Er wordt dag en nacht gewaakt bij de stervende. Zo kunnen de familieleden de geloofsbelijdenis opzeggen wanneer de stervende zijn of haar laatste adem uiteindelijk uitblaast. Ze zeggen dan: “Hoor Israël, de Heer onze God, de Heer, is Één”. Zo kan de ziel het lichaam verlaten in herinnering aan de eenheid van God.
In het jodendom is de sjivve, sjiva of sjiwwe (Hebreeuws: שבעה ; letterlijk: zeven) de zevendaagse rouwperiode die volgt op een begrafenis. Sjivve geldt voor de zeven verwanten in de eerste graad: vader, moeder, zoon, dochter, broer, zus en echtgenoot/echtgenote; dus niet voor grootouders en kleinkinderen.
Orthodoxe Joden geloven in de wederopstanding van overledenen waarbij het lichaam en de ziel opnieuw met elkaar worden verenigd. Liberale Joden geloven niet zozeer in de wederopstanding maar wel in de eeuwigheid van de ziel en daarom is eeuwige grafrust een vereiste.
Joodse begrafenis
Joden worden altijd begraven en niet gecremeerd, want wat God geschapen heeft mag niet vernietigd worden. Zo snel mogelijk na het overlijden vindt een sobere begrafenis plaats, waarbij gebeden gezegd worden.
Bovendien is de kist altijd heel eenvoudig. Dit komt omdat er volgens de joodse gemeenschap geen verschil tussen arm en rijk mag zijn. Bij een joodse uitvaart dragen de mannen altijd een keppeltje en getrouwde vrouwen een hoed.
Tijdens de sjiva dienen de rouwenden traditioneel een aantal voorschriften na te leven: ze mogen niet werken, ze mogen zich niet wassen, ze mogen niet koken, ze mogen geen schoeisel dragen, ze mogen niet naar de radio luisteren, ze mogen niet naar televisie kijken, ze mogen geen geslachtsgemeenschap hebben, enz.
Het dragen van bijvoorbeeld felle kleuren, opvallende prints en sieraden of sportkleding is af te raden. Een donkere, neutrale rok of jurk met donkere panty is voor dames een veilige keuze. Voor mannen is een net colbert met een donkere (spijker)broek zonder gaten of andere opvallende kenmerken gepast.
Als iemand overlijd dan is de kans groot dat er urine of ontlasting vrijkomt.Dan is het ook noodzakelijk dat de overledene gewassen wordt. Daarbij is het is een oeroude gewoonte en hoort ook bij de traditie van veel religies. Een overledene moet wel schoon aankomen in het hiernamaals.
Door een steentje te leggen laten de nabestaanden zien dat men het graf heeft bezocht en de overledene heeft herdacht. De oorsprong van dit gebruik stamt nog uit de tijd toen het Joodse volk een Nomadisch bestaan leidde. Joodse mensen werden toen begraven op de plek waar men stierf.
De Kaddisj is een gebed waarin God in zeer veel termen geprezen wordt. Hoewel het ook bij overlijdens gebruikt wordt door de nabestaanden, is het geen gebed voor de doden. Er komt geen vermelding van overledenen in voor. Het bevat wel een bede om een spoedige komst van het Koninkrijk Gods.
De meeste orthodoxe joden geloven dat mensen die de door God gegeven wetten volgen, naar de hemel worden gestuurd nadat hun lichaam sterft . Er is echter geen exacte beschrijving van de hemel in de joodse geschriften. Sluit geschriftenEen stuk tekst met religieuze betekenis.
Een joodse uitvaart is vaak heel simpel en sober, zo ook de begraafplaats. Er worden over het algemeen geen bloemen neergelegd en er wordt geen muziek afgespeeld. Dit joodse gebruik komt vanuit de volgende gedachte: "Met lege handen komt men op de wereld en met lege handen verlaat men de aarde ook weer".
