In een alinea bespreek je een thema met betrekking tot je hoofdonderwerp of deelonderwerp. Per alinea ga je in op één kerngedachte en schrijf je een of twee kernzinnen op. Een alinea begint op de volgende regel en springt soms in. Alinea's bestaan altijd uit meer dan een zin en komen in iedere tekst voor.
Een alinea is een verzameling zinnen die met elkaar samenhangen. Alinea's zijn als het ware de bouwstenen van je tekst: de kleinere eenheden binnen het geheel. Elke alinea stelt één onderwerp centraal. Elke alinea begint op een nieuwe regel (na een 'return').
Een nieuwe alinea begin je als aan twee voorwaarden is voldaan: – er begint een nieuw (sub)onderwerp in de tekst;– sinds de vorige nieuwe alinea zijn er al heel wat zinnen gevolgd (bijvoorbeeld zes à zeven).
Een kernzin is één zin die de belangrijkste informatie, de kern, van de alinea samenvat. De rest van de alinea is een uitwerking van die kernzin. Kortom, een kernzin laat de lezer anticiperen op wat er komt.
Een eenvoudig model voor alineastructuur is PEEL: Point, Evidence, Evaluation, Link (naar het onderwerp van de opdracht of de volgende alinea) . Dit is een goed startpunt, maar u vindt het misschien te rigide en beperkend voor wat u moet doen, of te onhandig en repetitief in het constant terug- of vooruitlinken.
Hoe schrijf je een alinea? Om te bepalen hoe je een alinea schrijft, zul je een goed onderwerp moeten vinden en genoeg informatie over het onderwerp moeten verzamelen . Zodra je de ondersteunende details hebt gevonden, kun je beginnen met het kaderen van de zinnen, de zinnen verbinden volgens een reeks en een perfecte afsluitende zin vinden.
Afhankelijk van het doel van het schrijven, moet een schrijver een van de vier typen alinea's ontwikkelen: uiteenzettend (om uit te leggen of te informeren), overtuigend (om te overtuigen), beschrijvend (om te beschrijven) of verhalend (om een verhaal te vertellen) .
De kernzin werk je uit in de rest van de alinea. Een alinea wordt daardoor gemiddeld tussen de drie en tien zinnen (of vier tot twaalf regels). Uitwerkingen van een kernzin kunnen onder andere bestaan uit een voorbeeld, een nadere uitleg of toelichting.
Regels voor alinea's
Een alinea begin je op een nieuwe regel (en mag je laten inspringen afhankelijk van jouw studierichtlijnen). Een witregel toevoegen is ook toegestaan. Als je de alinea laat inspringen, moet je dit consequent doen, behalve aan het begin van een nieuw hoofdstuk of nieuwe paragraaf.
De onderwerpzin geeft de belangrijkste ideeën van de schrijver over het onderwerp. De laatste twee zinnen ontwikkelen het hoofdidee door specifieke details van het relevante onderzoek te geven. VOORBEELD: EINDE VAN DE PARAGRAAF - Vorige zinnen bouwen op naar het hoofdidee.
De belangrijkste manieren om het bewijs uit te leggen zijn door de informatie te bespreken, het belang/de betekenis van de informatie die u hebt ingevoegd te laten zien, of het bewijs toe te passen op het hoofdonderwerp . Zorg ervoor dat het bewijs dat u gebruikt betrouwbaar is en dat het uw schrijven duidelijk ondersteunt.
Een alinea kan een reeks korte voorbeelden of een enkele lange illustratie van een algemeen punt bevatten. Het kan een plaats, karakter of proces beschrijven; een reeks gebeurtenissen vertellen; twee of meer dingen vergelijken of contrasteren; items in categorieën classificeren; of oorzaken en gevolgen beschrijven .
De hoofdgedachte van een tekst is de belangrijkste gedachte die de schrijver over het onderwerp heeft. Een hoofdgedachte bestaat uit één of twee zinnen. Het kunnen vinden van de hoofdgedachte van een tekst is belangrijk bij het oefenen van begrijpend lezen.
Hoe verbind ik alinea's aan elkaar? Door gebruik te maken van signaalwoorden zoals “daarom”, “bijvoorbeeld”, “vervolgens”, “ook”, “maar”, “ten slotte” en “echter”, kunnen alinea's aan elkaar worden verbonden. Deze woorden geven de lezer een signaal dat er een verband is tussen de verschillende onderdelen van de tekst.
De zin die het onderwerp van de alinea samenvat, heet de kernzin (of topic-zin). Het is de belangrijkste zin in een alinea, omdat de kernzin de hoofdgedachte van de alinea bevat.
Gebruik van alinea's om de zichtbaarheid te verhogen
De voornaamste reden voor een alinea is het opdelen van een groter tekstblok. Dit is visueel prettiger voor het oog, daarnaast kan de inhoud worden opgedeeld in subonderwerpen wat de leesbaarheid en het begrip van de tekst kan verbeteren.
Er zijn vier essentiële elementen die een effectieve paragraaf consistent moet bevatten: eenheid, samenhang, een onderwerpzin en voldoende ontwikkeling . Om een paragraaf een gevoel van eenheid te laten behouden, moet de paragraaf zich uitsluitend richten op een enkel idee, punt of argument dat wordt besproken.
Goede paragrafen beginnen met een onderwerpzin die kort uitlegt waar de paragraaf over gaat. Daarna volgen een paar zinnen ter ontwikkeling en ondersteuning, die het onderwerp met meer details uitwerken. Paragrafen eindigen met een conclusiezin die het onderwerp samenvat of een laatste stukje ondersteuning presenteert om af te ronden.
Delen van een alinea
Een basisalinea bestaat uit drie delen : 1) een onderwerpzin, 2) ondersteunende zinnen en 3) een afsluitende zin.
Een alinea kan beginnen met een zogenaamde transitionele zin. Dat is een zin die iets expliciteert over de overgang van onderwerpen in een tekst. Enkele voorbeelden van transitionele zinnen: We komen nu op een heel ander onderwerp.
Een alinea mag NIET uit slechts één zin bestaan. Wat betreft woorden hebben experts gesuggereerd dat een alinea tussen de 100 en 200 woorden lang moet zijn. Sommigen beweren vervolgens dat alle alinea's in een document even lang moeten zijn, terwijl anderen zeggen dat dit niet uitmaakt.
Stap 1. Bepaal een sturend idee en maak een onderwerpzin . Paragraafontwikkeling begint met de formulering van het sturende idee. Dit idee stuurt de ontwikkeling van de paragraaf.