een gezwollen lichaamsdeel, verschil in huidtemperatuur (warm bij een warme dystrofie, koud bij de koude dystrofie), huidverkleuring van het aangedane gebied (rood of blauw), verminderde beweeglijkheid en pijn bij het aanraken van de huid.
Limb-girdle dystrofie kan op elke leeftijd ontstaan maar komt vooral op oudere leeftijd voor. Men merkt meestal dat er iets aan de hand is als men door zwakte van heup- en beenspieren een waggelende gang krijgt. Kinderen hebben vaak moeite met hollen en vallen veel. Uit een stoel opstaan of traplopen kan lastig zijn.
Pijnbestrijding bij dystrofie bestaat in eerste instantie uit paracetamol mede ook omdat er geringe bijwerkingen zijn. Om de ontsteking te remmen worden ontstekingsremmende pijnstillers voorgeschreven. Deze middelen worden ook wel NSAID's genoemd (niet-steroïde ontstekingsremmende middelen).
Becker spierdystrofie kan niet genezen. Iemand komt bij verschillende dokters en specialisten. Met een behandeling proberen die om de kenmerken en klachten minder te maken. Iemand kan bijvoorbeeld medicijnen krijgen voor het hart en de fysiotherapeut kan helpen om zo goed mogelijk te blijven bewegen.
In de beginfase van CRPS en ook wanneer ontstekingsverschijnselen en pijn op een later moment weer optreden, komen de volgende medicijnen in aanmerking: Paracetamol. ontstekingsremmende pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen, diclofenac of arcoxia.
De dan geleidelijk optredende spieratrofie wordt pas na enige weken tot maanden – en soms alleen door het verschil de gezonde en vaak dan meer gebruikte hand – visueel goed waarneembaar zijn, en zeker vergeleken met de gezonde hand.
Posttraumatische dystrofie kan leiden tot schade aan gewrichten, spieren en weefsels, als het te laat of niet wordt ontdekt en behandeld. PD kan worden behandeld met sympathicusblokkades en kan worden voorkomen door een directe behandeling met vitamine C gedurende vijftig dagen.
Vier vormen MD 1 en de verschijnselen
de klassieke vorm met langzaam toenemende spierzwakte in gezicht, kauw-, keel-, halsspieren en onderarmen en -benen; de ernstiger kindervorm, met bijbehorende vertraagde verstandelijke ontwikkeling, spraakproblemen en spierzwakte; de ernstigste vorm bij baby's: de congenitale vorm.
Naar schatting hebben in Nederland 20.000 mensen last van een vorm van dystrofie of CRPS. Vrouwen hebben 3,4x vaker kans op dystrofie dan mannen (het is onbekend hoe dit komt).
Myotone dystrofie (ook wel ziekte van Steinert genoemd) is een spierziekte waarbij de spieren steeds zwakker worden en organen worden aangetast. Hierdoor kunnen onder meer maagdarmstoornissen, hartklachten en concentratieproblemen ontstaan. De levensverwachting is beperkt.
Atrofie is een verschijnsel waarbij spierweefsel tijdelijk afneemt. Indien bepaalde spiergroepen langdurig niet gebruikt worden, zullen hun functies afnemen en spierweefsel verminderen. Echter door training kan dit weer hersteld worden. Dystrofie is onomkeerbaar.
De negen officiële soorten musculaire dystrofie: Becker musculaire dystrofie (BMD) Congenitale musculaire dystrofie (CMD) Duchenne musculaire dystrofie (DMD)
Myotone dystrofie (MD 1) is een erfelijke ziekte die even vaak voorkomt bij mannen als bij vrouwen. Als een van de ouders de ziekte heeft, heeft elk kind een kans van 50% dat het de aandoening ook heeft.
Dystrofie van de voet wordt ook wel complex regionaal pijnsyndroom (CRPS) genoemd of Sudeck. Dit is een aandoening die meestal optreedt na een trauma. Denk hierbij aan een val, een operatie, sportblessures, enz.
Symptomen van spierzwakte
Slap gevoel in ledematen. Slappe spieren. Krachtverlies. Vermoeidheid.
Hoe ALS begint en wat de eerste symptomen zijn van de spierziekte, verschilt per persoon. Vaak zijn spierkrampen en spiertrekkingen de eerste verschijnselen. Ze kunnen overal in het lichaam voorkomen, zoals in de handen, de armen, de hals en de tong.
Sommige zijn dodelijk, sommige erfelijk, en allemaal hebben ze een verlammend effect op de spieren en dus op het hele lichaam. Spieren raken verzwakt of vallen helemaal uit. De meeste spierziekten worden steeds heftiger naarmate je ouder wordt en een groot deel van de mensen komt in een rolstoel terecht.
Wat is PSMA? PSMA (progressieve spinale musculaire atrofie) is een neuromusculaire aandoening, een aandoening die leidt tot het onvoldoende of niet functioneren van de spieren. PSMA is over het algemeen niet erfelijk; mogelijk spelen bij sommige vormen erfelijke factoren een rol.
Spierdystrofie is een verzamelnaam voor verschillende erfelijke spieraandoeningen met spierzwakte als gevolg. De sterkte van de spieren neemt geleidelijk af omdat het spierweefsel wordt afgebroken. Verschillende spierdystrofieën zijn: Ziekte van Duchenne.
Iemand met CRPS ervaart hevige pijn in het getroffen lichaamsdeel. Meestal gaat het om een brandende, vage en kloppende pijn die niet overgaat. De minste aanraking doet pijn. Zelfs temperatuurschommelingen worden als pijnlijk ervaren.
Andere symptomen die overeenkomen met spieratrofie zijn: Vermoeide spieren. Stijve spieren. Pijn bij belasten.
Kies voor voeding met veel eiwit, want dat is goed voor de spieren. Eiwitten zitten vooral in vlees, kip, vis, ei, melk(producten), vleesvervangers, peulvruchten en noten. Kies als tussendoortje niet altijd voor een koekje of een beschuit met jam. Neem een handje walnoten, of een paar plakjes worst en wat stukjes kaas.
De mate van de spierzwakte kan per periode wisselen. Spierstijfheid doet zich met name voor na een periode van rust en dan vooral in de bovenbenen en -armen, de handen en de nek. Kou kan de stijfheid verergeren. Veel voorkomende klachten zijn een stekende, zeurende pijn en vermoeidheid.