Builenpest begint met koorts, hoofdpijn en koude rillingen, gevolgd door het ontstaan van zeer pijnlijke builen, met name in de liesstreek en de oksels. Zonder behandeling dringt de bacterie in ongeveer de helft van de gevallen door in de bloedbaan en veroorzaakt sepsis (bloedvergiftiging).
Builen zo groot als een sinaasappel, onderhuidse bloedingen die ervoor zorgen dat de huid zwart kleurt, koorts en het opgeven van bloed: slachtoffers van de pest stierven een afschuwelijke dood. Wetenschappers willen weten hoe de zwarte dood zich tot een zo dodelijke ziekte kon ontwikkelen.
Besmettingsweg: beet door geïnfecteerde vlo of aerogeen bij longpest. Incubatietijd: builenpest en septische infecties: 2-8 dagen, primaire longpest: 1-3 dagen. Besmettelijke periode: gedurende het ophoesten van besmette druppeltjes. Maatregelen: bron- en contactonderzoek.
De pest is een infectieziekte waaraan in de Middeleeuwen miljoenen Europeanen zijn gestorven. In woonhuizen en werkplaatsen wemelde het van de besmette ratten en rattenvlooien die de ziekte overbrachten op mensen. Een andere naam was 'de Zwarte Dood'. Tegenwoordig is de ziekte goed te behandelen met antibiotica.
De pest vormt voor medici geen probleem meer omdat de ziekte over het algemeen snel en effectief bestreden kan worden met behulp van verschillende goedkope antibiotica, zoals tetracycline en doxycycline.
Er is geen vaccin tegen de pest, een ziekte die vaak van dieren overgaat op mensen, maar evengoed anderen kan besmetten wanneer iemand die de ziekte heeft, moet hoesten of niezen. Tegenwoordig overleven de meeste mensen een infectie door de pest, omdat het bijna altijd kan behandeld worden met antibiotica.
In Europa heeft de ziekte belangrijke verminderingen van de inwonertallen veroorzaakt; sterfte van tientallen procenten was niet uitzonderlijk. Geschat wordt dat in totaal ongeveer een derde van de bevolking van Europa stierf. Pas rond 1600 zou de bevolking weer op hetzelfde bevolkingsaantal komen van voor de epidemie.
In Nederland komt in 1349 de pest aan land in Bergen op Zoom. Binnen de stadsmuren zijn pas in de jaren '90 van de vorige eeuw de sporen hiervan gevonden. De pest blijft nog eeuwenlang rondwaren. Ook in de Gouden eeuw breekt er een grote epidemie uit.
"In de middeleeuwen zijn miljoenen mensen gestorven aan de pest, maar dat is nu niet meer het geval. Per jaar worden over de hele wereld zo'n 1.000 infecties vastgesteld. In landen als Madagaskar en de Democratische Republiek Congo komt het nog regelmatig voor, maar vooral in afgelegen gebieden.
De ergste uitbraak in vijftig jaar op Madagaskar
Tegenwoordig komt de pest voor in Afrika, Azië en Noord en Zuid Amerika. Vooral op het eiland Madagaskar zijn regelmatig uitbraken. Van augustus tot november 2017 heeft daar de ergste pestepidemie in 50 jaar plaatsgevonden.
De builenpest is de meest voorkomende vorm van pest. De ziekte wordt veroorzaakt door de Yersinia pestis-bacterie en overgebracht door de rattenvlo.
Waarom verdween de pest/de Zwarte Dood? Waarschijnlijk verdween de pest door een combinatie van factoren. Ten eerste omdat mensen besmette gebieden eerder in quarantaine plaatsten en wachtten totdat de ziekte uitgestorven was.En ten tweede omdat een groot deel van de bevolking immuun werd.
Ratten kunnen verschillende ziekten overbrengen, bekend als zoönosen, zoals Salmonella, de ziekte van Weil, E.Coli, tuberculose, hondsdolheid, lintworm, tyfus en trichinose.
In de veertiende eeuw werd de wereld getroffen door een ernstige pandemie: de pest, een hele besmettelijke ziekte. Deze werd veroorzaakt door een bacterie. In die tijd was er nog geen medicijn, waardoor er 200 miljoen doden vielen.
De sterftecijfers schommelen tussen de 30 en de 60%. Hoewel de impact van alle peststerfte in de middeleeuwen zeer moeilijk te schatten is, verloren sommige gebieden tussen 1300 en 1400 tot 80% van hun bevolking. Lang werd gedacht dat de Zuidelijke Nederlanden minder hard getroffen werden door de pest.
Vanaf de veertiende eeuw grijpt de pest om zich heen in Europa. Een kwart van de bevolking komt om. Ook in Nederland sterven er veel mensen aan de zwarte dood. Er worden pesthuizen gebouwd om de gezonde inwoners te beschermen tegen het onzichtbare dodelijke gevaar.
Waarschijnlijk ging de pest aan land in Messina op Sicilië, en trok de ziekte daarna via Napels noordwaarts. Bronnen uit de 14e eeuw maken melding van een zijderoutevloot waarvan de bemanning ziek aanmeerde in Messina in het jaar 1346.
3,6 Besmette ratten en vlooien reisden met de kooplieden mee vanuit de oostkust van China naar Italië. Vanuit de havensteden Venetië en Genua, waar de pest het eerst uitbrak, werd de ziekte via de scheepvaart verspreid naar West-Europa.
De Fransman Yersin vond in 1894 de verwekker (Pasteurella pestis, sinds 1970 Yersinia pestis) en toonde aan dat ratten de pest kregen nadat subcutaan bacteriën van patiënten bij hen waren ingespoten.
De pest brak voor het eerst uit in Kirgizië
Van daaruit verspreidde de epidemie zich via de Krim richting Italië.
geel zien van de huid en het oogwit,nieren die slecht gaan werken,bloedingen in de huid,rode vlekken op de benen.
Muizen en ratten kunnen hantavirussen bij zich dragen. Ze worden er zelf niet ziek van, maar ze kunnen soortgenoten en ook mensen besmetten via hun urine, ontlasting en speeksel. Dit kan na indrogen ook als stofdeeltjes ingeademd worden.
Gezondheidsrisico's door muizen
Ze kunnen met hun urine en poep je eten besmetten met salmonellabacteriën. Daardoor kun je een voedselvergiftiging krijgen. Ze kunnen de ziekte van Weil overbrengen.
De pest is een infectie die wordt veroorzaakt door de bacterie Yersinia pestis. Normaal gesproken komt deze infectie voor bij knaagdieren, zoals ratten en eekhoorns.