Overige inpandige ruimten hebben geen woonfunctie. Deze ruimten zijn vaak niet makkelijk toegankelijk, hebben een maximale hoogte van twee meter of hebben geen daglicht. Met overige inpandige ruimten worden bijvoorbeeld de vliering en de kelder (wanneer deze geen daglicht heeft) bedoeld.
- de ruimte is bouwkundig slechts geschikt als bergruimte. Voorbeelden hiervan zijn een kelder, fietsenstalling of een garage; - er is sprake van een bergzolder, dat wil zeggen een voor mensen toegankelijke zolder die alleen geschikt is voor incidenteel gebruik.
De Gebruiksoppervlakte is de oppervlakte in uw woning (het aantal vierkante meters) dat gebruikt kan worden om te wonen. Hierbij moet de stahoogte minimaal 1,5 meter zijn. Aangebouwde delen die dicht zijn (zoals een garage, berging, erker, aanbouw of dakkapel) horen ook bij de Gebruiksoppervlakte.
Wanneer je de woonoppervlakte meet, doe je dat binnenmaats (van binnenmuur tot binnenmuur). Daarnaast heb je nog ruimten met een andere funktie: de aangebouwde stenen berging of berging achter in de tuin. Of een kelder, vliering; die vallen onder de overige inpandige ruimte.
De woonoppervlakte is gelijk aan de som van de netto-vloeroppervlakten van de vertrekken van een woning. Tot de vertrekken behoren huiskamers, eetkamers, slaapkamers, werk-, eet- en woonkeukens en voorts andere binnenruimten, geschikt voor bewoningsdoeleinden, indien ze ten minste 4 m2 groot zijn.
Overige inpandige ruimte
Overige inpandige ruimten hebben geen woonfunctie. Deze ruimten zijn vaak niet makkelijk toegankelijk, hebben een maximale hoogte van twee meter of hebben geen daglicht. Met overige inpandige ruimten worden bijvoorbeeld de vliering en de kelder (wanneer deze geen daglicht heeft) bedoeld.
Een zolder telt alleen mee als woonoppervlak als hij beschikt over een vaste trap en voldoende daglichttoetreding. Anders is het overige inpandige ruimte. Een keuken, vaste kast, meterkast, gang, trapkast, badkamer en toilet binnen de woning worden tot de gebruiksoppervlakte wonen gerekend.
Daarin wordt de oppervlakte van een woning gemeten binnen de buitenste- of woningscheidende wanden (muren), inclusief dragende en niet-dragende binnenwanden. Buitenste/scheidende wanden (muren) zijn de wanden/muren die de ene woning van de andere woning scheiden en de muren die de woning van de buitenwereld afscheiden.
Er wordt onderscheid gemaakt tussen inpandige en uitpandige opslagvoorzieningen. Inpandige opslagvoorzieningen zijn voorzieningen welke in een ander bouwwerk zijn gelegen. Uitpandige opslagvoorzieningen zijn voorzieningen welke niet in een ander bouwwerk zijn gelegen.
Ruimtes zoals de woonkamer, keuken, het toilet, badkamer en slaapkamers, maar ook de gang, bijkeuken, vaste kast en meterkast maken allemaal deel uit van de totale woonoppervlakte van een woning.
- Een onverwarmde berging, een garage, balkon en terras worden (meestal) niet meegerekend in de gebruiksoppervlakte wonen, maar in overige inpandige ruimte of in gebouwgebonden buitenruimte of externe buitenruimte.
Definitie gebruiksoppervlakte
Opgaande scheidingsconstructies zijn bijvoorbeeld dragende wanden, scheidingswanden, borstweringen. Maar ook schoorsteenstoelen en andere vaste bouwkundige elementen die in de ruimte inspringen en tot de vloer doorlopen. Trappen worden niet gezien als scheidingsconstructies.
Het gebruiksoppervlakte wordt berekend door van het totale bruto vloeroppervlak (BVO) van een woning te nemen, en daar alle vierkante meters die niet nuttig gebruikt kunnen worden af te halen.
Voor het bepalen van de grenzen van een woning, wordt gekeken naar de eigenaar en de gebruiker. Datgene dat van dezelfde eigenaar is, door dezelfde gebruiker wordt gebruikt en naar omstandigheden beoordeeld bij elkaar behoort, vormt één WOZ-object (bijvoorbeeld een woning met een tuin en een garage).
6. In hoeverre mag je een souterrain meetellen bij de gebruiksoppervlakte wonen wanneer de hoogte nergens meer dan 2m is? Wanneer de hoogte niet boven de 2 meter komt, kan geen sprake zijn van gebruiksoppervlakte wonen. Het gehele souterrain valt daarmee onder de gebruiksoppervlakte overige inpandige ruimte.
Je zolder heeft een vaste trap en minimaal 0,5m2 raamoppervlak (daglicht). Ok prima.
Niet-gemeenschappelijk en afsluitbaar geeft aan dat iedere woning een eigen afzonderlijke bergruimte moet hebben die met een deur afsluitbaar is. Met de in dit lid opgenomen afmetingen wordt een effectieve ruimte voor een of meer fietsen gegarandeerd, ondanks het feit dat de deur naar binnen open mag gaan.
In het Bouwbesluit zit een belangrijke bepaling opgesloten: elk appartement moet worden voorzien van een individuele berging. Voor de berging geldt een vaste minimum oppervlaktemaat per woning, ongeacht de omvang van die woning: een minimaal oppervlak van 5 m2.
De bestemming en de omschrijving moeten in samenhang worden gelezen, aldus de rechtbank en het gerechtshof. Beiden oordeelden dat het woord 'berging' in de omschrijving van het appartementsrecht een nadere bestemming is van de ruimte. Deze ruimte is dus niet geschikt als woonruimte, maar enkel als opslagruimte.
Heeft grond waarop geen gebouw staat of waarop nog gebouwd wordt ook een WOZ-waarde? Ja. Ook grond waarop nog gebouwd kan worden, zoals braakliggende grond of een bouwterrein heeft een WOZ-waarde.
Gemeenten bepalen de waarde van onroerende zaken (WOZ-waarde) door een taxatie. Hierbij gaat de gemeente uit van het bedrag dat de onroerende zaak zou moeten opbrengen op 1 januari van het vorige jaar. Dit is de waardepeildatum.
Concluderend kunnen we dus stellen dat de WOZ-waarde geen invloed heeft op de verkoopwaarde van jouw woning. De uiteindelijke verkoopprijs is naast feiten ook zeker afhankelijk van sfeer, woningconcurrentie, inrichting en emotie.
De gemiddelde vloeroppervlakte van woningen, zonder ander gebruiksdoel als winkel of kantoor, bedraagt 120 vierkante meter. Eengezinswoningen zijn gemiddeld 1,6 keer zo groot als appartementen.
De populaire opvatting is dat het aantal kamers bestaat uit de woonkamer en het aantal slaapkamers. Zolders en keukens tellen in die opvatting niet mee. Dit is echter geen officieel vastgelegde definitie, er bestaat geen goede bron die dit exact omschrijft. Het bouwbesluit geeft wél enige richting.
Per persoon hebben grotere huishoudens gemiddeld echter juist minder ruimte. In Nederland is de gemiddelde woonruimte per persoon 65 m2 en in Amsterdam 49 m2. Een eenpersoonshuishouden in Amsterdam heeft gemiddeld 62 m2woonoppervlakte tot zijn beschikking, een eenpersoonshuishouden in Nederland 88 m2.