetamol werkt pijnstillend koortsverlagend en ibuprofen werkt pijnstillend, koortsverlagend én ontstekingsremmend. Paracetamol is dus een minder zware pijnstiller dan ibuprofen.
Tramadol is één van de zwakkere opiaten. Oxycodon is een sterker opiaat, net als morfine. De werking van oxycodon is dus beter dan die van tramadol. Behalve de werking zijn ook de bijwerkingen en het risico op verslaving hoger bij oxycodon versus tramadol.
De veiligste (met de minste bijwerkingen) pijnstiller is paracetamol. Paracetamol vermindert lichte en matige pijn en verlaagt koorts, maar werkt niet ontstekingsremmend. Paracetamol geeft weinig maag- of darmbezwaren.
Voorbeelden van NSAID's zijn ibuprofen, diclofenac, meloxicam, naproxen, etofenamaat, celecoxib. Bekende merknamen zijn o.a. Brufen®, Nurofen®, Voltaren® of Apranax®. Het acetylsalicylzuur (Aspirine®, Aspegic®) wordt ook tot de NSAID's gerekend.
Tramadol is een sterke pijnstiller voor matige tot ernstige pijn. Hoewel het een minder krachtige pijnstiller is dan bijvoorbeeld Fentanyl, is het bij apotheken alleen beschikbaar op recept. Door frequent en langdurig gebruik van Tramadol kan tolerantie ontstaan wat uiteindelijk kan leiden tot een verslaving.
Tramadol wordt voorgeschreven bij ernstige pijn in de gewrichten. Het behoort net als codeïne tot de zwak werkende opioïden. De pijnstillende werking is wat minder dan echte morfine. Dat geldt zeker voor codeïne.
Volwassenen en kinderen > 12 j. Oraal: begindosering 50–100 mg iedere 4 tot 6 uur, maximaal 400 mg/dag.
Soms zit de pijn aan 1 kant van uw lichaam, dus links of rechts. Zenuwpijn gaat vaak samen met 'gewone' pijn. De pijn is heel vervelend, maar niet gevaarlijk.
Welke medicijnen worden gebruikt bij zenuwpijn? Tricyclische antidepressiva regelen in de hersenen de hoeveelheid serotonine en noradrenaline, twee van nature voorkomende stoffen die een rol spelen bij stemming en emoties. Tricyclische antidepressiva worden oorspronkelijk dan ook gebruikt als medicijn tegen depressie.
Als paracetamol niet helpt, kunt u een NSAID proberen: bijvoorbeeld ibuprofen, naproxen of diclofenac. Deze pijnstillers werken goed maar kunnen ernstige bijwerkingen geven. Gebruik ze zo kort mogelijk. En altijd maar 1 soort tegelijk.