Soorten bronnen geschreven of getypte bronnen (met tekst), zoals: tijdschriften. kranten. boeken.
Geschreven bronnen zijn teksten uit het verleden, geschreven door mensen die toen leefden. Deze teksten laten zien hoe de schrijver de wereld om zich heen zag. Dit noemen we het perspectief van de schrijver.
Hier is een uitleg van het verschil tussen beide: Geschreven bronnen: Geschreven bronnen zijn documenten of teksten die in het verleden zijn geschreven en bewaard zijn gebleven. Ze kunnen variëren van officiële documenten zoals wetten, brieven, dagboeken, en verslagen tot literaire werken zoals romans en poëzie.
Voor het gemak onderscheiden we twee soorten bronnen: primaire bronnen en secundaire bronnen.
Tertiaire bronnen dienen als een overzicht van wat je in primaire en secundaire bronnen kan vinden. Denk aan encyclopedieën, woordenboeken, gidsen, bibliografieën, enz. In academisch onderzoek refereer je beter aan een primaire of secundaire bron dan een tertiaire bron.
Ongeschreven bronnen kun je onderverdelen in: gesproken bronnen (bijvoorbeeld interviews) gebouwen, voorwerpen enz. beeldbronnen (bijvoorbeeld tekeningen, schilderijen, foto's)
Bronnen zijn de werken waar je informatie uithaalt. Denk hierbij aan boeken, krantenartikelen, wetenschappelijke artikelen, tijdschriften, documentaires, filmpjes, websites en televisieprogramma's. Voor het schrijven van een artikel gebruik je bronnen. Hierdoor weet een ander waar de informatie vandaan komt.
Een bron in de literatuur is een stuk tekst waar andere teksten op gebaseerd zijn. Een bron kan ook een persoon zijn. Een bron kun je gebruiken (citeren, aanhalen). Hoe betrouwbaarder de bronnen zijn waar een tekst op gebaseerd is, des te betrouwbaarder is de tekst zelf ook.
De wetenschap spreekt standaard van een goede bron als het om een wetenschappelijke bron gaat. Dat is het geval als je verwijst naar een wetenschappelijke publicatie in een tijdschrift of bundel waarin sprake is van peer review. Dat betekent dat het artikel is nagelezen door ervaren en onafhankelijke specialisten.
Geschreven bronnen van historische informatie verwijzen naar documenten, teksten of verslagen die waardevolle inzichten in het verleden bieden. Deze bronnen kunnen dagboeken, brieven, officiële overheidsdocumenten, historische verslagen, kranten en meer omvatten.
Verwijzingen in de tekst moeten kort aangeven wat de bron is en moeten de lezer in staat stellen de literatuur terug te vinden in de alfabetische literatuurlijst aan het einde van het artikel. Noem je de auteur niet al met name in de tekst, dan worden naam en jaartal, gescheiden door een komma, tussen haakjes vermeld.
Primaire bronnen
Voorbeelden hiervan zijn brieven, autobiografieën, dagboeken, overheidsdocumenten, notulen van vergaderingen, kranten of boeken die destijds over uw onderwerp zijn geschreven. Niet-geschreven bronnen zijn onder meer interviews, films, foto's, muziekopnames en kleding, gebouwen of gereedschappen uit die tijd .
Biografieën, autobiografieën, boeken, kranten, buitenlandse verslagen, fabrieksgegevens en correspondentie zijn allemaal voorbeelden van geschreven bronnen van geschiedenis.
Niet minder dan 71% van de primaire bronnen waren visueel. Dit zijn voornamelijk foto's, schilderijen of miniaturen, tekeningen, en afbeeldingen van voorwerpen.
Een primaire bron wordt ook wel een oorspronkelijke bron genoemd, en hierin wordt bijvoorbeeld een originele, empirische studie beschreven. Een secundaire bron is een bron over een bron, bijvoorbeeld een literatuuronderzoek over die originele empirische studie.
Er zijn drie basistypen informatie, primair, secundair en tertiair , hoewel tertiaire bronnen soms worden gegroepeerd met secundair. Primaire bronnen zijn originele werken, secundaire bronnen zijn analyses van die originele werken en tertiaire bronnen zijn verzamelingen van secundaire broninformatie.
Het antwoord is heel eenvoudig: noch in de tekst, noch in een bronnenlijst wordt Google genoemd om de eenvoudige reden dat de zoekmachine van Google geen bron is maar een manier om informatie te vinden. Alleen naar de gevonden en voor de tekst gebruikte informatie wordt verwezen.
Een bron is de plek waar u informatie hebt verkregen die u in uw schrijven hebt gebruikt . Een bron kan een gedrukt document, een online document, een toespraak, een citaat of zelfs een televisie- of radioprogramma zijn. De beste bronnen zijn die waarin uw lezer zelf terug kan gaan en de informatie die u hebt gebruikt, kan verifiëren.
Een bron is de plek waar je informatie vandaan haalt. Bijvoorbeeld een website. Bedenk wel dat niet alle bronnen betrouwbaar zijn.
Wat is een bron? Al het werk van andere mensen dat je gebruikt om je scriptie mee te schrijven, valt onder de categorie “bronnen”. Een bron kan bijvoorbeeld een artikel in de krant zijn waaruit je achtergrondinformatie haalt voor in je scriptie.
Secundaire bron of werk: later gemaakt, niet in de tijd zelf van wat beschreven wordt. Geschreven bron: bronnen waar de klemtoon ligt op geschreven tekst. Ongeschreven bron: bronnen die vooral niet-schriftelijk van aard zijn, zoals objecten, mondelinge getuigenissen, afbeeldingen etc.
Je hebt bronnen die informatie geven over een persoon of een gebeurtenis die zijn gemaakt in de tijd van de persoon of gebeurtenis zelf. Bijvoorbeeld: een dagboek van een Middeleeuwse monnik waarin hij zijn dagelijkse leven beschrijft. Dit noemen we een directe of primaire bron.