Hekserij werd aanvankelijk gezien als het op bovennatuurlijke wijze uitroepen van kwaad over anderen. Rond 1375 werd daar door de hogere klasse aan toegevoegd dat de heksen een pact met de duivel gesloten zouden hebben. Een eerlijke procesgang vond echter niet plaats. Vaak waren de aanklagers tevens rechters.
Heksen konden mensen en dieren kwetsen en doden. Zij konden ingrijpen in de natuurlijke gang van zaken (koeien die ineens geen melk meer gaven). Zij hadden invloed op het weer en verstoorden seksuele relaties tussen mensen. Zij deden al deze daden door het uitspreken van een vloek of door fysiek contact.
In de middeleeuwen wisten ze het zeker, zeker tussen 1450 en 1650: Heksen bestaan echt. Als je toen een heks werd genoemd, nou, dan was je je leven niet zeker. Als je werd beschuldigd van hekserij, dan was de kans groot dat je werd verdronken.
Vroeger dachten mensen al gauw dat je een heks was. Als je maar een beetje anders deed dan de rest. Of als iemand waar je ruzie mee had opeens allerlei nare dingen overkwam, kon je al beschuldigd worden van hekserij. Een heks zou vaak allerlei misdaden hebben gepleegd, maar die waren nooit te bewijzen.
Heksen geloven namelijk dat de wereld draait door afwisseling van vrouwelijke en mannelijke kracht. Zo zou de zon bijvoorbeeld opkomen door goddelijke energie en de maan schijnen met hulp van de godin. Beide hebben hun rol in de natuur, net zoals Yin Yang. Toch verschilt het per heks welke figuren ze precies vereren.
Wurgen en verbranden
Het verbranden was nodig om hun ziel te bevrijden van de duivel zodat ze alsnog naar de hemel konden gaan. De kwade werken van de heks zouden met haar verbranding tenietgedaan worden. Ophangen was niet voldoende, want dan konden haar door de duivel verleende eigenschappen op haar kinderen overgaan.
Om te bewijzen dat iemand een heks was, waren verschillende proeven bedacht. De meest gebruikte proef was de waterproef waarbij de verdachte met handen en voeten aan elkaar gebonden in het water werd gegooid.Als ze bleef drijven was ze te licht en dus een heks.
Het is onbekend wie de allereerste heks was, maar één ding is zeker: de eerste heks of tovenaar leefde héél lang geleden. Uit oude wetboeken als de code van Hammurabi (circa 1.780 voor Christus) blijkt dat tovenarij toentertijd al flink werd bestraft. Heksen en tovenaars werden in het water gegooid.
Heksenwaag in Oudewater wil op Werelderfgoedlijst
Op de Heksenwaag werden vroeger mensen gewogen om zo te ontdekken of zij wel of niet een heks waren.
In de Malleus maleficarum aka Heksenhamer (1487), een van de beruchtste boeken uit de geschiedenis, staat bloedserieus vermeld dat heksen op last van de duivel penissen stalen. Ze legden daar collecties van aan in dozen of vogelnesten. En katten, dat waren natuurlijk betoverde heksen.
Net als bij het christendom of het boeddhisme houden heksen zich bezig met feesten vieren, mythen en legenden vertellen en stilstaan bij belangrijke gebeurtenissen met rituelen. Alleen zijn het dan bijvoorbeeld rituelen bij volle maan in plaats van in een kerk.
' Heksenvervolgingen eindigde in Nederland zo rond 1610. De laatste heksen werden in 1613 in Roermond op de brandstapel gegooid. Er vonden nog wel processen plaats na 1613, bijvoorbeeld in 1660 toen in Roermond een vrouw door een andere vrouw werd aangeklaagd dat zij een heks zou zijn, maar tot verbrandingen niet meer.
In 1674 kwam het tot een proces tegen Entgen Luyten op het kasteel van Limbricht. Dat ging gepaard met wrede martelingen. Ondanks de pijn blijft Luyten ontkennen dat ze iets met hekserij te maken heeft. Uiteindelijk wordt ze dood aangetroffen in de kerker met een blauwe linnen strop om haar hals.
Heksen dragen vaak een pentagram omdat deze de vijf elementen vertegenwoordigd: aarde, vuur, water, lucht en ether of spirit. Een pentagram met een cirkel eromheen heet een pentakel.
23 soorten heksen: Hier zijn de 23 verschillende soorten hekserij die heidenen beoefenen, compleet met beschrijvingen van hun magische voorkeuren en hoe ze energie opwekken. Houd er rekening mee dat deze verschillen niet absoluut zijn: er is duidelijk enige overlap tussen deze verschillende heksen.
Heksen bestaan echt, maar ze hebben geen bovennatuurlijke krachten en zijn niet gevaarlijk. Een echte heks doet niemand kwaad, leeft volgens de regels van de natuur en zorgt goed voor mens en dier. Margaritha, de heks van Appelscha, laat een wensenritueel en haar brouwsels, drankjes, zalfjes en oliën zien.
Witte heksen geloven dat ze zichzelf en anderen ge- luk kunnen brengen door zich op de natuurkrachten af te stemmen. Zo kunnen ze levensdoelen vervullen en liefde, gezondheid, succes en vreugde aantrekken. Mensen die aan witte hekserij doen, zijn ervan overtuigd dat er in ieder van ons magie schuilt.
De benaming wicca wordt gebruikt voor mannelijke heks, een vrouwelijke heks wordt een wicce genoemd. Andere termen die wel gebruikt worden zijn witchcraft of de Craft en Paganisme. Pagus betekent land, en een pagan is dus iemand die op het land leeft en het geloof van het land aanhangt.
Woordherkomst en -opbouw. In de betekenis van 'boosaardige tovenares' voor het eerst aangetroffen in 1562. Leenwoord uit Duits Hexe.
Heksen zijn een soort kruidenvrouwtjes, die spullen uit de natuur gebruiken, zoals bessen en kruiden, om zieke mensen te helpen. Pas wanneer de kerk in de 13e eeuw begint te denken dat de heksen een verbond met de duivel hebben, wordt er slecht gedacht over hekserij.
Het ontstaan van het geloof in hekserij gaat terug tot de Oudheid, de tijd waarin de Bijbel is ontstaan. Men geloofde dat de duivel mensen gebruikte om het kwaad te verspreiden. Een heks kreeg magische krachten om mensen ziek te maken of ander onheil te veroorzaken.
De klassieker De heksen is een fantastisch kinderboek van meesterverteller Roald Dahl, met prachtige tekeningen van bekroond illustrator Quentin Blake. Voor jongens en meisjes van 9 jaar en ouder.
De Waag van de Utrechtse stad Oudewater wordt ook wel de Heksenwaag genoemd, omdat hier van de 16de tot in de 18de eeuw personen werden gewogen die van hekserij werden beschuldigd.
Duizenden onschuldige vrouwen werden in Schotland tussen de 16de en 18de eeuw beschuldigd van hekserij, vervolgens gemarteld en op de brandstapel gezet. In Nederland hebben zeker 250 heksenverbrandingen plaatsgevonden, een relatief klein aantal.