Katten kunnen geen details of kleuren zien, maar ze zien in het donker wel ongeveer zes keer zoveel licht als een mens. Ook het tapetum, wat achter het netvlies zit, verbetert waarschijnlijk het nachtzicht van de kat. De cellen werken als een soort spiegel en reflecteren het licht dat binnenvalt.
Dat het nachtdier beter in het donker kan kijken dan de mens, is niets nieuws. Zijn zicht bij slecht licht is zo'n zes tot acht keer beter dan dat van de mens. Dit komt doordat een kat over meer staafjes beschikt in zijn netvlies die zorgen voor nachtzicht.
Katten zien wel in tegenstelling met mensen, wel ultraviolet licht. Hierdoor kunnen ze dingen zien die wij niet kunnen waarnemen, dit kan mogelijk sommige vreemde gedragingen van onze huisdieren verklaren. Of katten dus spoken zien laten we in het midden. katten hebben lenzen die ultraviolet licht doorlaten.
Een kat zoekt naar een warmtebron, en als ze die niet in de zon vinden, vinden ze het wel bij jou. Een kat slaapt simpelweg bij jou omdat die je leuk en gezellig vindt, ze voelen zich comfortabel en vallen daardoor gemakkelijk in slaap. Een kat markeert zijn territorium, zodat deze plek vertrouwd aanvoelt.
Katten die gehecht zijn houden hun baasje in de gaten, maar hebben tegelijkertijd aandacht voor hun omgeving. Op deze manier kan een kat zich veilig ontwikkelen en nieuwe dingen ontdekken. Huisdieren blijven voor hun verzorging afhankelijk van hun baasjes.
Een groep Zweedse onderzoekers (Erikson 2017) heeft het gedrag van katten in reactie op afwezigheid van de eigenaar wél in een thuissituatie bestudeerd. De resultaten van dit onderzoek laten zien dat katten wel degelijk blij zijn hun eigenaar weer te zien (en misschien zelfs te missen) na een periode van afwezigheid.
Nu blijkt dat niet alleen honden, maar ook katten ons vanalles proberen duidelijk te maken. Daarvoor doen ze zelfs zo veel moeite dat ze een eigen, voor mensen begrijpbare taal hebben ontworpen. Als katten met elkaar communiceren, doen ze dat niet met hun 'typische' miauw.
Nee, zegt de wetenschap, het is niet gezond om hond of kat op je bed te laten slapen. De reden is eenvoudig: dieren - en dus ook huisdieren - dragen in hun vacht, onder hun poten en in hun bek bacteriën met zich mee die je flink ziek kunnen maken. Beruchte voorbeelden zijn Q-koorts en vogelgriep.
Ze zijn territoriaal
Katten hebben niet altijd bij mensen thuis op de bank kunnen chillen; het zijn oorspronkelijk geen huisdieren. Ooit leefden ze buiten en moesten ze hun territorium beschermen. Door op jouw spullen te gaan liggen, claimen ze hun plekje in huis.
Wanneer je kat lekker in bed ligt, dan is de kans groot dat ze zichzelf eerst even lekker gaan wassen. Tijdens dit kattenwasje verliezen ze ook nog eens flink wat huidschilfers en deze komen dan terecht in bed. Dat op zich is al een vies idee, maar het vergroot ook nog eens de kans op een allergische reactie.
Mensen krijgen tranen als ze boos zijn, verdrietig of juist heel blij. Dieren niet. Een hond gaat bijvoorbeeld kwispelen, een kat gaan miauwen. Er zijn dus wel emoties maar er komen geen tranen bij.
Een kat is grotendeels kleurenblind. Ze zien alleen lichte geel- en blauwtinten, dit komt door vele lichtgevoelige cellen in het oog (staafjes) voor de lichtinval. De andere cellen (kegels) zijn echter gevoelig voor de kleuren blauw en geel.
Er is een studie geweest naar katten en tv kijken, waarbij sommige katten geen beschikking hadden over ramen maar wel de tv. Deze katten konden op tv verschillende prooi dieren zien, zoals knaagdieren en vogels. Volgens Dr. Orlando zijn er verschillende redenen waarom sommige katten tv kijken.
Aandacht. Heeft ze geen honger of pijn, is ze comfortabel en weet je zeker dat ze zich niet verveelt of stress ervaart, dan is haar reden om jou wakker te houden vaak een roep om aandacht.
Onderzoekers hebben tests gedaan en een kat is - net als vele andere dieren - niet in staat om zichzelf te herkennen in een spiegel of reflecterend raam. Je kat ziet het spiegelbeeld als een andere kat en dit kan de volgende reacties veroorzaken: angst. aanvallen.
Waarom loopt een kat je altijd achterna? Sommige katten 'helpen' je bij alles wat je doet en lopen je graag voor de voeten. Dat betekent dat hij je heel graag mag. Dus ook katten die niet heel graag knuffelen of aanhankelijk zijn kunnen zo toch hun affectie tonen.
Wat wil je kat zeggen als ze miauwt? Een moederpoes 'praat' met haar kittens. Door een verandering in toonhoogte geeft ze aan dat er eten is, dat het kitten terug moeten komen of haar moet volgen. Bij volwassen katten horen we deze 'taal' eigenlijk nooit meer.
Hij drukt zijn harige kopje tegen je aan en zijn wangetjes wrijven langs je heen, waardoor hij zijn geur op jou achterlaat. Hij laat jou weten dat hij je leuk vindt en dat je van hem bent! Wanneer je kat op zijn rug gaat liggen en zijn buikje blootstelt aan jou, is dat een teken dat hij je vertrouwt.
Als je kat of hond in de REM-fase zit en je zou ze wakker maken, kunnen ze erg schrikken. Door het schrikken zouden ze dan wel eens kunnen uithalen naar jou of je kind.”
Op een aangenaam warm plekje slaapt een kat het best. Vooral in de koudste tijd van het jaar zoeken katten het liefst een plekje op bij de verwarming, kachel of openhaard. Hang een mandje aan de verwarming of maak een plekje vrij op de vensterbank.
Weet jij wat je kat bijvoorbeeld voelt als ze uitgestrekt op haar rug ligt? Als ze dit doet op een rustig moment, is dat een teken van tevredenheid. Maar soms wil ze zich verdedigen. Als ze zich bedreigd voelt, is het op de rug gaan liggen een teken dat je kat wel eens zou kunnen gaan vechten.
Onderzoekers van de Engelse universiteiten Sussex en Portsmouth hebben wetenschappelijk aangetoond dat je aan katten kunt laten weten of je vriendelijk bent door te 'praten' met je ogen. De onderzoekers keken naar de zogenaamde 'slow blink' die, vertaald naar menselijke communicatie, gezien kan worden als een glimlach.
Huiskatten worden vaak gescheiden van hun broers en zussen op jonge leeftijd. Het is onbekend hoe lang katten hun familie dan nog blijven herinneren. Het lijkt erop dat ze hun nestgenoten en hun moeder al na een paar maanden niet meer herkennen.