Joden leggen meer nadruk op het leven in het hier en nu dan het hiernamaals. In de Tora, hun heilige boek, spreekt men nauwelijks over een hemel of een hel. Ook al hebben ze geen officiële leer over de dood, joden geloven meestal wél dat de ziel voortleeft.
Een lewaja, of lewaje, is een (joodse) begrafenis. Het boek Koosjer Nederlands (2006) vermeldt dat lewaja via het Jiddisch uit het Hebreeuws geleend is. Het Hebreeuwse woord lewaja betekent oorspronkelijk 'begeleiding, uitgeleide'. Het is afgeleid van lowo/lawa 'zich verenigen, verbonden zijn'.
In joods-orthodoxe kringen zien bruid en bruidegom elkaar de week voor het huwelijk niet. Beiden bereiden zich dan voor op het huwelijk, elk op hun eigen manier. De bruid krijgt traditioneel de vijfde dag voor het huwelijk een reinigend bad, dat 'mikwe' wordt genoemd.De bruidegom baadt op de dag van het huwelijk zelf.
Als eerste teken van rouw maken naaste verwanten, zeker als zij religieus zijn, een scheur van circa tien centimeter in de kraag van hun kleding. De joodse gemeente heeft een chevre of begrafeniscollege, een groep vrijwilligers die direct na het overlijden de zorg voor het stoffelijk overschot op zich neemt.
Joodse mensen herdenken hun overledenen elk jaar rond Nieuwjaar, en dat valt meestal in september. Dan gaat men gaat naar de begraafplaats om zijn zonden van vorig jaar op te biechten en om aan de overledenen te vragen om tussen te komen bij de Almachtige om hen te vergeven.
Hier zijn geen wettelijke regels voor. Een kist mag in alle houdingen in een graf: horizontaal, verticaal, op een zijde, ondersteboven en ook, zoals in uw geval, achterstevoren. Op begraafplaatsen waar gewoonlijk 'achterstevoren' wordt begraven, staat dit ook niet in de reglementen.
Dit komt doordat Joodse begraafplaatsen niet geruimd mogen worden volgens de wetten van het jodendom en dus 'eeuwig' zijn. Over het begraven wordt in de Hebreeuwse Bijbel gesproken in het boek Ezechiël, hoofdstuk 37. Alleen bij zéér dringende redenen kan ertoe besloten worden graven te verplaatsen.
Ongeveer de eerste 3 uur na de dood zal het lichaam slap (zacht) en warm zijn.Na ongeveer 3-8 uur begint het te verstijven, en vanaf ongeveer 8-36 uur zal het stijf en koud zijn .
Na het overlijden kunnen er momenten zijn waarop het lichaam lichte bewegingen vertoont, zoals het openen van de ogen bij de laatste ademhaling. Echter, deze bewegingen treden op binnen een korte periode na het overlijden en niet enkele uren later.
Hoe erg een lijk stinkt, hangt af van verschillende omstandigheden. "In een woning waar iemand is overleden maar waar de boel open heeft gestaan, ruik je de lijkgeur niet heel sterk. Het ligt er natuurlijk ook aan of een lichaam er een paar dagen ligt, of een paar maanden."
We hopen dat deze gids deze vraag beantwoordt en meer over het kleden om de overledene te eren. Mag je jeans dragen naar een begrafenis? Het meest voorkomende antwoord is dat jeans niet als gepaste begrafenisetiquette worden beschouwd, tenzij de familie erom vraagt .
Bij een informele uitvaart kun je zeker een spijkerbroek dragen. Pak een mooie spijkerbroek, een zwart T-shirt en blazer om je begrafenis outfit man compleet te maken. Kan je blauw aan naar een begrafenis? Ja, je kunt blauw aan naar een begrafenis.
Als uw dierbaren veel om hun uiterlijk geven, of als ze er de voorkeur aan geven om hun uiterste best te doen voor hun dienst, is make-up waarschijnlijk de beste keuze . Met andere woorden, u hoeft niet veel make-up te dragen, maar u moet er wel voor zorgen dat ze tevreden zijn met hun uiterlijk en hun beste looks.