Vier voorwaarden voor strafbaarheidmenselijke gedraging; 2.delictsomschrijving; 3.wederrechtelijkheid; 4.schuld.
Binnen het Strafrecht bestaat het zogenoemde vierlagenmodel. Deze lagen in het model laten zien wanneer u strafbaar bent. Er staan namelijk de bestanddelen en elementen van een strafbaar feit in opgenomen. Wanneer u aan de voorwaarden van het vierlagenmodel voldoet, bent u strafbaar.
Er zijn twee elementen; schuld en wederrechtelijkheid. De bestanddelen zijn de onderdelen waaruit een delictsomschrijving bestaat. De elementen zijn ongeschreven voorwaarden die vereist zijn om iemand te kunnen straffen.
De definitie van het strafbare feit: Een strafbaar feit is een handeling, of juist het nalaten daarvan, die bij wet strafbaar is gesteld. De opbouw in kwalificatie, norm en sanctie van een strafbepaling In het materiële gedeelte, Boek 2 en 3 van het Wetboek van Strafrecht staan de strafbare feiten.
Handeling, of juist nalatigheid om te handelen, die bij wet strafbaar is gesteld. Strafbare feiten worden onderscheiden in overtredingen en misdrijven.
Met begaan bedoel je niet alleen de pleger, maar ook alle deelnemingsvormen. - Daders (artikel 47 Sr): Pleger, doen-pleger, medepleger en uitlokker.
Strafbare feiten: overtredingen en misdrijven
Een verdachte kan alleen veroordeeld worden voor een feit dat volgens de wet strafbaar is. Strafbare feiten bestaan uit overtredingen en misdrijven.
Maar wanneer is een mondelinge bedreiging een misdrijf? Het moet gaan om bedreiging met geweld, moord, mishandeling of brandstichting. Dit geldt ook voor een schriftelijke bedreiging (e-mail, sms, Whatsapp etc.).
De klassieke rechtvaardigingsgronden zijn overmacht, noodweer, handelen ter uitvoering van een wettelijk voorschrift en handelen ter uitvoering van een bevoegd gegeven ambtelijk bevel.
Strafbare feiten worden ook wel delicten genoemd.
Verschil overtreding en misdrijf
Een overtreding is een lichtere strafbare gedraging, zoals openbaar dronkenschap. Een misdrijf is zoals hierboven genoemd een zwaarder strafbaar feit. De wet bepaalt of iets een misdrijf of overtreding is. Iets is pas strafbaar als het op het moment van plegen al in de wet stond.
Wat is kwalificatie in het strafrecht? De vaststelling van de aard van een strafbare handeling door de wettelijke benaming te geven en het artikel te noemen waarin die handeling strafbaar is gesteld.
Het verschil tussen bestanddelen en elementen is dat een bestanddeel bewezen moet worden en een element hoeft niet bewezen te worden. Wederrechtelijkheid en schuld worden in beginsel aangenomen aanwezig te zijn en zijn dus elementen.
In Nederland zijn die strafbepalingen onder meer vastgelegd in het Wetboek van Strafrecht. Ook in andere wetgeving, zoals de Algemene douanewet en de Algemene wet inzake rijksbelastingen, zijn strafbepalingen opgenomen. Al deze strafbepalingen vinden hun oorsprong in artikel 16 van de Grondwet.
Veel intimiderend gedrag is al strafbaar. Denk daarbij aan bedreiging en stalking. Intimidatie door het gebruik van persoonsgegevens is in de praktijk echter vaak niet strafrechtelijk aan te pakken.
Ook handgeschreven en ondertekende verklaring van getuigen kunnen bijdragen aan het bewijs van de bedreigingen. Belangrijk is dat de getuige per incident duidelijk beschrijft wat hij/zij heeft gezien of gehoord en ook duidelijk vermeld waar en wanneer ieder incident plaatsvond.
Het geweld kan lichamelijk zijn of seksueel, maar ook verbaal geweld, zoals schreeuwen of bedreigen hoort daarbij. Alle huiselijk geweld is strafbaar.
Dit beginsel is neergelegd in artikel 1 Wetboek van Strafrecht. Geen feit is strafbaar dan uit kracht van een daaraan voorafgaande wettelijke strafbepaling. Met andere woorden: slechts de wet bepaalt wat strafbaar is, en de wetgever mag strafbaarstellingen niet met terugwerkende kracht afkondigen.
Een rechter zoekt altijd naar een passende straf en houdt daarbij rekening met de omstandigheden. Welke straf de rechter geeft, hangt af van:de ernst van het misdrijf. omstandigheden van het misdrijf en leeftijd en voorgeschiedenis van de dader.
Vrijwillige terugtred In artikel 46b van het Wetboek van Strafrecht wordt gesteld dat een poging of een voorbereiding niet strafbaar is indien het misdrijf door de dader uiteindelijk niet wordt afgemaakt door omstandigheden die van de wil van de dader afhankelijk zijn.
In geval van veroordeling tot gevangenisstraf van ten hoogste twee jaren, tot hechtenis, vervangende hechtenis daaronder niet begrepen, tot taakstraf of tot geldboete, kan de rechter bepalen dat de straf of een gedeelte daarvan niet zal worden tenuitvoergelegd.